«برزخ»: تازه‌ترین رمان شهرنوش پارسی‌پور

نشر باران در سوئد منتشر کرد: «برزخ» نوشته شهرنوش پارسی‌پور. داستانی درباره رویارویی فرد با حقیقت زندگی خود در عالم برزخ، پس از مرگ.

«برزخ»، تازه‌ترین رمان شهرنوش پارسی‌پور روایتی است از رویارویی چهارده نفر با گذشته خودشان در عالم برزخ، بعد از مرگ. عالمی که بر اساس روایت های اسلامی میان دنیا و آخرت قرار دارد و محل سکونت ارواح مردگان است.  این اشخاص پس از سال‌ها انتظار  به سمت دروازه‌ای می‌روند که نگهبانی از آن پاسداری می‌‌کند. از دروازه که عبور می‌کنند، وارد باغی خرم می شوند، زنی به استقبالشان می‌آید و آن‌ها را به درون خانه‌ای رهنمون می‌شود. در اتاقی سه کاتب نامه اعمال این اشخاص را می‌نویسند. بعدها معلوم می‌شود که همه اینها کابوسی است که زهرا، یک زن چهل و سه ساله مرده‌شور بی‌سواد که به سرطان مبتلاست قبل از مرگ می‌بیند.

 پیش از این در ادبیات مذهبی ایران آقا نجفی قوچانی در «سیاحت غرب» روایتی از عالم برزخ به دست داده است. «اردیاف‌نامه» به تصحیح داریوش کارگر قدیمی‌ترین نوع اینگونه نوشته‌هاست. «برزخ» نوشته شهرنوش پارسی‌پور نیر در بن‌مایه خود به چنین روایت‌هایی تکیه دارد.

«شکارچی» (یک شکنجه‌گر)، شمسی (یک زن همجنسگرا)، اشرف (چریکی چپ‌گرا)، بهروز (استاد دانشگاه)، مهین‌بانو و افسانه (دو ایرانی مقیم آمریکا)، محمد عطا (تروریستی که در یازدهم سپتامبر هواپیمایی را به برج‌های دوقلو کوبید)، محمد (یک مسلمان سنی ضد شیعه)، آسیه (یک زن مجاهد انتحاری)، تیمسار (یک نظامی وفادار به شاه که بعد از انقلاب اعدام شده)، رضا (یک چریک طرفدار نهضت مسلحانه) زینت (دختری ایلامی که خودکشی کرده)، زکریا (یک معلم) و یعقوب (یک یهودی متعصب) از شخصیت‌های این رمان‌اند که هر یک داستانی برای گفتن دارند.

از میان این شخصیت‌ها، بهروز صدایی تفسیرگر دارد و درباره دیگران به قضاوت می‌نشیند.

بیشتر بخوانید:

بانگ

«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته است.

شبکه های اجتماعی