نشر آسمانا (تورنتو) مجموعه شعر تازه‌ای از مهدی گنجوی را با عنوان «کهکشان خاطره‌ای از غروب خورشید ندارد» منتشر کرده است. بر اساس اطلاعیه
رمان «با من بمان» نوشته آیوبامی ادبابو، نویسنده نیجریایی اکنون به ترجمه نسرین رمضانی به زبان فارسی هم در اختیار علاقمندان به آثار جامعه‌گرا قرار گرفته است. این رمان که پیش از این به سیزده زبان ترجمه شده بود در نشر مهری منتشر شده است.
راوی این رمان، یک وکیل به نام یوسف بنی‌عالمی در مهمانخانه‌ای در پاریس چشم می‌گشاید و درمی‌یابد که ظاهراً بخشی از حافظه‌اش را از دست داده. آیا واقعا چنین است یا او نمی‌خواهد بخش‌هایی از گذشته‌اش را چنان که اتفاق افتاده به یاد بیاورد؟
همزمان با گزارش‌هایی از رابطه جنسی رضا ثقتی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان با یک مرد جوان، برخی منابع بدون اشاره به جزئیات از برکناری او خبر دادند.
با درگذشت رجبعلی اعتمادی بحث دیرینه ادبیات عامه‌پسند متکی بر قدرت‌های سیاسی مسلط به عنوان بدیل ادبیات متعالی که می‌خواهد مستقل باشد از نو درگرفت. در این جستار با بن‌مایه‌های این بحث آشنا می شویم.
فعلی را بیابید که با فعل همراه قید برابری کند. بر این صرفه‌جویی مراقبت کنید. با این وجود، به سراغ فعل‌های ساده، صحیح و حتی تکراری بروید تا این که بخواهید دستور زبان را در هم بشکنید.
سه مرد از در اصلی رستوران وارد شدند. اولی سیاه‌پوستی بود با دندان‌های صدفی و ریش پرپشت جوگندمی. مرد دوم، یک آسیایی‌تبارِ نسبتاً چاق با انبوهی از گردنبندهای تسبیح‌شکل با مهره‌های درشت بود و سومی، جوانی قدبلند با ریش و مویی یک‌دست مشکی و تتویی شبیه کُرُکدیل روی گردنش
محمداقبال شهنوازی نائب‌زهی متولدِ بیستم دی ماه ۱۳۸۵ که هیچ‌شناسنامه‌ای ندارد و هشتم مهرماه ۱۴۰۱ با اصابت مستقیم گلوله جنگی کشته میشود؛ بدونِ گواهی فوت و بررسی و کالبدشکافی، نهم مهرماه در سکوتِ کامل دفن میشود. گلوله‌ای که قلب محمداقبال را می‌شکافد، شناسنامه‌اش میشود.
نشریه ادبی بانگ به زودی رمان لیبرا نوشته روبر پنژه به ترجمه استادانه عاطفه طاهایی را در چند بخش همراه با طرحی از همایون فاتح منتشر می‌کند. مترجم امتیاز انتشار این اثر به زبان فارسی را که پیش از این در نشر مشکی منتشر شده بود در اختیار نشریه ادبی بانگ قرار داده است.
نشستیم و دیدیدم و نگاه کردیم: همه چیز تمام شد، رنگ احساس آرام آرام، به بی‌رنگی همان سیپیده‌ای شد که تو را به میدان می‌بردند.
اعتمادی سردبیر و نویسنده رمان‌های عامه‌پسند و عاشقانه مجله اطلاعات جوانان در سال‌های دهه ۱۳۵۰ بود.
«کوندرا» در شهر برنو چک متولد شد اما در سال ۱۹۷۵ به دلیل انتقاد از تهاجم شوروی به چکسلواکی ناگزیر به فرانسه مهاجرت کرد. پدر او موسیقی‌دان بود و به همین دلیل هم تحت تأثیر موسیقی قرار داشت و رمان‌هایش چندصدایی بود.
شبکه شرق گزارش داد که سه‌شنبه ۲۰ تیر احمدرضا احمدی شاعر، نویسنده و نقاش سرشناس پس از ماه‌ها تحمل بیماری درگذشت.
امیرعطا جولایی، نویسنده و دانش‌آموخته سینما در مقطع دکتری اعلام کرد دوره‌ای از کلاس‌های سینمایی را با عنوان «درست دیدن درام سینمایی» برگزار می‌کند.
رزا اعتماد انصاری، یکی از وکلای توماج صالحی، دوشنبه ۱۹ تیر اعلام کرد که «بر اساس ابلاغیه دادگاه، توماج صالحی از بابت اتهام افساد فی‌الارض به شش سال و سه ماه حبس محکوم شد.»
رمان در یک کشور نفت‌خیز خیالی اتفاق می‌افتد. روایتی از تخریب محیط زیست، کنده شدن از زمین، دادخواهی و نسل‌های تباه شده همراه با امید به یک منجی.
کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن «موج سرکوب‌های اخیر» و «احضار و پرونده‌سازی‌‌ها، برگزاری دادگاه‌های غیرعلنی و صدور احکام سنگین» برای معترضان، خواهان تکیه بر «نیروی جمعی» برای پیشبرد جنبش آزادی‌خواهانه مردم ایران شد.
روزگاری برای کودکان قصه می‌گفتند. کودکی که با یکی از بستگان مسن مانند مادربزرگی، خاله یا عمه‌ای اخت بود، تصادفی یا به مناسبتی در اوقاتی از روز که هنوز فراغتی بود، گوش به این کلمات جادویی می‌سپرد: یکی بود، یکی نبود…
ترانه‌های ذوالقرنین به سادگی یک ترانه نیستند و چیزی از پیچیدگی دنیای شاعرانه را در خود پنهان دارند و شعرهای او زیاد از حد پیچیده نیستند و چیزی از سادگی و زمزمه‌پذیری ترانه را در خود پنهان دارند.
طلیعه زن را از دور دیده بود. چمباتمه زیر چادر سیاه و روشنای آخر روز. از زیر شاخه‌های نیم‌لخت و لرزان بید گذشت. بالای سرش که رسید زن چادر را پس کشید اما نگاه نکرد.
کانون هنر/ فرهنگ/ کنش دوشنبه ۱۲ تیر با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد مسئول مرگ‌های ناشی از الکل سمی حکومتی‌ست که با شرارت تمام دریادریا آب انگور به جوی و خیابان می‌ریزد. این بیانیه مسمومیت‌های زنجیره‌ای با الکل صنعتی را با حمله شیمیایی به مدارس دخترانه مقایسه کرده است. بیانیه را می‌خوانید:
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره میشود.
