رمان «با من بمان» نوشته آیوبامی ادبابو، نویسنده نیجریایی اکنون به ترجمه نسرین رمضانی به زبان فارسی هم در اختیار علاقمندان به آثار جامعه‌گرا قرار گرفته است. این رمان که پیش از این به سیزده زبان ترجمه شده بود در نشر مهری منتشر شده است.
مهم‌ترین موضوع این رمان تبعیض‌های اجتماعی و خانوادگی در یک جامعه سنت‌گراست که به زن‌هایی که به هر دلیل نازا هستند تحمیل می‌شود.
یجیده و اکین یک زوج جوان تحصیل‌کرده‌اند که در ایام تحصیل در دانشگاه در نیجریه با هم آشنا می‌شوند و خیلی زود ازدواج می‌کنند. اما بعد از مدتی متوجه می‌شوند که نازا هستند. مشکلات خانوادگی در یک جامعه سنتی به آن‌ها منتقل می‌شود و زناشویی آن‌ها را دچار بحران می‌کند.
نویسنده در چهار بخش و چهل و دو فصل برای مشکلات خانوادگی این زوج جوان با توجه به ویژه به آداب و سنت‌های محلی بیان ادبی پیدا می‌کند. هر فصل از دو منظر زن و مرد روایت می‌شود و به این ترتیب نه تنها خواننده با دو زاویه از واقعیت‌ها درگیر و اشنا می شود، بلکه کشش و کوششی هم شکل می‌گیرد که به اثر ریتم می‌دهد و داستان را پیش می‌برد.
در فصلی از داستان، یجیده به مادر شوهرش می‌گوید اینکه او بچه‌دار نشده خواست خداست. مادر در پاسخ می گوید آیا او تا به حال خدا را در اتاق زایمان دیده است؟ در اتاق زایمان هر آنکس که زاییده نه خدا که زنی‌ست و اگر او نازاست به این معناست که در زن بودن خود ناتمام مانده است. غافل از آنکه نه یجیده بلکه این آکین است که نمی‌تواند زنی را باردار کند.
چالش بزرگ در این داستان این است که یجیده به خواست و اراده اکین از برادر شوهرش باردار می‌شود با این امید که از فشارهای خانوادگی کاسته شود. اما فرزند او از بیماری تالاسمی که یک بیماری ژنتیکی‌ست رنج می‌برد.
وزارت ارشاد اسلامی به این رمان مجوز انتشار نداد. علت آن هم روشن است: مبنای سیاست‌های دولت رئیسی در زمینه خانواده تبلیغ فرزندآوری‌ست. از کودک‌همسری هم هیچ باکی ندارند.
آیوبامی ادبابو در نزد مارگرات آتوود مهارت‌هایش در داستان‌نویسی را تقویت کرده. گفته می‌شود که او صدای زنان نیجریه‌ای‌ست.
