بانگ نوا: رودخانهی تمبی نوشته خسرو دوامی – با صدا و اجرای محمود بهروزیان
من که برای شما نوشته بودم. اول مرا ببخشید، بعد بهدیدارم بیایید. کسی که نمیبخشد، فراموش هم نمیکند. و من دیگر شکی ندارم که فراموشی پایان همهی رنجهاست.
من که برای شما نوشته بودم. اول مرا ببخشید، بعد بهدیدارم بیایید. کسی که نمیبخشد، فراموش هم نمیکند. و من دیگر شکی ندارم که فراموشی پایان همهی رنجهاست.
داستان در چارچوب نامهای باز میشود که راوی به دختر دوستش و در پاسخ به پرسش پر از سوء ظن او از ماجرای ناپدید شدن/ سر به نیست شدنِ پدرش، نوشته است.
کانون نویسندگان ایران با انتشار اطلاعیهای تبعید اکبر آزاد، نویسنده و فعال مدنی آذربایجانی، به درهشهر در استان ایلام را محکوم کرد.
شاملو نان را «ناگزیر» میداند: آنچه ناگزیر است، چشمپوشی ناپذیر است. هم باید نان را به چنگ آورد، و هم از سرِ حیثیت نگذشت. اما شاملو یک چیز دیگر هم میافزاید: حیثیتِ تو در گرو چنگ انداختن به نواله، به حقّت است؛ و برای این کار باید خدای دیگری بیافرینی؛ زیرا در سیستم کنونیِ حاکم بر جهان حیثیت و نان یکجا جمع نمیشوند.
نمایندگان پارلمانهای آلمان، اتریش، نیوزیلند و ایتالیا که کفالت سیاسی توماج صالحی را برعهده گرفتهاند، در ویدئویی اعلام کردند که دادگاه رسیدگی به اتهامات این خواننده پس از گذشت ۲۳۰ روز از بازداشت او یکشنبه، ۲۸ خرداد پشت درهای بسته برگزار شده است.
سمورو نخستین نماهنگ خود را به زندانیان سیاسی تقدیم کرده است. این ترانه با سبک دارک ویو اجرا شده که مختص اشعار غنی ادبیست.
دوباره لب رودخانه نشسته و زل زده به باریکهی آب. تا آن شبی که بچههایش را خبر کردیم و او را کشان کشان به ساختمان آوردند، فکر میکردم چیزی توی زاینده رود گم کرده که هر روز دزدکی میرود و دنبالش میگردد.
کورمک مککارتی، نویسنده آمریکایی و نویسنده رمانهای پرفروشی مانند «جاده» یا «نه سرزمینی برای پیرمردان» در هشتاد و نه سالگی درگذشت. جان مک کارتی، فرزند او درگذشت پدرش را تأیید کرده است.
حتا، وقتی که نیستی، روبروی ما ایستادهای، چراغ را در ظلمت بالا گرفتهای و ما را به نام میخوانی
احمد خلفانی – راوی “تن تنهایی” حافظ است. درستتر این است که بگوییم، ضمیر شاعرانه حافظ و نیز، آنچه که از حافظ به عنوان شعر در ضمیر آگاه یا ناآگاه ما مانده است. کار شهریار مندنیپور در این رمان، “به کلمه در آوردن جهان” و به کلمه در آوردن عشق، بیعشقی و تنهایی انسان است.
فخری خوروش از سالها پیش به دلیل سکونت دو فرزندش در آمریکا، اقامت ایالات متحده را دریافت کرده بود و پس از سال ۱۳۸۴ و نقشآفرینی در فیلم «یک بوس کوچولو» ساخته بهمن فرمانآرا، دیگر فعالیتی در سینمای ایران نداشت و در شهر لسآنجلس ایالت کالیفرنیا سکونت داشت.
مادر گویی از خود بیخود شده باشد؛ مست باشد و در این دنیا نباشد، بر پیکر بیجان پسرش بوسه میزند، آخرین بوسههایش را، در میانهی جمعیتی که پر از خشم و نفرت فریاد میکشند که «شههید نامری» .
پنج نفر بودیم. من و سیامک و مرجان، حامد و حمید. قرارمان نبش خیابان عباسآباد بود، ساعت پنج. از آن جا قدمزنان صائب را میرفتیم تا سر مزار.
من شهادت میدهم که وقت اعتراض با حروفات است، شهادت میدهم که اعتصاب به وضعیت موجود در روز یکشنبههاست، شهادت من، شهادت خورشید به هنگام شب در ساعت چهار بعد از ظهر، حالا من دهان دستان مادرم که رنگ سایههای روح را به رقص میآورد
مهمترین موضوع شب داستانخوانی و شعرخوانی حسام با شعر «رنگین کمان» و داستان «باران میبارد» دادخواهی در گستره چهل سال حاکمیت جمهوری اسلامیست.
یک گروه آواز خوان کُر با نام Kamerkoor JIP که از ۱۰ سال پیش کارشان را در هلند آغاز کردهاند، در ژوئن ۲۰۲۳، ده سالگیشان را جشن میگیرند.
عنّن جن نبود، غول هم نبود. اما کمی جن بود و کمی غول. جن بود، در حالی که غول هم بود. ابروهای پرپشت روی صورتی پف از چاقیِ برخورداری، چشمهای ریز، گونههای سرخ برآمده، لبهای گوشتی سرخ و سرزنده.
جشن هنر وین ( Wiener Festwochen) از مهمترین برنامههای هنری در فصل تابستان در پایتخت اتریش اعلام کرد که به دلیل ممنوعالخروج شدن فاطمه معتمد آریا اجرای نمایش «بچه» را لغو کرده است.
جایگاه ادبیات تنکامخواهانه در اسپانیا، نسبت به اروپا و آمریکای شمالی شایستهتر است. به زمانی که تنکامخواهی از پس موج کوتاه مدت و نه چندان قابل اعتماد با رسیدن موج ِ نومحافظهکاری و فمینیسم دههی هفتاد و هشتاد سده گذشته در نطفه خفه شد، اسپانیا انقلاب اقتصادی و فرهنگی تجربه کرد و در این سرخوشی به هیچ روی حاضر به مهار شادخواری ِ به دست آمده نبود.
راهنمای ادبیات کلاسیک شامل ۲۳ مقاله و راهنمای ادبیات معاصر ایران شامل ۲۴ مقاله است.
اثری در انتقاد از بیتفاوتی اجتماعی در غرب نسبت به سرنوشت همنوعان با اشاراتی به داستان کوتاه امی فاستر از جورف کنراد، نویسنده لهستانی – بریتانیایی.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربهها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنیپور و حسین نوشآذر اداره میشود.