
گوشههای بانگ- گوشه یازدهم: «نقطۀ روز» نوشتۀ مریم رئیس دانا
نقطهی روز در نگاه اول حکایت نامرادی زنی است در بیوفایی معشوق. معشوق/ همسر؛ مردی بوده که زندگی زن در او تعریف میشده است. از اندرون اندوه و ملال راوی، نویسنده ما را به اندرونی دیگری میبرد در خانوادهای دیگر با روابط غریب و دختر نوجوانی عاصی، پدری تازه درگذشته و مادری که گوش به غرولندهای دخترک نوجوانش بسته است تا خود را و او را و زندگی را سرپا نگه دارد همانطور که وقتی پدرش زنده بوده نیز همین کار را میکرده.