بانگ - نوا
سالگرد قتل حکومتی مونا نقیب – فرشته مولوی: جم‌جمک برگ خزون
فرشته مولوی بر اساس بازی «جم‌جمک برگ خزون» از بازی‌های رایج خردسالان در نقاط مختلف ایران داستان مونا را روایت کرده است. می‌شنوید:
۳۰ مهر ۱۴۰۲
فرشته مولوی بر اساس بازی «جم‌جمک برگ خزون» از بازی‌های رایج خردسالان در نقاط مختلف ایران داستان مونا را روایت کرده است. می‌شنوید:
دادگاه بدوی، الهه محمدی و نیلوفر حامدی را به سال‌ها زندان و محرومیت از فعالیت سیاسی و رسانه‌ای و همچنین فعالیت در فضای مجازی محکوم کرد. این روزنامه‌نگاران به دلیل تهیه گزارش از قتل حکومتی مهسا ژینا امینی بازداشت شده‌اند.
محسن یلفانی به دلیل رویکردش به تئاتر اجتماعی سال‌های درازی را در زندان و در تبعید سپری کرده است. بانگ در هشتادسالگی او دوسیه‌ای را به این نویسنده مبارز و متعهد اختصاص داده.
بر لالای غمگین این عصرهای خاکستری، در آرایشگاهِ مرحوم ابوهاشم عبدالوارث، صدای میرا عواد می‌آمد، که از یابا می‌خواست داستانشان را بازگوید، آنها هنوز در جنگ شکست نخورده و پراکنده نشده بودند…
سلمان رشدی که قرار است جایزه صلح اتحادیه ناشران و کتاب‌فروشان آلمان در سال ۲۰۲۳ را دریافت کند، جمعه ۲۸ مهر در یک نشست خبری در نمایشگاه کتاب فرانکفورت آلمان گفت که نگران وضعیت سیاسی کنونی جهان است اما نمی‌خواهد امید خود را از دست بدهد.
خلاصه‌ای از داستان قتل حکومتی ابوالفضل میرعطایی را می‌توانید به شکل چندرسانه‌ای در این نشانی (+) خارج از قاب بانگ ببینید و بشنوید و بخوانید. تا
پاهام روی هم کلید می‌شود گاهی. روی تختم، روی روتختی سبز سدری. با تخت فرو می‌روم در خون. تختم با رو تختی سبز سدری روی دریای خون است. فرومی‌روم در پیکر خونین زن جوانی در کارون. من و مهری.
مونا مهرجویی، دختر داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر، در مراسم تشییع پدر و مادرش گفت: «احساس می‌کنم پدر و مادرم شانه‌هایم را گرفته‌اند و می‌خواهند که سرپا بمانم.» او در این مراسم، جمله پدرش مبنی بر اینکه «قاتلین میان ما هستند» را نیز تکرار کرد.
رضا شهابی، فعال سندیکایی و کیوان مهتدی، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران در واکنش به قتل داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر از زندان اوین بیانیه مشترکی منتشر کردند. آنها در این بیانیه که با جمله معروف هوشنگ گلشیری بر سر مزار محمد مختاری آغاز می‌شود، یادآوری کرده‌اند که «در وضع موجود امور، هیچ امنیتی، حتی امنیت جانی برای دگراندیشان وجود نخواهد داشت.
گربه‌ای در حالِ خاک‌کردن گُهش بود، دوشیزه آریان نگاهش می‌کرد، هربار که گربه را می‌دید رقیق می‌شد، طبیعت واقعاً همه چیز را خوب درست کرده بود، به خودمان که فکر می‌کنم شما میدانید چه میخواهم بگویم، واقعاً طبیعت، کشیش به او جواب داد نه این طبیعت نیست، طبیعت کلمه‌ی آدم‌های بی‌خداست.
دریافته‌ایم که هیچ انسانی برابرتر از انسانی دیگر نیست و حقوق انسانی فلسطینی و اسراییلی یکسان و هم‌ارزش‌اند.
روایتی چندرسانه‌ای از حاشیه‌های قتل داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر بر اساس مستنداتی در شبکه‌های اجتماعی.
نسرین ستوده در واکنش به قتل داریوش مهرجویی و همسرش نوشت: «این خبر در حافظه تاریخی هر ایرانی، یادآور قتل فجیع داریوش فروهر و همسرش است که به سالگرد قتل آنان نزدیک می‌شویم.»
می‌گوید: وطن برای من نوشیدن قهوۀ مادرم، بازگشت به‌سلامت است شباهنگام، و سرزمین؟ می‌گوید: من سرزمین را نمی‌شناسم. آن طور که در شعرها می‌گویند، سرزمین را با گوشت و خونم حس نمی‌کنم.
خبری تکان‌دهنده. به گزارش خبرگزاری‌های داخل جسد داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر در ویلایشان واقع در شهرکی در حوالی کرج یافت شد. آنها با ضربات چاقو به طرز فجیعی به قتل رسیده‌اند.
ویدئوهایی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که بازدیدکنندگان را هراسان در حال تخلیه و دور شدن از موزه نشان می‌دهد.
چاپ نخست مجموعه شعر داوود بیات در نشریه ادبی بانگ. شاعر می‌نویسد: [در روزهای انقلاب] هر چیزی به‌جز همانی که می‌دیدم و تجربه می‌کردم برایم اهمیت نداشت. گاهی آدم شُخم می‌خورد، حتی اگر پیش از این زمین بایری بوده باشد. شُخم خوردم و همراه جمع شدم.
یکشنبه ۱۲ نوامبر برای نخستین بار نمایش تازه‌ای از رضا علامه‌زاده در بورگرهاوس کالک در کلن آلمان روی صحنه می‌رود. این نمایش داستان دو مرد نام دارد.
میرشمس‌الدین ادیب سلطانی، فیلسوف، زبان‌شناس، نقاش، ریاضی‌دان، نویسنده و مترجم متون مهم ادبی و فلسفی صبح پنجشنبه ۲۰ مهر در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت.
فوسه بر آن است که انسان نمی‌تواند بی طرف باشد. بی طرفی به آزارگر کمک می‌کند، نه قربانی. سکوت باعث می‌شود که کار خطاکار درست نمایانده شود و او ارج و قرب پیدا کند، نه قربانی.
رییس سازمان اطلاعات فرماندهی انتظامی استان سمنان، از بازداشت شماری از اعضای «یک گروه ۱۰۰ نفره رپرهای زیرزمینی» به‌اتهام «ساخت و انتشار» یک ویدیو خبر داده است.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.