نشر آسمانا (تورنتو) مجموعه شعر تازه‌ای از مهدی گنجوی را با عنوان «کهکشان خاطره‌ای از غروب خورشید ندارد» منتشر کرده است.
بر اساس اطلاعیه نشر آسمانا، این کتاب تجربه‌های شعری گنجوی در یک دوره‌ی ده ساله، در فاصله بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ را دربردارد. دوره‌ای که از مرگ ناگهانی نیما روزبهانی، خواننده‌ی هنجارشکن زیرزمینی، شروع می‌شود، عاشقی و زندگی مشترک پی‌ریزی‌اش کرده، و زمان‌لرزه و آشفتگیِ حواس ناشی از مهاجرت به کانادا و مواجهات با دیازپورای ایرانی، اقتصاد، و فراز و فرود و سرکوب جنبش‌های اجتماعی و سیاسی خواب‌هایش را به هم ریخته یا به سوی خود کشیده‌اند.
نشر آسمانا می‌نویسد:
«تجربه‌های شعری گنجوی برخوردهای برهم‌ریزاننده‌ی او با تاریخ و زبان شعر مدرن فارسی، درهم‌انداختن سبک‌ها و زیبایی‌شناسی‌های متفاوت و متکثر، و تحریف‌ها و بازخوانی‌هایی خلاق او را از سنت‌های متعدد شعری شامل می‌شود.»
نشر آسمانا، مؤسسه انتشاراتی‌ست که به چاپ ادبیات دیازپورا، ادبیات به حاشیه رانده شده و کم بازنمایی شده به زبان فارسی می‌پردازد.
«کهکشان خاطره‌ای از غروب خورشید ندارد» در ۳۰۰ صفحه است، ۱۳ دفتر دارد و ۱۳۲ شعر در آن برای نخستین بار منتشر می‌شود. طرح جلد کتاب اثر مهدی پوریان، گرافیست ایرانی-کانادایی، است.
«کهکشان خاطره‌ای از غروب خورشید ندارد» پنجمین مجموعه شعر گنجوی‌ست. سال گذشته او «غریبه‌هایی که در من زندگی می‌کنند» را ددر نشر آسمانا منتشر کرد و پیش از آن سه مجموعه شعر با عنوان‌های «وغیره می‌گذاری وسط زندگی‌ام» (انتشارات جامه‌دران، ۱۳۸۸)، «کلماتی که وغیره را پر می‌کنند» (انتشارات الکترونیکی عروض، ۱۳۸۸)، «و احساسات پیش‌پا‌افتاده» (انتشارات الکترونیکی روزبهانی، ۱۳۹۰) را منتشر کرده است.
مهدی گنجوی تاکنون نقدهای متعددی بر شعر معاصر و جریان‌های آن نوشته است، ترجمه‌هایی در زمینه شعر از تری ایگلتون و پل هوور و مقالاتی درباره تئوری ترجمه شعر، و شعر زیست‌بومی منتشر ساخته است. در مصاحبه‌ای با مجله «هفته» درباره شعر گفته است:
«من رابطه‌های متفاوت و در حال تغییری با شعر در زندگی‌ام داشته‌ام. در سال‌های کودکی تا نوجوانی علاقه‌ام به درک احساساتم بود که مرا به شعر پیوند می‌داد. فهم انواع احساسی که در زندگی می‌کنیم، تفاوت‌هایشان، ارزششان و دلایل ناپایداری‌شان. در نوجوانی با معنای امور درگیر شدم که مرا به شکلی دیگر از شعر پیوند داد. وسواس بر معنا، اهمیتِ جای کلمات را در جمله برایم مشخص کرد. کم‌کم می‌دیدم رابطه‌ام با کلمات دستخوش دست‌کاری اجتماعی و دولتی‌ست. کلماتی از ما دریغ می‌شود و کلماتی برای ما به شکل خاصی معنا می‌شود. شعر به من امکان این را می‌داد که دوباره به معنای زندگی و ارزش امور فکر کنم و علیه ایدئولوژی حاکم خیال بورزم.»
بازگرداندن صداهای غایب در غربت، مهدی گنجوی در گفتگوی اختصاصی با هفته، شماره ۶۷۵، ۲۰۲۲.
