میلان کوندرا نویسنده فرانسوی چکتبار و نویسنده رمان «سبکی تحملناپذیر هستی» پس از یک بیماری طولانی در سن ۹۴ سالگی در شهر پاریس از دنیا رفت.
«کوندرا» در شهر برنو چک متولد شد اما در سال ۱۹۷۵ به دلیل انتقاد از تهاجم شوروی به چکسلواکی ناگزیر به فرانسه مهاجرت کرد. پدر او موسیقیدان بود و به همین دلیل هم تحت تأثیر موسیقی قرار داشت و رمانهایش چندصدایی بود.
اولین رمان کوندرا با عنوان «شوخی» در سال ۱۹۶۷ منتشر شد. رمان «سبکی تحملناپذیر هستی» که در ایران با نام «بار هستی» هم ترجمه شده، در سال ۱۹۸۴ منتشر شد. در سال ۱۹۹۰ رمان «جاودانگی» از «کوندرا» با درونمایهای فلسفی و مفاهیمی جهانشمولتر منتشر شد. این سرآغاز سبکی تازه در ادبیات جهان بود که میتوان آن را «رمان اندیشه» نامید. تلفیق زبان جستار با زبان رمان از ویژگیهای این سبک است.
کوندرا در سال ۱۹۸۷ جایزه ملی اتریش برای ادبیات اروپا را دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۰۰ برنده جایزه بینالمللی «هاردر» شد. در سال ۲۰۰۷ هم جایزه ملی ادبیات جمهوری چک به این نویسنده تعلق گرفت.
از دیگر آثار کوندرا میتوان به «عشقهای خندهدار»، «دون ژوان»، «زندگی جای دیگری است»، «میهمانی خداحافظی»، «والس خداحافظی»، «صاحب کلیدها»، «ژاک و اربابش»، «هیچکس نمیخندد»، «آخرین می»، «کلاه کلمنتیس»، «خنده و فراموشی»، «هنر رمان»، «آهستگی»، «وصایای تحریفشده»، «هویت» و «جهالت» اشاره کرد.