چه خبر؟
علی اسداللهی: گزارشی از سال ۱۴۰۰
و آنگاه که از تاریخ، طومارها بیرون گرفتند، پس آنچه بر ما رفت، چو خوانده بیاید، گو مطربان را زخمه بگیرند، و خونِ رَز روان می‌دار که حکایت خونِ جوان باشد.
۱۳ تیر ۱۴۰۲
و آنگاه که از تاریخ، طومارها بیرون گرفتند، پس آنچه بر ما رفت، چو خوانده بیاید، گو مطربان را زخمه بگیرند، و خونِ رَز روان می‌دار که حکایت خونِ جوان باشد.
روی مبل پشت پنجره نشسته‌ام و فکر می‌کنم داشتم چندمین گل یاسی‌رنگ روی پرده را می‌شمردم که برق رفت! دست می‌گذارم روی گوش‌هام تا سر و صداها و درگیری‌های توی خیابان کمتر حواسم را پرت کنند.
دومین جلسه دادگاه توماج صالحی، یکشنبه، ۱۱ تیر/۲ ژوئیه، به شکل «غیرعلنی و پشت درهای بسته» در حالی برگزار شد که این خواننده رپ و فعال مدنی معترض، بیش از هشت ماه است که همچنان در «بازداشت موقت» بوده و در سراسر این مدت نیز به دادرسی عادلانه دسترسی نداشته است.
خسرو حسن‌زاده نقاش، هنرمند نمایش‌های چیدمانی و بازیگر شناخته شده ایرانی ۱۱ تیرماه ۱۴۰۲ بر اثر مسمومیت ناشی از الکل صنعتی، جان خود را از دست داد.
ایلیاد خودکشی نکرده است. مرگ‌سرشتان جمهوری‌ی اسلامی او را کشته‌اند. ایلیاد سترگ تن‌آوری است که روایت مرگ‌اش تحریف می‌شود؛ چرایی‌ی یغمای جان جویای بلندایش.
ترجمه، چه آنِ زندگی و چه آنِ شعر، چه اسب کندرو و چه اسب بالدار، برای انتقال دادن ما، بدون مزاحمت زمان یا مکان، از جهانی که در آن به دنیا آمده و زندگی می‌کنیم به جهان دیگری که آفریده می‌شود نیاز به زبان استعاره دارد.
شنبه ۸ ژوئیه/۱۷ تیر در مونترال، ونکوور، لندن، اسلو، برلین، اشتوتگارت، هامبورگ، فرانکفورت، آمستردام، استکهلم، مالمو، گوتنبرگ، استانبول، بروکسل و شمار دیگر از شهرهای اروپا
فریماه فرجامی، بازیگر سرشناس سینما و تئاتر هفتاد و یک‌سالگی درگذشت. انجمن بازیگران سینما جمعه ۹ تیر با انتشار بیانیه‌ای خبر درگذشت این بازیگر سرشناس در سال‌های دهه‌های ۶۰ و ۷۰ را اعلام کرد.
احمد صندلی را کشید و کنار تخت نشست. صورت تیمور مثل گچ سفید بود. نگاه به سقف داشت. باد خنک به پهلوی احمد می‌وزید و بدون اینکه کاکل‌هایش را افشان کند می‌گذشت و بی‌صدا پخش می‌شد.
رئیس کنگره جهانی رسانه‌های خبری در سخنانی یادآوری کرد که در روزگار ما قیمت دروغ ارزان‌تر از هزینه‌ای‌ست که روزنامه‌نگاران می‌بایست برای حقیقت پرداخت کنند. نمونه: دو روزنامه‌نگار شجاع ایرانی که قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی را افشا کردند.
در «آدم اول» کامو به جست‌وجوی مادرش برمی‌آید. مصاحبه با دختر او همزمان با چاپ این کتاب که در آن زمان رویداد مهمی بوده انجام شده است. کاترین کامو می‌گوید: «آدم اول اولین فریاد طغیانگرانه پدرم است، او به فریاد به دنیا می‌گوید: این من هستم.»
«تریو تهران» یک سه‌گانه‌ی زنانه در شرح پریشانی یک زن است که در سه مقطع تاریخی تکثیر می‌شود و در روح سه زن حلول می‌کند.
خورشید سبز بود و از درونش چشمه‌هایی سبز می‌جوشید. بافه می‌شد، گیس می‌شد و پرتو می‌کشید روی صورت من مثل موی مونا بر صورت مادر.
هانا کامکار، موسیقی‌دان و هنرمند ایرانی در مراسم بزرگداشت کیارستمی در تهران، بدون حجاب اجباری ترانه‌ای بر اساس شعر «خانه‌ام ابری ست» نیما را اجرا کرد.
اگر خودکشی معنایی دارد، زندگی هم که ناظر به این کار از سوی آن‌هاست معنایی دارد. البته آن‌ها با عمل خود پیشاپیش معنای زندگی را زیر پرسش برده‌اند. وقتی چنین است، آن وقت این حق زندگی است که معنای خودش را برابر بی‌معنایی آن‌ها بگذارد.
نوشتن، آنکه می‌نویسد را برمی‌انگیزد و ملولش نمی‌سازد. نوشتن به جای خاموش‌کردن فعالیت مغزی، آن را به هیجان می‌آورد. آنکه می‌نویسد، می‌جوید. هرگز نه برای آنکه اندیشه‌ام را به زبان آورم، که برای کشف آن، نوشتم.
کارگاه شعر و قصه فرانکفورت و کانون فرهنگی – هنری اندیشکده فرانکفورت – ماین از این برنامه یک گزارش ویدیویی تهیه کرده که در ادامه می‌بینید:
متن منتشر نشده‌ای از کورش اسدی در سالمرگ او. این نویسنده فقید یکی از شب‌های قتل‌های زنجیره‌ای در کنار هوشنگ گلشیری را در این متن مستند کرده است.
وفاداری به لحن و زبان شخصیت‌ها، استفاده از حواس پنج‌گانه در وصف‌ها، به کارگیری دیالوگ، پرهیز از خودسانسوری و ایجاز از ویژگی‌های این کتاب است.
تاریک‌مان که کردند،ماه را که می‌بردند،کسی نپرسید، خوشه‌ی پروین ، رد خواب کدام خواهرم را می‌داند
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.