سیامک رستمی، زبانشناس به ما تفاوت بین «زغال» با «ذغال» را توضیح می‌دهد.
از نظر فرهنگ لغت دهخدا، املای صحیح برای این کلمه «ذغال» است. در فرهنگ دهخدا آمده است:
ذغال . [ ذُ ] (اِ) چوب سوخته ٔ آتش نشانده و کشته که برای بار دیگر سوختن را آماده کنند. فحم . انگشت .زگال . زغال . زوال و برخی آن را با زاء اخت راء نویسند و ظاهراً چنانکه معمول نیز همان است با ذال صحیح باشد چه دغل با دال مهمله نیز به معنی خس و خاشاکی است که در حمامها سوزند.
از نظر فرهنگ فارسی معین، املای صحیح برای این کلمه «زغال». معین می‌گوید کلمات فارسی اصولاً با ذال آغاز نمی‌شوند:
(زُ) (اِ.) چوب سوخته که پیش از خاکستر شدن آن را خاموش کنند.
سیامک رستمی در رشته‌های روانشناسی تربیتی، عربی، ترکی آذربایجانی، زبان اشاره تحصیل کرده و همچنین با خطر بریل نیز آشناست. او در اینستاگرام حضوری چشمگیر دارد.
