دی ۱۴۰۴

بانگ - نوا

آوا و نوا: داستانی از رنج و معنا – «دومینو» نوشته مریم ناصری، با اجرای گندم

دومینو» رمانی است دربارهٔ گذر از انفعالِ قربانی‌پنداری به فعال بودنِ جست‌وجوگر معنا؛ اثری که با پیوند داستان‌های شخصی، تاریخ جمعی و فلسفه، از رنج فرشی انسانی می‌بافد و پرسش نهایی را همچون میراثی به خواننده می‌سپارد: ما چه معنایی را در رنج‌های خود خواهیم یافت؟

ادامه مطلب »
چه خبر؟

گویه‌های بانگ – گویۀ‌ بیست و دوم: «وقتی هیچ چیز جای خودش نیست» از‌ م. روان‌شید

شعر م. روان‌شید، بازتاب جهانی واژگون و هستی‌شناسی شکست‌خورده‌ای است که در آن نظم طبیعی زندگی و مرگ از بین رفته است. شاعر تبعیدی، در میانه شب طولانی و درد جمعی، تنها به جابه‌جایی سکوت‌بار کلمات میان ورق‌ها می‌پردازد.

ادامه مطلب »