مجموعه داستان «کاسه‌ی زیتون» نوشته نوشین وحیدی در نشر باران در سوئد منتشر شد. این کتاب را می‌توان از طریق سایت «لولو» تهیه کرد (+)
نوشین وحیدی از سال ۲۰۰۱ تاکنون در ایالت کالیفرنیا آمریکا زندگی می‌کند. گرچه نوشتن دغدغه‌ی همیشگی‌اش بود اما پرداختن به داستان‌نویسی را به طور جدی پس از مهاجرت آغاز کرد. برخی داستان‌های او در «زنده‌رود» و «تجربه در ایران»، «باران»، «بررسی کتاب» و نشریه ادبی «بانگ» منتشر شده است. وحیدی می‌نویسد:
«از سال‌ها پیش که شروع به نوشتن کردم به تنها چیزی که فکر نمی‌کردم چاپ داستان‌هام بود. لذت روی کاغذ آوردن قصه‌هایی که توی سرم چرخ می‌زدند اونقدر زیاد بود که نیازی نبود به بعدش فکر کنم.»
او در ادامه می‌نویسد به نظر او «راه هر قصه تا رسیدن به تک تک خواننده‌هایش» ادامه دارد. وحیدی داستان‌هایش را با زبانی ساده اما استوار در ساختاری منسجم و معمولاً از دریچه چشم راوی روایت می‌کند. از مهم‌ترین ویژگی آثار او علاوه بر ارتباط‌پذیری، رویکرد به مضامینی‌ست که معمولاً در داستان‌نویسی فارسی به آن‌ها کمتر پرداخته می‌شود.
از وحیدی در بانگ داستان‌های «تله»، «این دست‌ها» و «دیدار» منتشر شده است.
وحیدی در «تله» مسأله چگونگی کنار آمدن فرد بر درد را مطرح می‌کند. آیا فرد می‌بایست بر درد غلبه کند یا تسلیم درد شود یا راه سومی هم وجود دارد؟ وحیدی آن راه سوم را به ما نشان می‌دهد.
«این دست‌ها» داستانی است درباره مفهوم وداع با زادگاه که از نشیمن خانه یک زن مهاجر آغاز می‌شود و به خانه پدری در مجیدیه راه می‌برد و در این رفت و برگشت‌ها سویه‌هایی از زندگی راوی را آشکار می‌گردد. «دیدار» داستان ملاقات دو زن داغدار از دو لایه‌ی اجتماعی در گورستانی در تهران است. آنچه که آن‌ها را به هم مرتبط می‌کند، زنانگی‌ست.
پیش از این ترجمه انگلیسی داستانی از او در کتابی به نام The Third Script که شامل داستان‌هایی از نویسندگان مهاجر است در استرالیا به چاپ رسیده.
