
در ساعات نخست صبح ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵ اسرائیل حملاتی علیه اهدافی در چندین منطقه از ایران آغاز کرد. این حملات که توسط نیروهای دفاعی اسرائیل و موساد انجام شد، تأسیسات هستهای، پایگاههای نظامی و منازل مقامات ارشد ایرانی را هدف قرار داد که موجب وارد آمدن خسارت به سایتهای کلیدی هستهای و کشته شدن مقامهای ارشد نظامی ایران شد. این حمله، بزرگترین حمله علیه ایران از زمان جنگ ایران و عراق تاکنون محسوب میشود.
در طی این حملات انفجارهایی در سراسر تهران از جمله در نزدیکی پایگاههای نظامی و محلههایی که فرماندهان ارشد در آن ساکن بودند گزارش شد. شاهدان عینی از شعلههای عظیم و انفجارهای پیاپی خبر دادند. همچنین انفجارهایی در تأسیسات هستهای نطنز در استان اصفهان از مهمترین سایتهای برنامه هستهای ایران قرار دارد گزارش شد. سایتهای هستهای در خنداب و خرمآباد نیز هدف قرار گرفتند.
فرج سرکوهی در کانال تلگرامی خود با نگاهی به تاریخ، از حاکمان متوهمی میگوید که با استبداد و جنگافروزی، ایران را به ویرانی کشاندند. او هشدار میدهد که تداوم این بلاهت در برابر تنشهای کنونی، کشور را به پرتگاه بزرگتری سوق خواهد داد.
حاکمانِ متوهم و ابله، که مست از قدرتِ استبدادی، غرق در توهم و بلاهت و در اوج بیکفایتی و نادانی و ناتوانی، خود را فرزانه و توانمند پنداشته، بر طبلِ جنگ کوبیده و کشورها به باد دادند، در تاریخ کم نیستند. سلطان محمد خوارزمشاه و فتحعلیشاه قاجار از مشهورترین نمونههای این مستبدانِ ابله در تاریخِ ایران هستند.
خامنهای و شرکای شرکتِ سهامی دزدان و جلادانِ جمهوری اسلامی نیز نمونههای معاصرِ همین ابلهان هستند که ناماشان در حافظهی جمعی مردمان و در تواریخ ایام به زشتی ثبت میشود. سالها بر طبلِ جنگ با آمریکا و اسرائیل کوبیدند، بخشِ مهمی از درآمدهای ملی را در چاه ویلِ نهادها و صنایعِ نظامی تلف کردند، با غنیسازی و تنشآفرینی در منطقه، تحریمهای گسترده، نابودی اقتصاد، استبداد و سرکوب، فقر و عقبماندگی را بر مردم آوار کردند و اکنون در برابرِ حملههای اسرائیل، چون موش، در تله افتادهاند.
دولتِ راستِ افراطی اسرائیل جنگافروز و توسعهطلب است با جنایتِ جنگی در کارنامه خود اما مشکلِِ اصلی ما ایرانیان حکومتِ جمهوری اسلامی است که با مردمِ هر کشوری است که از شرِ حکومتِ ستمگرِ خود رها شوند.
اگر حاکمانِِ ایران در واکنش به حمله اسرائیل بلاهتِ کرده و با حمله به مراکزِ آمریکائی پای آمریکا را به جنگ باز کنند، بخشِ مهمی از کشور را به ویرانی خواهند کشاند، مگر آنکه خود، به دستِ مردمان، پیش از ویرانی بزرگ، نابود شوند.