اکبر ذوالقرنین زاده آبان‌ماه ۱۳۲۳ در همدان است. از سال ۱۹۷۶ در استکهلم زندگی می‌کند. از او دوازده کتاب شعر، دو مجموعه ترانه و یک مجموعه داستان منتشر شده‌است.
بیش از پنجاه ترانه از سروده‌های‌اش با آهنگ‌هایی از موسیقیدان‌های ایرانی با صدای خواننده‌گان به اجرا در آمده که برخی از آن‌ها در کشورهای افغانستان و تاجیکستان هم شهرت یافته، مانند ترانه‌ی «دریا» یا «اولین عشق». از دیگر ترانه‌های شناخته‌شده‌ی او می‌توان از «دارم از یاد تو میرم» با آهنگی از رضا قلی ملکی، تنظیم آندرانیک و صدای محسن نام برد. و ترانه‌ی «سفر» با آهنگ و تنظیم کاظم عالمی و صدای «پویا» همچنین ترانه‌ی «پناهنده» با موسیقی و صدای امید طوطیان.
برای اسمعیل نوری علا
و در رثای یداله رویایی
«حجم فضای واژه ها»
از «لبریخته ها»ی رویایی
تا «وصلت در منحنی سوم» اسلامپور
حجم فضای واژه‌ها را
«حنجره زخمی تغزل» منزوی
عاشقانه نشانه گرفت
با «صور و اسباب در شعر» نوری علا
در آن سال‌ها که شعر
شعور رفاقت بود
در فنجان‌های قهوه ترک
بر میز‌های چوبی کافه فیروز و
باغچه با صفای هتل نادری
تا خیابان گردی‌های شبانه
و بر دمیدن سپیده
بر عطر «سرخی گیلاس‌های کال» شیبانی و
«آه بکشیم»های کودکانه احمد رصا احمدی
آه!
ای عمر‌های نا تمام تباه
در زمانه در به دری‌های
فصل‌های این همه بعید
ما چرا تشنه
چرا این همه شکسته می‌میریم
در فضای بی حجم زمانه‌ای تا هنوز تبعید
ما که می‌خواستیم عاشقانه
ترانه خوان بمیریم.؟
اکبر ذوالقرنین
۲۰۲۲ / ۹ / ۱۶
