یک رویداد فرهنگی منحصر به فرد: «چهارراه»ِ بهرام بیضایی در کانال یوتیوب استنفورد

دانشگاه استنفورد در سه روز پیاپی از جمعه ۲۷ تا یکشنبه ۲۹ اوت (۵ و ۶ و ۷ شهریور ۱۴۰۰) نمایش چهارراه نوشته و ساخته بهرام بیضایی را برای همگان در کانال یوتیوب دانشگاه استفورد به نمایش می‌‌گذارد.

نمایش چهارراه را در همین لینک می توانید به طور آن لاین تماشا کنید

نمایش «چهارراه» نوشته بهرام بیضایی و به کارگردانی او ما را با تکیه بر سرنوشت یک زن و مرد به سال‌های دهه ۱۳۸۰ در تهران می‌برد و شیوه زندگی در آن دوران را روی صحنه به نمایش می‌گذارد.  

بهرام بیضایی در آمریکا تاکنون نمایش‌های «جانا و بلادور»، «گزارش اَرداویراف»، «آرش» و «طرب‌نامه» را روی صحنه برده است. «چهارراه» پنجمین نمایش بیضایی در سال‌های اقامت اجباری‌اش در آمریکاست. این نمایش پیش از این در هفت اجرا از سوم تا دوازدهم فروردین ۱۳۹۷ در سالن روبل استودیو دانشگاه استنفورد به صحنه رفته است.

در مرداد سال جاری به مناسبت ۱۰ سالگی حضور بهرام بیضایی در دانشگاه استنفورد، برنامه‌ای در دو روز برای شناخت بهتر آثار او به شکل مجازی برگزار شد. عباس میلانی مدیر مرکز پژوهش‌های ایران‌شناسی دانشگاه استنفورد، ژاله آموزگار، حمید امجد، سهند عبیدی، ماندانا زندیان، نگار متحده، امیرحسین سیادت و سعید طلاجوی و امیر نادری از سخنرانان این نشست مجازی بودند.

بهرام بیضایی با انتشار پیامی دستاوردهایش در ده سال گذشته در دانشگاه استنفورد را یادآوری کرده است. او در بخشی از این پیام گفت:

«اگر این ۱۰ سال در کشورم بودم حاصلم چه بود و چه در دست داشتم؟ آیا لطفا اجازه می‌دادند فیلم “مقصد” را بسازم چنان که می‌خواهم، یا “ماهی”، یا “اتفاق خودش نمی‌افتد” یا حتی “سند”، یا فیلم‌های آرزویی‌ام “طومار شیخ شرزین”، “اشغال” و البته “داستان باورنکردنی”.»

و در ادامه یادآوری می‌کند:

«فرصتی که همه عمر در وطن ازم دریغ شد، اینجا بهم رو نشان داد. امکان آزمون خیالات نمایشی‌ام.»

بیضایی در سال ۱۳۹۰ هنگام دریافت جایزه ادبی بیتا گفته بود:

«امروز ۳۰۰ سال دارم. نیم قرن نوشته‌ام، نیم قرن در کار نمایش بوده‌ام، نیم قرن در کار سینما از قلم‌ زدن تا ساختن، نیم قرن در کار ریشه‌یابی و پژوهش و یک قرن پشت درهای بسته در انتظار یا شنوده یک طرفه گفت‌وگوهای پرسش و تهدید. آری کسانی هستند که بیش از سال‌های تقویمی عمرشان زندگی می‌کنند

بیشتر بخوانید:

بانگ

«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته است.

شبکه های اجتماعی