گروهی از شاعران سرشناس با کارزار «شعر زندگی در برابر اعدام» با کمپین سه‌شنبه‌های اعتراضی زندانیان، همراه شده‌اند. دبیری کارزار را خانم آتفه چهارمحالیان، شاعر سرشناس به عهده دارد. این اشعار با هدف مقابله با سانسور و افشای موج جدید اعدام‌های جمهوری اسلامی در رادیو زمانه و در همراهی با این حرکت در نشریه ادبی بانگ منتشر می‌شوند. شاعران در بیانیه‌ای تأکید کرده‌اند که شعر را به‌عنوان سلاحی برای مقاومت در برابر اعدام و بازتعریف عدالت بدون خشونت به کار می‌گیرند. برگزارکنندگان از هنرمندان و عموم مردم خواسته‌اند با استفاده از هشتگ‌های #نهبهاعدام و #زندگیدربرابر_اعدام، صدای اعتراض خود را بلندتر کنند تا در «پیوندی با سرودهای آزادی»، تاریخ را به شعر زندگی مزین کنند. این اقدام ادبی-اجتماعی، اعدام را نه یک حکم قضایی، بلکه ابزاری سیاسی برای سرکوب می‌داند و خواهان پایان آن است. با انتشار این اشعار در رادیو زمانه و نشریه ادبی بانگ و شبکه‌های اجتماعی، شاعران از هنر به عنوان ابزاری برای شکستن دیوار سکوت و دور زدن سانسور دولتی استفاده می‌کنند، تا فریاد عدالتخواهی را حتی در فضایی که گفتار انتقادی سرکوب می‌شود، به گوش جهانیان برسانند.
به اخلاق ِ شب فکر می‌کنم
اینجا که بی‌ساعت-گاهِ تپیدن ِ درد شده است
و پرچم‌های سوگ
داد برآورده‌اند از مچ‌های سرنیزه بگذرند
صابون ِ غم هرروز ساییده‌تر
سیاهی ِ قضات را می‌بوید
تکیده از آبشار و بن‌بست‌های ولیعصر
شهر
گوشه‌های مقتول ِ خود را می‌نامد
دریای ِ مغروقان از باروها بالا می‌گیرد
تا سرودی مادر
دوباره تاریخ را بغل کند.
آن‌قدر برپا نبودیم که راه
نگاهمان دارد
که خون برسد به آن بوسه‌ی حق
تا میله‌ها از گنجشک‌ها شعله‌ور شوند
جسدهایمان ولی زنده‌اند
و دهان‌هایمان را نمی‌شود پس از تیرباران شدن
دوباره بست
حاصلخیز مرده‌ایم ولی
اگرچه نفسِ کشاورزمان
کویر ِ گندم و جشن بود
و ترسالی ِ آفت
کودک‌هایمان را قنداق ِ مرض کرد
اگرچه محاکمه مهیای اعدام است
و چشم‌هاش که در آهن پلک می‌زنند
آرمان‌های صنعتی‌اش را
بر سجده‌گاه‌ها سرمایه می‌کنند
اگرچه شب حاضر است
تو اما ای تشنگی ِ تاریک
بر رگ‌های بازنگشته گل بگذار
به پیچک‌هایی که نرویید چراغ بیاویز
و آن نور ِ بی‌نهایت را
آن‌قدر بجوی
تا ستاره‌های خیابان
دنباله‌دار شوند.
