چندی‌ست که نشر «آزادان» (Azadan Books) رمان «کمین بود» نوشته فرشته مولوی را خارج از ایران منتشر کرده است. ساسان قهرمان درباره درونمایه و ساخت این رمان می‌نویسد:
«کمین بود» روایت فاجعه است. فاجعه‌ای شخصی- فردی-خانوادگی، که مانند همه رمان‌های بزرگ، در واقع تصویر و پرتوی‌ست از جامعه و تاریخ. روایت با قطعه‌ای از پازلِ درهم‌پیچِ آن در ذهن «سوری» آغاز می‌شود و سپس با رفت‌وبازگشت‌های زمانی و از ذهن‌های راوی‌های دیگر، یا در واقع راویِ چندوجهی اما یگانه‌ی «زبان»، ادامه می‌یابد، شکسته‌های گم-پیدای آشوب و گردابِ کابوس‌ها و دردها و پریشانی‌ها و آرزوها و عشق‌ها و خشم‌ها و پشیمانی‌های بازی‌سازانِ این خانواده-جامعه را قطعه قطعه، کنار هم می‌گذارد تا «فاجعه» رنگ بگیرد و به جان بنشیند.
نخستین فصل از رمان «کمین بود» نوشته فرشته مولوی با صدا و اجرای نگین کیانفر را می‌شنوید:
قهرمان در ادامه درباره ویژگی‌های چشمگیر این رمان می‌نویسد:
«…مهارتِ نویسنده در یکی از بهترین نمونه‌های به‌کارگیریِ «زبان»، نه‌تنها فقط به مثابه ابزارِ بیان، بلکه در حکمِ یکی از ستون‌های محوری (اگر نه محور اصلی) روایت دانست، و نیز انتخاب شخصیت‌ها، انتخاب راوی آغازین (و سپس سیرِ آن به راوی‌های دیگر)، کامیابی در ترکیب و پیوندِ التهاب درونی شخصیت‌ها با روند حوادث بیرونی و پیرامونی با اتکا به «زبان» و ضرباهنگ، و کامیابی در برآوردنِ تصویری آینه‌وار از موقعیت شخصی-درونیِ راویِ محوری (سوری) و تک‌تک راوی‌های دیگر، با موقعیت جامعه (جنبه‌ها و وجه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، روابط فردی و اجتماعی) در دورانی که دست‌کم دو نسل جامعه‌ی ایران در داخل و خارج از کشور در مجموع، و فرد فردِ «ما»، ایرانیانی از نسل‌های مختلف و قشرها و جنسیت‌ها و نگرش‌های مختلف در محیط‌های مختلف، با التهابی درونی و بیرونی، به پازلی از قطعه‌های پراکنده‌ی گذشته، اکنون، و آینده‌ای نامشخص می‌نگرد.»
بیشتر بخوانید:
فرشته مولوی: استحکام در قلم و قدم
