اینها چگونه آدم‌هایی هستند؟
بر پشت دایره‌ها مثل خواب راه می‌روند
پرنده‌هایی هستند که با بال‌های حروف اسفرجانی
بر برگ‌های جهان خواب می‌روند
با یک گراور آهویی
از خاستگاه پیشانی
و نیشگون شیرین دندان آبدار عشق نخستین را دارند
بر لاله‌های گوش
و موهای زیردریایی که در میانه باران ماهیان ریز
فرو می‌ریزند
مثل درخت‌های زیبایی در جایی
که چشم هیچ تماشاگری در کار نیست
چگونه آدم‌هایی هستند
که وقتی تو پیش من می‌آیی
و در اتاق می‌مانی
آنها هم می‌آیند؟
بیشتر بخوانید:
رضا براهنی، شهروند توانای ادبیات
