روباس نوشته شیون از پهنه ادبیات ایسلند در نشر مهری

روباس نوشته شیون، نخستین رمانی است که مستقیم از ایسلندی به فارسی ترجمه شده و به زودی در نشر مهری منتشر خواهد شد. مترجم این اثر شایان جوادی است. او پیش از این هم برای اولین بار داستان‌های کوتاه و اشعاری را از ایسلندی ترجمه کرده و در مجله آتش به چاپ رسانده بود.

ایسلند سرزمینی کتابخوان است. می‌گویند از هر ده نفر یک نفر – فارغ از کم‌وکیف – می‌نویسد. از قرن سیزده به این سو، ایسلندی یکی از نوشته‌شده‌ترین زبان‌های اروپایی است. اگر نگوییم همه، به‌نظر اکثر اشعار و رزمنامه‌های نورس باستان و سفرنامه‌ها در ایسلند یافت شده است. سرآغاز ادبیات ایسلندی از همین رزمنامه‌هاست. زبان ایسلندی مثل فارسی در هزار سال گذشته تفاوت چندانی نکرده. همانطور که ما فردوسی را می‌فهمیم، آن‌ها هم نوشته‌های ایسلندی باستان را می‌فهمند. طبیعتا تغییراتی در واژگان و قواعد رخ داده ولی نه آنقدر که قابل‌فهم نباشد.
ادبیات مدرن ایسلند از قرن نوزده یا به‌ یک معنا دوره احیای ادبی شروع می‌شود. داستان کوتاه برخلاف کشورهای دیگر در ایسلند زودتر متولد شده، یوناس هالگریمشون پدر آن است و اولین رمان هم ۱۸۵۰ به‌دست یون ثورودشن نوشته شده.

سیگورذور بیرگیر سیگورذشون ملقب به شیون (متولد ۱۹۶۲، ریکیاویک، ایسلند) شاعر، رمان‌نویس، داستان‌کوتاه‌نویس و فیلمنامه‌نویس ایسلندی است. او فعالیت ادبی خود را در سن ۱۵سالگی آغاز کرد، زمانی که اولین مجموعه شعر او، دیده‌ها در سال ۱۹۷۸ منتشر شد. یکی از بنیانگذاران گروه نوواقع‌گرای مدوسا بود. او مجموعه‌های شعر و چند رمان متعدد و همچنین نمایشنامه و کتاب‌های تصویری برای کودکان منتشر کرده است. در کنار کار خود به عنوان نویسنده، در طیف گسترده‌ای از نمایشگاه های هنری و رویدادهای موسیقی شرکت کرده است. همکاری طولانی مدت او با بیورک خواننده ایسلندی به نامزدی اسکار برای اشعار او برای فیلم لارس فون‌تریه «رقصنده در تاریکی» منجر شد.
در سال ۲۰۰۵، شیون برنده جایزه ادبی شورای نوردیک برای پنجمین رمان خود، اسکوگا-بالدور (روباس) شد. آخرین رمان شیون، موی ذرتی چشم خاکستری داستانی خیالی پیرامون بنیانگذار نئونازیسم در ایسلند است. اشعار شیون به بیش از بیست زبان ترجمه شده و در گلچین‌ها و مجلات و همچنین در نسخه‌های جداگانه به زبان‌های فرانسوی، آلمانی و مقدونی منتشر شده است. آخرین مجموعه اشعار او «شب‌نوشت» است.

شیون با همسر و دو فرزندش در ریکیاویک زندگی می‌کند.

بیشتر بخوانید:

بانگ

«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته است.

شبکه های اجتماعی