مجموعه تازه‌ای از زیبا کرباسی: نامه‌های خصوصی بهادر درانی و آهو حسانی

جلد اول مجموعه اشعار «نامه‌های خصوصی‌ی بهادر درانی و آهو حسانی» نوشته زیبا کرباسی منتشر شد. این کتاب را نشر «نوردی‌ینت» در سوئد منشر کرده و شامل ۴۴ شعر از سروده‌های زیبا کرباسی در سال‌های اخیر است.

اشعار «نامه‌های خصوصی‌ی بهادر درانی و آهو حسانی» در پنج دفتر یا به تعبیر شاعر زیر سقف «پنج دژ» گرد آمده‌‌اند. زیبا کرباسی این اشعار را در فاصله‌ بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ نوشته است.

این مجموعه با سطری از مولانا جلال‌الدین آغاز می‌شود، با کلام صائب تبریزی و شمس تبریزی بر پیشانی اشعار ادامه می‌یابد که به پایان نرسد. شاعر در این مجموعه با این تمهید با صائب و شمس تبریزی در گفت‌وگویی نه چندان نهان قرار گرفته‌است. برای درک آنچه که بین او و صائب و شمس می‌گذرد، می‌بایست در اشعار دقیق شد.

گفت‌وگویی دیگری هم بین اشعار این مجموعه با دنیای بیرون از کتاب در جریان است: گفت‌وگو با دریاچه «چیچست»، نام قدیمی دریاچه ارومیه که اکنون رو به خشکی گذاشته است.   

زیبا کرباسی

زیبا کرباسی در مقدمه‌ای بر این کتاب می‌نویسد:

«انتخابم از صائب و شمس تبریز هیچ بی‌جا نیست، آن‌ها با یکدیگر و با نامه‌ها ارتباط غریبی دارند و درونن در لایه‌هایی مخفی با هم عشق می‌بازند.»

زیبا کرباسی پیش از آن اما یادآوری کرده است که ایده اصلی نامه‌ها – شعرهایش در سال ۲۰۰۶ شکل گرفت و پنج سال بعد از آن تاریخ در یک سرخوردگی عاطفی متولد شد با این هدف که زخم‌ها و شکست‌ها در کلمات التیام پیدا کند:

«شعرها را با نیت سیمرغ آغاز کردم. گفتم سی شعر و تمام، دیدم یک سوم الف آن را نیز پی نریخته‌ام، رسیدم به سیصد نامه، دیدم هیهات با چند کلمه‌ی آغازین فارسی که نمی‌شود نامی چنین درشت را فرروالااه داد، پس به ادامه برخاستم و از پای ننشستم، و تا همین امروز بیش از ششصد نامه داستان کردم و قصدم سه هزار و سی صد وسی نامه گشت تا که هم در جمع اضداد دستی یه زمان دهم، هم شب قصه‌های هزار و یک را گره‌بند آفتاب کنم.»

زیبا کرباسی در تبریز متولد شده و در بریتانیا زندگی می‌کند. او دفترهای شعر خود را با نام‌های «کژدم در بالش» (با مقدمه اسماعیل خویی)، و «با ستارهای شکسته بر دلم» منتشر کرد و در خارج از ایران به شهرت رسید. «دریا غرق می‌شود»، «جیز»، «تا کمر در باد ریخته‌ام»، «حال دست‌هایم از خالی» و «اووووووووومممممم» از دیگر مجموعه‌های اوست. «ترجمه صد رباعی از مولانا به انگلیسی و لهستانی» با همکاری ولدیک فنریخ در دو جلد و «آفتاب لمانی»، کتاب دو زبانه فارسی و انگلیسی با ترجمه استیون واتث نیز از او منتشر شده است.

در کنفرانس شعر و انقلاب (ماه مه ‌۲۰۱۲ در لندن)، نام «زیبا کرباسی» به عنوان تنها شاعر از ایران، در میان «شاعران انقلابی برجسته جهان» از جمله مایوکفسکی، بورخس، ویکتور هوگو و رامبو قرار گرفت. شهریار دادور درباره او گفته است:

«زیبای شاعر و شعرهایش وامدار هیجکس نیست الا خودش و شعرش و زبانش که سنجه‌ی فقط خود شعری است که گفته شده است و آن شاعری است که بر سینه‌ی شعرش به امضا و نام است.»

صراحت در بیان عواطف زنانه، تن‌کامی و حساسیت نسبت به موضوعات اجتماعی و به‌کارگیری تعابیر کاملاً تازه از ویژگی‌های جهان شعری زیبا کرباسی‌ست.

بیشتر بخوانید:

بانگ

«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته است.

شبکه های اجتماعی