شاپور جورکش، از نویسندگان و منتقدان متعهد و از اعضای کانون نویسندگان ایران در پی ابتلا به یک بیماری ریوی در در ۷۳ سالگی چشم بر جهان فروبست. او در فهرست نویسندگانی قرار داشت که قرار بود به قتل برسند.
شاپور جورکش، شاعر، مترجم و منتقد ادبی در ۷۳ سالگی از دنیا رفت. محمد ولی‌زاده، نویسنده و ناشر با اعلام این خبر به ایسنا گفت:
«شاپور جورکش از ۱۰ روز پیش به علت مشکلات ریوی با هوشیاری پایین در بیمارستان نمازی شیراز بستری بود، اما از دو روز قبل وضعیتش بهتر شده بود به گونه‌ای که دکترها گفته بودند می‌تواند دوره نقاهت با دستگاه اکسیژن را در خانه بگذراند که متأسفانه امروز صبح (جمعه، ششم مردادماه) از دنیا رفت.»
شاپور جورکش متولد ۱۰ بهمن ۱۳۲۹ در شهرستان فسا در فارس بود. او تحصیلات خود را تا دریافت مدرک فوق لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه شیراز ادامه داده بود و مدتی تا سال ۱۳۵۸ در دانشگاه تدریس می‌کرد. همچنین گروه ترجمه شیراز را تأسیس کرده و در آن‌جا فعال بود. او عضو کانون نویسندگان ایران بود.
در سرزمین آدم‌لتی‌ها
«خفیه‌نگاری خشونت در سرزمین آدم‌لتی‌ها» که یکی از مهم‌ترین کتاب‌های جورکش است، پس از انتشار در سال ۱۳۸۹ با اقبال روبرو شد اما فقط چهار روز پس از انتشار، به دستور وزارت ارشاد اسلامی تمام نسخه‌های آن از کتابفروشی‌ها جمع‌آوری و خمیر شد. او بهمن ۱۳۹۶ در مصاحبه با «هفته‌نامه صدا» گفته بود:
«هیچ‌وقت نفهمیدیم که چرا این کتاب که درباره جایگاه زن در ادبیات و جنبش‌های ادبی است جمع‌آوری و خمیر شد. شاید حساسیت‌های خاصی بود که نمی‌دانیم هنوز هم وجود دارد یا خیر. این اتفاق در دوره‌ای بود که ما فکر می‌کردیم دوره‌ای خاص است. اکنون انتظار می‌رود در روزگاری که این همه به امر نشر و کتاب خواندن بی‌عنایتی شده، به نحوی این فرهنگ و فرهنگ‌آفرینان را از زیر ضربه فرهنگی در بیاورند.»
کتابی دیگر با نام «پسامدرنیزم» که یکی از مترجمانش شاپور جورکش بود نیز با سد سانسور برخورد کرد. او در این باره گفته است:
«کتابی با عنوان پسامدرنیزم را با همکاری گروه ترجمه شیراز ترجمه کردیم که وزارت ارشاد به خاطر اینکه اسم من در گروه ترجمه بود، این کتاب را توقیف کرد و از طریق نشر چشمه که ناشر این کتاب است، پیغام داد که برای انتشار این کتاب باید اسم جورکش را از گروه ترجمه حذف کنید.»
شاپور جورکش درباره توقف انتشار کتاب‌هایش و وجود نامش در لیست سیاه وزارت ارشاد، به ایسنا گفته بود:
«من حاضر به بده بستان با ارشاد برای گرفتن مجوز نیستم. کتاب‌هایم طبق معمول همچنان اجازه انتشار ندارند. ناشران معتقدند که باید به ارشاد بروم و درباره مسائلی با مسئولان ارشاد صحبت کنم، اما من دلیلی نمی‌بینم که برای انتشار کتابم، کرامت انسانی‌ام را کنار بگذارم. باید کتابم بررسی شود نه خودم. من حاضر به این کار نیستم، چون آن‌ها انتظارات دیگری علاوه بر موضوع کتاب‌ها دارند. می‌دانم برای کسانی که به منظور پیگیری وضعیت انتشار کتاب‌های‌شان به ارشاد رفته‌اند، شرایطی به‌وجود آورده‌اند که به نوعی نویسنده را در شرایط بده بستان قرار می‌دهد؛ نوعی سیاست چماق و هویج. مگر نوشتن چیست که آدم مجبور به این کار شود؟»
جورکش، در ماجرای اتوبوس ارمنستان در سال ۱۳۷۵ و جریان قتل‌های زنجیره‌ای نیز جزو نویسندگانی بود که قرار بود در اتوبوس توسط جمهوری اسلامی به قتل برسند.
جورکش در «بوطیقای شعر نو» با رویکردی تازه شعر و شاعری نیما یوشیج را بررسی می‌کند. این کتاب توسط انتشارات ققنوس منتشر شده و از کامل‌ترین کارها در زمینه شعر نیما یوشیج است. کتاب «زندگی، عشق و مرگ از دیدگاه صادق هدایت» نیز از کارهای شاخص حوزه هدایت‌پژوهی است که در سال ۷۴ توسط نشر آگه به چاپ رسیده است.
جورکش همچنین دو منظومه شعر با نام‌های «هوش سبز» (انتشارات نوید) و «نام دیگر دوزخ» (انتشارات آگه) به چاپ رسانده است. «دموکراسی و هنر»، «درآمدی تاریخی بر نظریه‌های ادبی از افلاطون تا بارت»، «پست‌مدرنیسم» و «خفیه‌نگاری خشونت در سرزمین آدم‌لتی‌ها» از دیگر آثار این شاعر، منتقد ادبی و مترجم هستند.
