کانون نویسندگان ایران اعلام کرد روزبه سوهانی و علیرضا آدینه به قید وثیقه‌های سنگین، موقتا آزاد شدند.
کانون نویسندگان ایران در اطلاعیه‌ای نوشته است:
«روزبه سوهانی عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران که در تاریخ ۱۴ آذرماه با یورش مأموران حکومتی بازداشت شده بود پس از تحمل ۲۲ روز و علیرضا آدینه عضو پیشین هیئت دبیران که از تاریخ ۹ آذرماه در بازداشت به سر می‌برد پس از تحمل ۲۷ روز، عصر امروز دوشنبه پنجم دی‌ماه از بازداشتگاه با قرار گروگانگیری حکومتی موسوم به وثیقه‌ی ۶۰۰ و ۷۰۰ میلیون تومانی موقتا مرخص شدند. خبرهای تکمیلی ظرف چند ساعت آینده به اطلاع مردم شریف ایران خواهد رسید.»
کانون نویسندگان ایران اعلام کرده بود صبح دوشنبه ۱۴ آذر، مأموران امنیتی به خانه روزبه سوهانی، شاعر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران یورش بردند و با شکستن در و پیکر منزل او، او را بازداشت کردند.
دو ساعت پس از بازداشت روزبه سوهانی، مأموران امنیتی به خانه آیدا عمیدی، شاعر و یکی دیگر از اعضای هیأت دبیران کانون نویسندگان ایران حمله بردند، در آپارتمان او را شکستند و همسایگان را به وحشت انداختند و او را نیز بازداشت کردند.
آیدا عمیدی هنوز در زندان به سر می‌برد.
کانون نویسندگان ایران پیش از این اعلام کرده بود که با آغاز جنبش زن، زندگی، آزادی دست‌کم ۹ شاعر و ۱۳ نویسنده ایرانی در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران در بازداشت‌‌اند.
اتهام بسیاری از بازداشت‌شدگان اعلام نشده و بسیاری از آن‌ها از حق برخورداری از وکیل بی‌بهره مانده‌اند.
پیش از بازداشت‌های اخیر، نویسندگان، شاعران و مترجمان دیگری نیز در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس بودند که رضا خندان (مهابادی)، نویسنده، پژوهشگر و عضو کانون نویسندگان ایران، آرش گنجی، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران، کیوان مهتدی، نویسنده، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران، سعید مدنی نویسنده و پژوهشگر، خسرو صادقی بروجنی، نویسنده و روزنامه‌نگار و مهوش ثابت، شاعر و آموزگار از آن جمله‌اند.
یک روز قبل از بازداشت دو تن از پنج عضو هیأت دبیران کانون، کانون نویسندگان به مناسبت ۱۳ آذر، سالگرد قتل محمد مختاری و روز مبارزه با سانسور با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرده بود که سال‌هاست «خواست حذف سانسور از حوزه ادبیات و هنر فراتر رفته و، به گواه اعتراض‌هایی که با شعار “زن زندگی آزادی” پا گرفت، به خواستی عمومی بدل شده است.»
کانون نویسندگان ایران در ادامه یادآوری کرده بود که در این فاصله شکل‌های اعمال سانسور پیچیده‌‌تر شده و به همین سبب هم ضرورت دارد که «اهل قلم ناوابسته به قدرت حاکم» در راه دفاع از اندیشه و بیان و مبارزه با سانسور با یکدیگر همراه و متحد باشند. کانون سپس خاطرنشان کرده بود که «تا برچیده شدن همه‌ی شکل‌های سانسور از پای نخواهد نشست و در این راه دست تمامی نویسندگان، هنرمندان و روزنامه‌نگاران مستقل و آزادی‌خواه را در سراسر جهان به گرمی می‌فشارد.»
