دانته آلیگیری، شاعر بزرگ ایتالیا: فلورانس، زادگاهش او را از خود راند، راونا، تبعیدگاهش پذیرای او بود. اکنون ۷۰۰ سال بعد از درگذشتش، بزرگداشت او در راونا برگزار میشود. دانته از آنِ تبعیدگاهش است و نه فقط زادگاهش.
مراسم گوناگونی در ایتالیا به مناسبت هفتصمدین سالگرد درگذشت دانته آلیگیری برگزار میشود. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس مهمترین این مراسم «دانتهخوانی» بر مزار این شاعر بزرگ ایتالیا در شهر راونا، تبعیدگاه او در استانی به همین نام در شمال ایتالیاست.
دانته در سال ۱۲۶۵ در فلورانس به دنیا آمد و در سپتامبر ۱۳۲۱ در تبعید در راونا درگذشت.
دانته آلیگیری اندکی پس از درگذشت پدرش در سال ۱۲۸۵ با زنی به نام «گما» از خانواده قدرتمند و سرشناس «دوناتی» ازدواج کرد. پس از تحصیل وارد سیاست شد و هر چند که خانواده همسرش از نزدیکان پاپ بود، در نزاع میان امپراطور بیانچی و پاپ نری، جانب امپراطور را گرفت. در سال ۱۳۰۲ او را به فعالیتهای ضد ملی و اخلال در امنیت ملی متهم کردند، از مشاغل دولتی برکنارش کردند و پس از پرداخت جریمه نقدی او را به مدت دو سال به خارج از فلورانس تبعید کردند.
در تبعید دانته علاوه بر سرودن اشعار تغزلی مقالاتی نیز پیرامون زبان و سیاست و فلسفه و علوم طبیعی نوشت تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۱۱ شاهکارش، «کمدی الهی» را به زبان مردم کوچه و بازار آفرید و مشهور شد.
۷۰۰ سال بعد از درگذشت دانته با هدف آشنایی مردم با «کمدی الهی» هر شب جلسات قرائت کمدی الهی برمزار او برگزار میشود. فرانچسکا ماسی، رئیس دبیرخانه بزرگداشت هفتصدمین سالگرد درگذشت دانته در ایتالیا در مصاحبه با آسوشیتدرس گفت:
« دانتهخوانی عمیقترین چیزی است که میتوانیم به مردم عرضه کنیم. در جلسات قرائت کمدی الهی مخاطبان میبایست یک قدم به سمت دانته بروند تا بتوانند او را درک کنند. در اغلب مواقع برعکس است. این ما هستیم که انتظار داریم دانته برای ما قابل درک باشد.»
مراسم دانتهخوانی بدون هیچگونه تفسیر و تأویلی از اثر برگزار میشود.
ترجمههای «کمدی الهی» به زبانهای دنیا نیز بر مزار دانته به عنوان مهمترین شاعر اروپا در قرون وسطی قرار دارد.
دانته در «کمدی الهی» که یک اثر استعاری و حماسی در یک صد سرود است، سه عالم برزخ، دوزخ و بهشت را وصف میکند. شخصیت اصلی در این اثر خودِ نویسنده است که در سفری به ارواح مردگان برمیخورد. آنها از سرگذشتشان با او سخن میگویند. در این میان «ورژیل» که در این اثر نماد خردگراییست، همراه شاعر به دوزخ میرود و دوزخ را به او نشان میدهد. بهآتریس به عنوان نمادی از اراده پروردگار دست شاعر را میگیرد و او را با خود به بهشت میبرد.
پیام دانته و راز جاودانگی او این است که اصالت تخیل را در برابر مرگ قرار میدهد. دانته اندکی پس از به اتمام رساندن «کمدی الهی» از تبعیدگاهش به ونیز رفت و از آنجا به راونا برگشت و در چهاردهم سپتامبر سال ۱۳۲۱ در این شهر درگذشت.
کمدی الهی نخستین بار به ترجمه زندهیاد شجاعالدین شفا در سال ۱۳۳۵ توسط انتشارات امیر کبیر منتشر شد و تا سالها پس از انقلاب، وزارت ارشاد به این کتاب اجازه تجدید چاپ نمیداد.
بیشتر بخوانید: