نخستین بار در سال ۱۹۸۱ کمیته نویسندگان زندانی انجمن جهانی قلم (پن)، ۱۵ نوامبر را روز نویسندگان زندانی اعلام کرد. بیش از ۴۰ سال است که تشکل‌های نویسندگان در سراسر جهان در این روز همبستگی خود را با نویسندگان زندانی و خانواده‌های آنان اعلام می‌کنند.
این روز همچنین برای بزرگداشت همه نویسندگان کشته شده از روز نویسنده زندانی سال قبل است. بین ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ تا ۱۵ نوامبر ۲۰۰۸، حداقل ۳۹ نویسنده از سراسر جهان در شرایطی که به نظر می‌رسید مرتبط با حرفه آنها بود کشته شده‌اند.
به مناسبت روز نویسندگان زندانی، کانون نویسندگان ایران بیانیه‌ای صادر کرده است که می‌خوانید:
گزارش سرکوب نویسندگان در ایران
سال ۱۹۸۱ کمیته‌ی نویسندگان زندانی انجمن جهانی قلم (پن)، ۱۵ نوامبر را «روز نویسندگان زندانی» اعلام کرد. از آن پس ۴۳ سال است که تشکل‌های نویسندگان در سراسر جهان در این روز همبستگی خود را با نویسندگان زندانی و خانواده‌های آنان اعلام می‌کنند.
حاکمیت جمهوری اسلامی از همان نخستین سال‌های استقرار، سرکوب نویسندگان آزادی‌خواه و دگراندیش را آغاز کرده است. آزار و حبس و قتل بی‌وقفه ادامه داشته و در پی دهه‌ها سرکوب سازمان‌یافته نویسندگان و شاعران بسیاری در بند شده‌اند و کسانی چون سعید سلطان‌پور، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، بکتاش آبتین و … در زندان‌های حکومت به شیوه‌های گوناگون به قتل رسیده‌اند.
امسال نیز شماری از نویسندگان در حبس و شماری دیگر در گیر و دارِ «پرونده‌های باز» روزگار می‌گذرانند.
از جمله نویسندگان زندانی می‌توان به این نام‌ها اشاره کرد:
- سروناز احمدی، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران
- آنیشا اسدالهی، مترجم
- مهدی بهمن، نویسنده
- مهوش ثابت، شاعر و آموزگار و عضو کانون نویسندگان ایران
- یاسمین حشدری، شاعر
- سعیده شفیعی، روزنامه‌نگار و نویسنده
- سپیده قلیان، فعال مدنی و نویسنده
- سعید مدنی، نویسنده و پژوهشگر
آزادی بی قید و شرط نویسندگان زندانی خواست مبرم همه‌ی آزادی‌خواهان است.
