یکشنبه ۳۰ خرداد شورای شهر تهران تصویب کرد که کوچه‌هایی به نام صمد بهرنگی، مهدی آذریزدی، هوشنگ مرادی کرمانی و همچنین جبار باغچه‌بان در حوالی خیابان حجاب نامیده شود. کیهان شریعتمداری معترض شد.
روزنامه کیهان، ارگان ولی فقیه در گزارشی که روز دوشنبه ۳۱ خرداد منتشر شد نامگذاری چند معبر به نام شخصیت‌های فرهنگی را به عنوان انتقام شورای شهر تهران از پیروزی اصول‌گرایان در انتخابات شورای شهر درک کرد و نوشت:
«شورای شهر تهران همچنان درگیر بازی اسم فامیل است. این دوره از شورا که در انتخابات ۲۸ خرداد از سوی مردم تهران “نه” شنیدند و نامزد‌های متمایل به جبهه انقلاب رأی بالاتری از یاران شورای فعلی کسب کردند، گویی قصد گرفتن انتقام از مردم را دارند.»
انتخابات شورای‌های اسلامی شهر همزمان با سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد. نرخ مشارکت در تهران حدود ۲۶ درصد بود. شمار آرای باطله نیز بیشتر از رقیبان پیروز انتخابات بود.
روزنامه‌نویس کیهان در ادامه افزود:
«جای سؤال است که چرا اعضای شورای شهر نام وی را که از نویسندگان محبوب گروهک‌های مارکسیستی بود برای یک معبر انتخاب کردند.»
در جلسه شورای شهر تهران خیابان ارمغان غربی در منطقه ۳ به نام نجف دریابندری و خیابان ارمغان شرقی حدفاصل نلسون ماندلا به مدرس به نام فهیمه راستکار، خیابان گل‌ها در منطقه ۲ به نام سردار احمد تنگستانی، بلوار بی‌نام در شهرک اکباتان به نام مهندس رحمان گلزار نامگذاری شد.
قرار بود نام خیابان‌های آناهیتا و آزیتا نیز تغییر کند که با مخالفت زهرا نژاد بهرام عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران مواجه شد. نژاد بهرام گفت:
«۵۰ درصد جمعیت تهران را زنان تشکیل می‌دهند. نباید اسم خیابان‌ها که به نام زنان هستند را تغییر دهیم.»
صمد بهرنگی در نوزده سالگی نخستین داستان منتشرشده‌اش به نام «عادت» (۱۳۳۹) را نوشت. یک سال بعد داستان «تلخون» را که برگرفته از داستان‌های آذربایجان بود، با نام مستعار در هفته‌نامه کتاب، انتشارات روزنامه کیهان منتشر کرد. بعدها از بهرنگی مقالاتی در روزنامه مهد آزادی، نشریه توفیق و غیره با امضاهای گوناگون مانند «داریوش نواب‌مرغی»، «چنگیز مرآتی»، «بابک»، «افشین پرویزی»، «ص. آدام» و «آدی با تمیش» به چاپ رسیدند. در سال ۱۳۷۷ برای نخستین‌بار پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، مجموعه قصه‌های صمد بهرنگی با تصحیح عزیزالله علیزاده توسط نشر فردوس در ۴۳۸ صفحه منتشر شد.
