به گزارش رادیو زمانه، هئیت داوران دومین جشنواره «زن، زندگی، آزادی» (یادمان بکتاش آبتین) با انتشار بیانیه‌ای شاعران برگزیده خود را اعلام کردند. بر این اساس هیئت داوران، حجت بداغی، سمیه جلالی، فروغ سجادی و نیما صفار را به عنوان شاعران برگزیده در این دوره از جشنواره «زن، زندگی، آزادی» شناخت و از آزیتا قهرمان، ساجد فضل‌زاده و فرشته اقبالی هم تقدیر کرد. علاوه بر این لوح تقدیر «یادمان بکتاش آبتین» به مریم حسین‌زاده شاعر و نقاش برای یک عمر فعالیت هنری، ادبی و مدنی تعلق گرفت. دومین دوره جشنواره هنری بین‌المللی «زن، زندگی، آزادی» که در ونکوور کانادا آغاز به کار کرده بود تا ۵ دسامبر ادامه داشت. در فراخوانی که دبیرخانه این جشنواره منتشر کرده، آمده بود که این جشنواره «کاملاً مستقل و آزاد» با «هدف ارج‌نهادن به آرمان‌های انسانیِ جنبش «زن، زندگی، آزادی» و ایجاد انگیزه برای تداوم راهِ جان‌باختگان در راه آزادی اندیشه در سراسر جهان به فعالیت مشغول است.» هئیت داوران دومین جشنواره «زن، زندگی، آزادی» (یادمان بکتاش آبتین) در بیانیه خود یادآوری کردهاند که در گزینش شاعران برگزیده به ارتباط شعرها به‌لحاظ مضمونی با درونمایه‌های جنبش «زن، زندگی، آزادی»، توان رتوریک، اندیشمندانه و بارور عناصر شعری در تصویر و بسط آنچه بر منِ جمعی گذشت و توان تعمیق ادراک مخاطب از پدیدارها و ناپدیدارهای جنبش، گسترش امکان‌های معنایی و دلالت‌ها به انضمام چگونگی ساختار و سامان کلام توجه کردهاند. فرهاد اکبرزاده (نویسنده و مترجم)، آتفه چهارمحالیان (شاعر و فعال حقوق بشر) و بیتا ملکوتی (شاعر و نویسنده) عضو هیأت داوران این جشنواره بودند. شوکا حسینی نیز که خود از شاعران شناخته شده ایران است دبیری بخش شعر جشنواره «زن، زندگی، آزادی» را به عهده داشت.
متن کامل بیانیه هیأت داوران را می‌خوانید:
ناگفته پیداست که شعر، اشاره به آنی سرودنی دارد. وجودی که می‌توان با گفتنِ از آن اندیشید و از گفتنش هستی ساخت.
هئیت داوران دومین جشنواره «زن، زندگی، آزادی» (یادمان بکتاش آبتین) پیش از هر چیز بر خود می‌داند پس از تعظیم در برابر تمام جان‌های مبارزِ راه آزادی، سپاسگزار زنان و مردان شجاعی باشد که واژگان را از موثرترین راه‌های رسیدن به آزادی و آرمان‌های مدنی می‌دانند و با کلمات هستی تازه می‌آفرینند.
نفس داوری در جامعه‌ای که تاریخی انباشته از بی‌عدالتی و ناداوری داشته خود تمرینی است بنیادین، برای هر آنکه انتخاب کرده است آزاد زیستن را به انسانی تر زیستن متصل کند.
از این حیث، داوریِ اشعاری چنین عزیز، در سرزمینی که شعر و شعورِ آن در بسیار برهه‌ها، نیروی “من جمعی” بوده است، کاری است همواره پرتشویش و مبادا.
و علی‌رغم اینکه داوری شعر، همواره سویه‌های انصاف را به چالش می‌طلبد، هئیت داوران با غور در تمامی شعرهای رسیده به جشنواره، کوشیده است با لحاظ مولفه‌ها و شاخص هایی، امر داوری را ممکن سازد.
از این‌رو بنا به مشی جشنواره، تلاش بر این بود تا علاوه بر کیفیت شعری آثار، موارد زیر مد نظر قرار گیرند:
ارتباط شعرها به‌لحاظ مضمونی با درونمایه‌های جنبش «زن، زندگی، آزادی»
توان رتوریک، اندیشمندانه و بارور عناصر شعری در تصویر و بسط آنچه بر منِ جمعی گذشت
توان تعمیق ادراک مخاطب از پدیدارها و ناپدیدارهای جنبش، گسترش امکان‌های معنایی و دلالت‌ها به انضمام چگونگی ساختار و سامان کلام.
و سرانجام باتوجه به اینکه تمرکز صرف بر معدود شعرهای ارسالی، گستره‌ی انصاف را انحصارگرانه می‌کرد، کوشیدیم به فعلیت سوژه‌ی مولف، تلاش‌ها و مبارزات شاعر در مسیر قدرت بخشیدن به ادبیات و گسترش الگوهای حضور در جهت اتصال ساحت‌های ادبیات و فرهنگ به امر اجتماعی هم نظر داشته باشیم، زیرا باور داریم آنچه به کلمات معنا و توان می‌دهد وجودی است که به قدرت واژگان واقف است. جانی منتشر که می‌داند سرایش و نوشتن، صرفاً یک هنر نیست بلکه شکلی از زندگی است.
هییت داوران دومین جشنواره بین‌المللی «زن، زندگی، آزادی»:
فرهاد اکبرزاده (نویسنده و مترجم)
آتفه چهارمحالیان (شاعر و فعال حقوق بشر)
بیتا ملکوتی (شاعر و نویسنده)
منتخبین دومین جشنواره بین‌المللی «زن، زندگی، آزادی» به ترتیب حروف الفبا:
حجت بداغی
سمیه جلالی
فروغ سجادی
نیما صفار
شاعران تقدیرشده:
آزیتا قهرمان
ساجد فضل‌زاده
فرشته اقبالی
و لوح تقدیر «یادمان بکتاش آبتین» تعلق می‌گیرد به مریم حسین‌زاده شاعر و نقاش برای یک عمر فعالیت هنری، ادبی و مدنی.
در این میان شاعرانی پیشکوست و به نام، از این جشنواره حمایت کردند و اشعارشان را در همراهی با جشنواره «زن، زندگی، آزادی» و یادمان بکتاش آبتین در اختیار ما گذاشتند که از آن‌ها تقدیر و سپاسگزاری به‌عمل می‌آید عزیزانی چون:
محمد شمس لنگرودی
سید مهدی موسوی
فرزانه قوامی
دکتر پروین سلاجقه
ری‌را عباسی
علی‌رضا بهنام
و همه‌ی عزیزانی که در همراهی با نیروهای مردمی، در گذار سالیان سرودند و قلم‌های شریفشان به خاموشی نپیوست.
