گلشیفته فراهانی، بازیگر تبعیدی ایرانی در مصاحبه با هفته‌نامه پاری مچ (Paris Match) از دولت فرانسه خواست به اعتراضات جوانان دلیر ایرانی اهمیت بیشتری بدهد.
پاری‌مج – به نظر شما چرا صدای زنان [معترض] ایرانی در فرانسه کم شنیده می‌شود؟
گلشیفته فراهانی – چرا فرانسه که در خط مقدم همه مسائل مربوط به دفاع از حقوق بشر قرار دارد، اینقدر سکوت کرده است؟ چرا برج ایفل به رنگ پرچم ایران نیست، اما [هنگام حمله نظامی روسیه در فوریه گذشته] به رنگ پرچم اوکراین بود؟ مردم در فرانسه می‌ترسند که به آنها تهمت اسلام‌هراسی بزنند، غافل از آنکه اعتراضات جوانان ایرانی به اسلام ربطی ندارد. در فرانسه تابوهای زیادی در رابطه با اسلام وجود دارد. اما در ایران امروز مبارزه با حجاب اسلامی نیست. زنان برای آزادی خود می‌جنگند.
پاری مچ – چرا جوانان پس از سال‌ها، امروز به پا خاستند؟
من پانزده سال است که در تبعید زندگی کرده‌ام. نسلی که در سال‌های دهه ۶۰ به دنیا آمدند، جنگ و سرکوب پس از انقلاب را تجربه کردند. ما یک نسل سرکوب شده هستیم. دهه هفتادی‌ها و هشتادی‌ها جنگ را ندیده‌اند، مثل ما نسل آسیب دیده‌ای نیستند. در سال ۸۸ جوانان علیه انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد قیام کردند. در آبان ۹۸ اعتراضات با بیش از ۱۰۰۰ کشته سرکوب شد. این جوانان نمی‌ترسند. آنها صدای ما هستند.
