از ما
امیرعطا جولائی: کوچه‌ی گم
دود نمی‌گذاشت برود جلوتر. تیر ناکارش کرده بود. شانه‌ی راست را از زور درد با دو دست سفت چسبیده بود. آن روز کسی حکم تیر صادر نکرده بود. او تنها زخمیِ بداقبالِ خیلِ معترضان بود.
۳۰ شهریور ۱۴۰۲
دود نمی‌گذاشت برود جلوتر. تیر ناکارش کرده بود. شانه‌ی راست را از زور درد با دو دست سفت چسبیده بود. آن روز کسی حکم تیر صادر نکرده بود. او تنها زخمیِ بداقبالِ خیلِ معترضان بود.
توماج صالحی، هنرمند معترض در اثر ضرب و جرح در دوران بازجویی، از جمله دچار تورم و خون‌ریزی چشم و شکستگی دنده و انگشتان شده و نیاز به انتقال به بیمارستان دارد.
مصطفی نیلی، وکیل دادگستری، از ارسال پرونده مهدی یراحی، خواننده معترض زندانی به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران خبر داد.
در جهان داستان «وارثان درگذشته» از آخرین آثار به جای مانده از محمد محمدعلی سرکوب و کشتار ادامه پیدا می‌کند. راهکاری که نویسنده ارائه می‌دهد این است که باید «ایمان بیاوریم به آنچه هستیم و نیستیم.» این همان وصیت ادبی محمد محمدعلی‌ست.
مجید برزگر، کارگردان و همسر لیلا نقدی‌پری که در جریان سالگرد کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی بازداشت شد، می‌گوید برای این سینماگر زن «حکم بازداشت موقت» صادر شده است. برزگر بامداد دوشنبه با بیان اینکه خانم نقدی‌پری ظهر روز ۲۵ شهریور از خانه خارج شد، در اینستاگرام نوشت که همسرش شامگاه یکشنبه بعد از حدود ۳۰ ساعت بی‌خبری از زندان قرچک تماس گرفته و «قاطع و مسلط» گفته که حالش خوب است.
خواهر هانیه توسلی، بازیگر سینما از طریق اینستاگرام اعلام کرد که مأموران امنیتی خواهرش را در ساعت ۱۱:۴۵ دقیقه شامگاه ۲۵ شهریور در منزل شخصی‌اش بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.
محمدرضا کابل را ندیده است اما طوطی کابلی را می‌شناسد و چشم به راه زبان باز کردن دخترک چشم سبز بود که خودش را به ضرب گلوله کشتند. تاوانی که به اعتراض به کشته شدن دختر دیگری بود که آزادی را می‌خواست.
ژینا، شقایق سقز، غریب می‌شکفد
به خنج گلو، آبله‌ی پوست، درد استخوان
تن‌زخمِ زن، خون‌چکه، در گور می‌رود
از خاک‌وخون دشت پر از تاشِ سرخِ داغ می‌شود.
اسم من، پروا بود و فامیلی‌ام قربانی. کلاس چهارم بودم که در یک باغِ گیلاس در بوجان، کشته شدم. آخرسر هم کسی جسدم را پیدانکرد. امشب که قاتلم، در خانه‌اش مُرد، دلم می‌خواهد بگویم چطور کشته شدم.
کانون نویسندگان ایران ۲۵ شهریور در سالگرد قیام ژینا با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که هم‌چنان، «با تکیه بر اصول خود، آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا را حق همگان می‌داند و هرگونه سرکوب صدای آزادی‌خواهی را محکوم می‌کند.»
محمد محمدعلی، نویسنده سرشناس و عضو کانون نویسندگان ایران پنجشنبه ۲۳ شهریور دور از ایران و در تبعید در ونکوور در هفتاد و پنج سالگی درگذشت.
حالا یک سال از نبودنِ تو می‌گذرد، و ما یک‌سال جلوتر رفته‌ایم، نزدیک‌تر به آزادی… و این را مدیونِ تو هستیم ژینا گیان!
داستان تازه محمد محمد علی هم حال و هوای گزارشی دارد و هم یک مسأله اجتماعی را به شکل نمادین بیان می‌کند.
شخصیت تو شفاف و حرف‌‌هایت پیچیده بود. مگر ذهن فیلسوفانه‌‌ی تو می‌‌توانست به زندگی نسبت شفافیت بدهد؟ اما شعرت نقطه‌‌ی اتصال این شفافیت و پیچیدگی بود تا عادل باشی و هر کس به اندازه‌‌ی توانش از آن برچیند.
مهدی یراحی، خواننده‌ای که به خاطر ترانه «روسریتو» در بازداشت است و برای او پرونده قضایی هم تشکیل داده‌اند در ویدیویی می‌گوید: «ممنوع‌الکاری برای من عادی و شوخی شده، اتفاقات بدتری هم بخواد بیفته پاش هستم.»
در این فصل از سال اینجا پرنده هم پر نمی‌زد، چه برسد به آشوبی که آن بیرون پاگرفته بود. حالا که همه چیز از تراز افتاده بود، حس می‌کرد تعادلش را از دست داده.
از آزادیم در هراسی، چون خفاش از آفتاب! به هفت بند گرانم می‌بندی، باز هم در ترسی! آواز می‌خوانم می‌ترسی! از خنده‌ی جوانم، وَ گیسوان افشانم می‌ترسی
کیوان مهتدی، نویسنده و مترجم که هم‌اکنون دوره حبس خود را می‌گذراند، پنجشنبه ۱۶ شهریور پیامی صوتی از زندان اوین منتشر کرد و در حمایت از جعفر ابراهیمی و کامیار فکور، شعری از پل الوار خواند. مقام‌های زندان یکشنبه ۱۹ شهریور به خاطر این کار او را به انفرادی تنبیهی منتقل کردند.
روسری‌هامان را برمی‌داریم/تا با آن برایت/کفنی بدوزیم./نه! از دستارت/طناب داری نخواهیم بافت./تو سال‌هاست/که مرده‌ای.
شمس آقاجانی، شاعر و منتقد ادبی در اثر پیامدهای ابتلا به بیماری کووید – ۱۹ در ۵۵ سالگی درگذشت. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) رویا تفتی درگذشت همسرش را تأیید کرده است.
سروش لشکری، با تخلص «هیچکس» در سالگرد قیام ژینا ترانه تازه‌ای منتشر کذده است. عنوان این ترانه: «ما ادامه داریم».