محفل ادبی شب‌های بوستون دهمین سالگرد تأسیس خود را پشت سر گذاشت. امید فلاح‌آزاد مهمان ویژه پنجاه و پنجمین برنامه محفل ادبی شب‌های بوستون بود. اطلاعیه‌ای در این باره به دست ما رسیده که می‌خوانید:
محمد حقیقت (زاده ۱۳۳۱ در اصفهان) کارگردان، روزنامه‌نگار و منتقد سینماست.او در سال ۱۹۶۹ فیلم‌سازی را با ساختن فیلم‌های کوتاه هشت میلی‌متری در اصفهان آغاز
نوشتار زنانه، با بازتاب دادن تجربه‌های زیسته، عاملیت و مواجهه با هویت، حال چه هویت جنسی، چه هویت اجتماعی و فرهنگی، می‌تواند مسیری باشد برای فهم بهتر خود و حرکت به‌سوی صداقت در درک خویش.
مسلم منصوری، سینماگر در مستند «آخرین کلام» (به تهیه کنندگی لیلا قبادی) تصویری از احمد شاملو را در گفت‌وگوی ناصر تقوایی با شاعر ارائه می‌دهد.
هرگز ربکا را دوباره نخواهم دید. او نام پسرش را راجر خواهد گذاشت، به یاد پدرش. بچه من اما نامی خواهد داشت با طنین سنگ، چیزی بی‌چهره و بی‌خاطره .
میزگردی درباره داستان «شهر در شب» نوشته منا میرزایی برگزار شده است. میرزایی می‌گوید اصل برای او تخیل است. خاطره نمی‌نویسد. گفته‌های او در این میزگرد:
این کتاب به طور مفصّل و مصوّر به بنیاد خانواده، زنان و رابطه‌های جنسی در دوران‌های مشروطه، پهلوی اول، دوران مصدق، دوران پهلوی دوم، دوران حکومت اسلامی و جنبش مهسا پرداخته است.
رضیه انصاری – تاریخ ایران در «منظومه ایرانی» مانند یک کابوس تمام‌نشدنی‌ست. مختاری در پایان، تنها دل به سادگی عشق می‌سپارد تا انسان و فرزندانش را آرام، و طاقتشان را به طاقت شبانان نزدیک کند. این مضمون در آثار بعدی او به درک حضور دیگری و تحمل اندیشه انتقادی نزدیک می‌شود.
هیئت داوران، حجت بداغی، سمیه جلالی، فروغ سجادی و نیما صفار را به عنوان شاعران برگزیده در این دوره از جشنواره «زن، زندگی، آزادی» شناخت و از آزیتا قهرمان، ساجد فضل‌زاده و فرشته اقبالی هم تقدیر کرد. علاوه بر این لوح تقدیر «یادمان بکتاش آبتین» به مریم حسین‌زاده شاعر و نقاش برای یک عمر فعالیت هنری، ادبی و مدنی تعلق گرفت.
مسیر مشخص بود: خیابان انقلاب، نرسیده به میدان آزادی، روبه‌روی سرکوب، میان گازهای اشک‌آور، دوش به دوش او، دور از دلشوره‌ی مادرم…
کانون نویسندگان ایران در سالگرد قتل این دو زنده یاد بیانیه ای منتشر کرده است:
دختران آزاده
برای آزادی به گونه‌ای دیگر کمر بسته‌اند:
مُشت‌های نازک‌‌اشان پُر از توفان است
و خشمِ آگاه‌ا‌شان پُر از رُستم
آوای شیپور طنینی سرد و شکافنده داشت مثل ضربه‌ی شمشیر، که فضا و فاصله و دیوار را می‌شکافت و مثل دَمی سرد، دلواپسی می‌آورد. نوای شیپورزن حزین بود و انگار مرده‌ای را صدا می‌زد که تنها در جایی دور، به انتظاری بیهوده خوابیده است.
فرهنگ کسرایی در برابر ناهنجاری‌های سیاسی و فشار و سانسور بی‌تفاوت نبود و علیرغم اینکه هرگز پناهنده‌ی سیاسی نبود، پای ثابت در امضای بیانیه‌های اعتراضی هنرمندان تبعیدی در اعتراض به این فشارها بود.
عده‌ای از مخاطبان و تحلیل‌گران آثار کافکا را واقعیت‌گریز و یا به عبارتی غیر واقعی می‌دانند، در حالیکه جهان معماگونه‌ی کافکا ریشه‌ی عمیقی در درک او از واقعیت و جراحی انسان محسور در این واقعیت دارد.
ژوان ناهید، همکار داستان‌نویس و بازیگر ما اعلام کرده است که برای هنرجویانی که مایل‌اند به صحنه‌های تئاتر در آمریکا راه پیدا کنند و به یک معنا به طور حرفه‌ای وارد دنیای تئاتر شوند یک دوره آنلاین بازیگری برگزار می‌کند.
این صدایِ تازیانه‌یِ خداوند است
بر تنِ نحیفِ زنِ لوط در سُدوم
بر خاکِ زنده‌به‌گورِ کنیزی در پِترا
بر شرمگاهِ دخترانِ باکره در مکّه…
توصیه من: دوستتان چت جی پی تی را به عنوان وسیله‌ای برای به پرسش گرفتن متن‌تان به کار ببرید. باعث می‌شود که جسارت‌ها، انتخاب‌‌ها و موضع‌گیری‌هایتان را تایید یا لغو کنید.
ین کتاب مجموعه‌ای است از جستارها که با جستاری به یاد شاهرخ مسکوب آغاز می‌شود و در جستارهای دیگر به میهن ایرانی و ادب و زبان فارسی و نیز ادبیات معاصر ایران پرداخته شده است.
شروع قوی، شخصیت‌پردازی دقیق، استفاده مناسب از میزانسن و لحظات اوج‌گیری از نقاط قوت نمایش است. نویسنده در ادامه، برخی ضعف‌های ساختاری مانند عدم انسجام در روایت و پایان‌بندی نامناسب را هم یادآوری می‌کند.
برگرد به آن شکوفهٔ تاریک برگرد، ببین میانِ پری ایستادی که پیش‌تر بازویی شکسته بود. به سرما برگرد.
