
شراره یقینی: «واکاوی زندگی در قاب اتاق زایشگاه» – عوارض بیهوشی نوشته علی رحمانیقناویزباف
در یک اتاق کوچک بخش زنان و زایمان بیمارستان دولتی مشهد، طی فقط دو شبانهروز، علی رحمانیقناویزباف تمام ایران دههشصتی-هفتادی زنان را جا میدهد: هما، فیزیکدانِ سرخوردهای که از کیست تخمدان میترسد و هنوز نمیداند آیا میتواند مادر شود؛ ملیحه، زنی از شیروان که پس از پنج سال انتظار باردار شده اما پستانهایش به بیماری ناشناختهای دچار شده و قانون، پزشک و شوهرش او را مجبور میکنند تا زایمان «جانش را فدای جنین کند»؛ و پیرزنی در کما که مرگ را به وسط اتاق زایشگاه میآورد.


















