ای گُل ِ خفته به خون،
دل ِ‌خونین ِ زمین
سرزمین ِ خّزّر و تنگه ی هُرمُز، تو بگو،
در غّم ات خاک به سر گر نکنم من ،
چه کُنّم؟!
زخمی ِ‌حادثه ی بعثت ِ یک پیغمبر،
پایمال ِ مغول و اسکندر
سّر به سّر خفته به خون در همه اعصار بگو
تا به کِی دست ِ زمان
زخم ِ آتش بزند
بر تن و پیکر تو؟!
و تو قُقنوسِ اساطیری دیرینه بر آیی هردّم
از دلِ خاکستر ؟
دلِ‌خونین زمین ،
دل ِ من هم خون است،
زخم بر پیکر تو
زخم بر جان ِ‌من است
و به جُز گریه سلاحی نتوانم که گرفت!
در غم ات می گِریّم
و بدور از تو در این کُنج ِ‌زمین ، می میرم!
با خودم میگویم:
که تو قُقنوس ِ اساطیری و از آتش این فتنه ،
برون خواهی شد!
اُوج ارزانی فردای تو باد
ای گُل ِ‌خفته به خون،دل ِ خونین ِ‌زمین.
یکشنبه ۲۲ ژوئن ۲۰۲۵. اِرواین-کالیفرنیا
در همین زمینه:
- جنگ ایران و اسرائیل – حسین نوش‌آذر: در جست‌وجوی جهان‌های جایگزین
- جنگ ایران و اسرائیل- عباس شکری: ادبیات، فلسفه صلح و امکان مقاومت در برابر خشونت
- جنگ ایران و اسرائیل – فرج سرکوهی: «درس‌هایی از تاریخ»
- جنگ ایران و اسرائیل – رعنا سلیمانی: صدای زنان علیه ویرانی و توهم قدرت
- جنگ ایران و اسرائیل- مینا نصری: «قیقاج جنگ؛ وحشت روزمره و فریادهای گم‌شده در ترس»
- جنگ ایران و اسرائیل – حمید فرازنده: اندیشیدن در یک‌قدمی تباهی
- جنگ ایران و اسرائیل- شیرین عزیزی مقدم: «ویرانه‌ها و سینی‌های زردآلو»
- جنگ ایران و اسرائیل – علی قنبری: نمی‌دانم چرا باید شعر بنویسم
- جنگ ایران و اسرائیل – فتانه فیروزی: «نازکای فردو»
- جنگ ایران و اسرائیل- شهریار مندنی‌پور: «قَدَر مرد»
- جنگ ایران و اسرائیل: رفته بودیم کنار بند
- جنگ ایران و اسرائیل – باهار مومنی: «سرخوردگی جمعی، دوگانۀ کاذب و وسوسۀ راه‌حل‌های فوری»
