رویدادهای فرهنگی و هنری
جواد طباطبایی، فیلسوف ناسیونالیست درگذشت
سید جواد طباطبایی، فیلسوف و نویسنده ایرانی، در ۷۷ سالگی در بیمارستانی در لس‌آنجلس درگذشت. تلاش او در جهت سازگاری ناسیونالیسم ایرانی با اسلام بود.
۱۰ اسفند ۱۴۰۱
سید جواد طباطبایی، فیلسوف و نویسنده ایرانی، در ۷۷ سالگی در بیمارستانی در لس‌آنجلس درگذشت. تلاش او در جهت سازگاری ناسیونالیسم ایرانی با اسلام بود.
خواهر این شاعر شامگاه سه‌شنب ۹ اسفند با انتشار تصویرهایی از مقابل زندان فشافویه از آزادی برادرش خبر داد. پیش‌تر اعلام شده بود که نخستین جلسه دادگاه او در چند روز گذشته برگزار شده است.
حالا که از دیشب خودم را اینجا حبس کرده بودم، غرق در سکوت چاه به تمام اتفاقاتی فکر می‌کردم که بانی‌اش من و پدرم، قُریب بودیم؛ کسی که قرار بود من و ابوحمزه، رازش را تا ابد با خود به گور ببریم.
یک شاگرد از دکتر صدرالدین الهی می‌گوید در بستر خاطراتی از بودن‌ها و شدن‌ها با استادش، با پدرش. شخصیتی که استاد مسلم روزنامه‌نگاری مدرن بود، علاوه بر دیگر کیفیت ها و استاد به معنای معلمی که دست شاگرد را می‌گرفت و هم‌چون مادری پا به پا می‌برد.
در رواق مساجد/در بقعه‌ها/در گورستان‌های نوساز/و در غَسال‌خانه‌ها/سوره یاسین و القرآن الحکیم می‌خواندند/عمامه‌ها، عمامه‌ها/سفید و سیاه،/یکسر طناب دار شدند
اسرا پناهی، دختر پانزده ساله، ۲۰ مهرماه ۱۴۰۱ در حمله‌ی مرگ‌سرشتان جمهوری‌ی اسلامی به دبیرستان شاهد در شهر اردبیل کشته می‌شود. اسرا اشک اندوه از رنج زخم‌ها و خواست پرشور التیام است که زخم مرگ نصیب می‌برد؛ به دام ریسمان رنج‌بافان می‌افتد.
حکمت در سرآغاز قیام ژینا همراه با سینماگران دیگر در بیانیه‌ای اعلام کرده بود «در کنار جوانانی از جان گذشته و خردمند که رهبران و پیشروان حقیقی جنبش‌اند» می‌‌ایستد.
زنی با چشمان درخشان، کاغذی به دست رخشان داد. رخشان نوشته‌ی روی کاغذ را برای دخترش خواند. «نمی‌خواهیم به بهشت اجباری برویم. ما بهشت خودمان را در این جهان خواهیم ساخت. نترس، تنها نیستی. ما را پیدا کن»
شنبه ۲۵ فوریه/ ۶ اسفند با حضور شهردار فرانکفورت و شماری از فعالان فرهنگی ایرانی و آلمانی در تئاتر گالوس در فرانکفورت آلمان شب همبستگی با جنبش اعتراضی مردم ایران برگزار می‌شود. نمایشی هم به کارگردانی نیلوفر بیضایی روی صحنه به اجرا در می‌آید.
شعله حرص خوردن های بی مورد شرقی و توقعات بالای غربی را با هم قاطی کرده بود. ذهنش بی‌اختیار دنبال چاره‌هایی می‌گشت که در آن مهارتی نداشت. کلّۀ پر جنب و جوشش از کار نمی‌ایستاد و مثل چرخ ماشین دور خودش می‌چرخید. چشمان قهوه‌ای رنگش به درماندگی چرخ قُفل شده بود.
کانون نویسندگان ایران اعلام کرد قارن سوادکوهی، روزبه سوهانی، علی صبوری، علیرضا عباسی، آیدا عمیدی، اکبر معصوم‌بیگی، لئا منصوری و منیژه نجم‌عراقی از اعضای هیأت دبیران کانون، و یکی از اعضا میلاد جنت، به دیدار رضا خندان مهابادی، نویسنده، منتقد و عضو پیشین هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران رفتند.
امضاکنندگان این بیانیه «وظیفه و حق انسانی» خود دانسته‌اند تا با صدای بلند، بازداشت و عدم رسیدگی به پرونده‌ی علی اسداللهی را محکوم کنند و خواستار آزادی سریع و بی‌قید و شرط این شاعر زندانی شدند.
مسئول دبیرخانه اجرای حکم قتل سلمان رشدی بر اساس فتوای خمینی در همایشی با عنوان «فتوای ماندگار» گفت حکم قتل سلمان رشدی باید در هر شرایطی اجرا شود.
حدود ۴۲ سال است که اینجا نشسته‌ام. یعنی از سال ۱۳۵۷ تا الان. بازنشسته شده بودم. یک روز صبح حوالی ساعت ۱۱ از خانه بیرون زدیم. در اصل از خانه آقای مجسمه‌ساز. کت و شلوار طوسی‌رنگم را که دیگر از بس پوشیده بودم، سیاه شده بود، تنم کردند.
شبی که امید سارانی چشمانش را برای همیشه به روی زندگی بست، فاخته‌ها فوج در فوج به سمت ماه پرواز می‌کردند. همه حالا دیگر می‌دانستند که دل همیشه عاشق پیرمردی که در نوجوانی مرده بود آرام گرفته است.
خانواده سامان صیدی (یاسین)، خواننده رپ که به اتهام محاربه محکوم به اعدام شده بود اما دیوان عالی کشور حکم اعدام او را تایید نکرد و ظاهراً مشمول عفو شده بود اما عفو در مورد او اجرا نشد، اعتصاب غذا کرد.
انجمن روزنامه‌نگاران مدافع آزادی بیان در کانادا، جایزه بین‌المللی آزادی مطبوعات را به نیلوفر حامدی و الهه محمدی اهدا کرد. این دو روزنامه‌نگار از پنج ماه پیش تاکنون است به دلیل بازنمایی و افشای قتل حکومتی ژینا (مهسا امینی) زندانی شده‌اند.
ادبیات بیش از هر چیز آن هنگام برای سیاست ضروری است که به هر چیزی که بی‌صدا است، صدایی می‌بخشد، آن هنگام که نامی می‌بخشد به آنچه هنوز نامی ندارد، به ویژه به آنچه که زبان سیاست طردش می‌کند یا می‌کوشد آن را حذف کند.
معناگریزی‌ها مرتب ما را در پارادکس‌های مغناطیسی خود نگه می‌دارد تا برسیم به فردیت هدایت؛ هدایت سه قطره خون و زنده بگور یا آن هدایتی که حیات درونی، قومی، تاریخی و اساطیری فلسفی خود را می‌فشارد تا عصاره‌اش را در گلوی آن تُنگ هزار رنگ قطره قطره بچکاند؛ هدایت ِ بوف کور، که خودش هست و نیست.
«سه قطره خون» در فضایی سرد و غم‌آلود در تیمارستانی می‌گذرد که مانند داستان «اتاق شماره ۶» آنتون چخوف تمثیلی از جامعه معاصر نویسنده است.
جمعی از اعضای کتابخانه ملی ایران در بیانیه‌ای در اعتراض به «احکام تعلیق» تعدادی از زنان عضو این کتابخانه به خاطر عدم رعایت «حجاب اجباری»، این احکام را مصداق «آپارتاید جنسیتی» در نظام جمهوری اسلامی دانستند و نوشتند هدف حکومت از چنین این چنین اقداماتی «حذف خزنده زنان» است.