احیا، در داستان حسن حسام زنی است که تا چشم گشوده در زندگی جز بیچارگی و فلاکت خیری از دنیا ندیده و اکنون بیمار و رو به مرگ زیر لحاف کهنه و مندرسی در زیرزمین خانه‌ای که برای دوازده سال در آن کلفتی می‌کرده، با پاها و دست های ورم کرده خوابیده و روزهای زندگی‌اش را به یاد می‌آورد.
نفیسه زمان‌زاده، شاعری که تخلص «آرام» شعر می سرود، بامداد ۹ اردیبهشت در جریان یک آتش‌سوزی مشکوک در منزل خود واقع در بندرعباس، جان خود را از دست داد.
نوشته‌های ضد جنگ حسین مرتضائیان آبکنار به درستی در حوزه‌ای بیرون از معیارهای تعریف شده برای «ادبیات دفاع مقدس» قرار می‌گیرد. آثار او در حوزه ادبیات جنگ، نه تنها غالبا روایت دفاع مقدس را به چالش می‌کشند، بلکه گاهی سعی در واژگون کردن کامل روایت مسلط دارند.
اسفندیار کوشه، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی در آستانه روز جهانی کارگر با ایمان گنجی، نویسنده و روزنامه‌نگار که آثاری را همراه با کیوان مهتدی ترجمه کرده، درباره اندیشه‌ها، فعالیت‌ها و دلمشغولی‌های این عضو زندانی کانون نویسندگان گفت‌وگویی انجام داده است.
دریچه‌ی زیرِ در باز شد. دستی یک بشقاب پلاستیکی پر از غذا، یک قاشق پلاستیکی و یک ظرف پلاستیکی آب را هل داد داخل. گفتم: «آمار ما تغییر کرده». صدایی از پشت در گفت: «خفه».
این اثر که توسط مهرنوش مزارعی و اسد سیف برای انتشار آماده شده، چهار دفتر را شامل است: «دفتر نخست؛ زندگی و آثار»، «دفتر دوم؛ نمونه‌هایی از آثار»، «دفتر سوم؛ نگاهی به آثار ملیحه تیره‌گل» و «دفتر چهارم؛ به یاد ملیحه تیره‌گل». تعدادی عکس و اسناد، این اثر سیصد صفحه‌ای را به پایان می‌برد.
جعفر مدرس صادقی، مرد نام‌آشنای جهان کوچک داستان فارسی است. کم ننوشته است و کم درس نداده است و کم هنرجوی داستان تحویل جامعه‌ی نحیف داستان فارسی نداده است. خوب کرده است و پر کرده است. در این مقاله بر نقد او از بهرام صادقی تأمل کرده‌ایم.
سپهر اندیشه اعلام کرده است که در زمینه علوم انسانی و بر بنیان آزادی بی‌خصر و استثنای اندیشه و بیان منتشر می شود با این هدف که دریچه‌ای بگشاید «برای نظرها و دیدگاه‌های همه آنانی که رشد و شکوفایی علوم انسانی و اجتماعی و فرهنگ را برای امروز و فردای ایران بایسته می دانند.»
وزارت میراث فرهنگی و گردشگری با صدور ابلاغیه‌ای ورود زنان با پوشش اختیاری به موزه‌ها را ممنوع اعلام کرد.
در میزگرد پیش روی که با حضور دکتر فرزان سجودی، امیر حسین یزدان‌بد و وحید ذاکری برگزار شده است، از فکر اصلی داستان به ساختار و سپس به زبان یکی از آثار مهم ادبیات مهاجرت راه می‌بریم.
ناصر پاکدامن، فعال فرهنگی و سیاسی فقید در گفت‌وگو با رضا علامه‌زاده از ضرورت دفاع بی‌قید و شرط از حقوق زندانیان سیاسی سخن می‌گوید. سندی از ضرورت بازنگری در تاریخ.
ناصر پاکدامن (متولد ۱۳۱۱)، اقتصاددان و پژوهشگر سیاست و فرهنگ صبح یکشنبه ۲۳ آوریل/ ۳ اردیبهشت در اثر پیامدهای ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستانی در پاریس درگذشت.
پسرک در پس‌زمینه، پشت به دیوار پاهایش را بغل کرده و نگاهش را به سمت ابدیتی مبهم دوخته بود. چند دراژه‌ی قرص کنارش افتاده بود و چند تا لیوان یک‌بار مصرف. یک رهگذر بودم که از اقبال بد داشتم از کنار ترمینال می‌گذشتم.
بر آنم که نشان دهم عمده‌ترین تشکل روشنفکری ایران، یعنی کانون نویسندگان ایران از همان ابتدای استقرار جمهوری اسلامی، خطر تسلط استبداد دینی و پیامدهای آن را تشخیص داد و در چارچوب منشور و اساسنامۀ خود به مقابله با آن برخاست و تا کنون بهای سنگینی برای آن پرداخته است.
نشر آفتاب در نروژ به تازگی «سمر سه‌یار» مجموعه‌ای از سه داستان پیوسته با نام‌های «بودیار»، «ماه‌یار» و «دل‌یار» نوشته وحید ذاکری را منتشر کرده است. در میزگرد بانگ علاوه بر نویسنده، دکتر فرزان سجودی و امیر حسین یزدان‌بد نیز حضور دارند.
شیفته‌ی حکومت جبارانم من! زیرخاکی‌هاشان زودا و به زود! به فروش می‌رسد و جسد به جسد و تفرعن سرش را بالا گرفت: (که من از) ما از جمجمه‌های شماهای به تماشا آمده‌اید که چه؟
کانون نویسندگان ایران در سالگرد تأسیس‌اش: ناوابستگی به قدرت و اراده‌ی جمعی راز دوام و سربلندی تشکلی است که ۵۵ سال برای تحقق آزادی بیان برای همگان و برچیده شدن بساط سانسور رودرروی حکومت‌ها، خواه حکومت شاه خواه حکومت جمهوری اسلامی، ایستاده است.
رمان «ژان» به قلم پیمان یاریان که نشر روناک در هلند آن را به تازگی منتشر کرده رمانی است درباره تاریخ معاصر کردستان ایران در سال‌های بعد از انقلاب ۵۷، با تأکید بر جنگ ۲۴ روزه سنندج از منظر دانای کل و با شخصیت های متعدد.
زایرخلف در کومه را باز کرد و بیرون آمد. باد سرخی که از سمت هور می‌وزید، دیواره‌ی خاک را تا آسمان بلند کرده بود. حجم ترسناک خاک، مثل هیولایی خونسرد، آرام آرام نخلستان تشنه را می‌بلعید و پیش می‌آمد.
در این نوشتار با واکاوی داستان‌های «توی دشت بین راه» و «گلدان» از قاضی ربیحاوی نشان می‌دهم که در جهان داستانی او، مسئلۀ آوارگی/پناهندگی چگونه از یک عارضه سیاسی در دل وضعیتِ اضطرار به امری عاطفی بدل می‌شود و همچنین چرا شخصیت‌های این داستان‌ها به «آوارگی درونی» تن می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، الهه محمدی، خبرنگار بازداشتی بعد از شش ماه که از دستگیری او می‌گذرد همچنان در زندان قرچک ورامین در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد.
