رویدادهای فرهنگی و هنری
کارزار آزادی توماج صالحی به ۳۰۰ هزار امضا نزدیک شد
بیش از ۲۰۰ هزار نفر از کارزار آزادی توماج صالحی، رپر معترض ایرانی حمایت کرده‌اند. به زودی شمار حامیان این کارزار به ۳۰۰ هزار نفر می‌رسد.
۸ آذر ۱۴۰۱
بیش از ۲۰۰ هزار نفر از کارزار آزادی توماج صالحی، رپر معترض ایرانی حمایت کرده‌اند. به زودی شمار حامیان این کارزار به ۳۰۰ هزار نفر می‌رسد.
او سال‌ها پیش در نشریه انسان‌شناسی و فرهنگ با عنوان «فاش می‌گویم» طرحی از زندگی اجتماعی و ادبی‌اش به دست داده بود. می‌خوانیم:
شعرشدنی‌ست، چون می‌گویند، و چه بسیار، و از عهده برنمی‌آیند. از عهده‌ی چه برنمی‌آیند؟ -تنِ منقبض‌شده بر اثرِ فرودِ غرّانِ شلاق و چماق، قلبِ منقبض‌شده‌ی من در مقامِ گوینده‌ای که ناچارم به مویه و سوگ یا خشم فریاد برآورم: من هم هستم. و آیا باید از عهده برآمد؟
تریکومی این اثر هنری را به کشته‌شدگان انقلاب نوین مردم ایران تقدیم کرده است. او همه این سازها را یک به یک خودش نواخته و سپس در تدوین مجموعه یک دستی فراهم آورده.
یک عکاس مطبوعاتی به نام عادل کریمی با قرار وثیقه آزاد شد. چهار عکاس مطبوعاتی دیگر به نام‌های حسین اسماعیلی، عادل کریمی، یلدا معیری و آریا جعفری همچنان زندانی‌اند.
این شعر نیست، تن ِ مجروح ِپانزده ساله‌ای‌است چرکین از تجاوزهای پی‌در‌پی، سر شکافته‌ی دخترکی آوازه‌خوان است با کلماتی له شده در گلو، سینه دریده کارگری زندانی است که تا آخرین ضربه به شکنجه‌گرش می‌خندید.
چون سرو ایستاده بر سکوی افتخار با پرچمی که می‌رقصد با باد بر خشک چوبی، چه زیبا پریشان کرده موی تو و خاطر “جبار” را نسیم انقلاب.
نوید افقه، موسیقیدان و نوازنده برجسته تنبک و حسین رونقی با قید وثیقه آزاد شدند. انتظار می‌رود که وریا غفوری، یکشنبه ۶ آذر آزاد شود. حدود ۱۴ هزار نفر از جمله کودکان در جریان اعتراضات جاری در ایران بازداشت شده‌اند.
این ترانه دوازده سال قبل اجرا شد که اکنون در پرتو اعتراضات جوانان شجاع ایرانی، معنا و مفهوم تازه‌ای یافته است: نهال پرآواز آینده، شکوفا به جشن بهاران است. می‌شنویم:
نگهداری به مدت سه روز در یک محل بسیار سرد، ضرب و شتم شدید و پرتاب از ارتفاع به پایین از جمله شکنجه‌هایی است که این هنرمند کُرد طی این مدت تحمل کرده است. گفته می‌شود در نتیجه این شکنجه‌ها او مجبور به انجام اعترافات تلویزیونی شده است.
ترجیع‌بند سخنان وزیر ارشاد اسلامی دولت سرکوبگر «حاکمیت وزارت ارشاد اسلامی بر هنرمندان» است. در همان حال هنرمندان ایرانی دست‌کم در دو دهه گذشته هرگز تا این حد سرکش و حاکمیت‌گریز نبوده‌اند. یک نمونه: تولید فیلم‌های سینمایی به دو شکل باحجاب و بی‌حجاب.
می‌گفت: «بیچاره‌تر از منی که دستی گرفته ریشه و ساقه‌ات را و مجال جُنبیدنت به‌قدر لرزشی‌ست یا تکانه‌ای از سر بی‌حوصلگی. و خوشبخت‌تر از تو منم که با یک پا لنگیده‌ام از شهری به شهر دیگر.»
اعضای هیئت مدیره و بازرسانِ کانونِ نمایش‌نامه‌نویسان و مترجمان تئاتر ایران برای اعتراض به مدیریت کلانِ فرهنگی و هنری کشور، وزارتِ فرهنگ و ارشاد اسلامی،
آنجا که مردمان زیادند و دست‌هایشان خالی، آنجا که حبه‌های سم در آب شان سریز، آنجا که خانه در دره به زندان کثیف و نمناک منتهی می‌شود، آنجا که چهره جلاد همیشه به خوبی پوشیده است، آنجا که گرسنگیِ زشت است و جان‌ها فراموش شده ،آنجا که سیاه رنگ است و هیچ کدام به شمار نمی‌آیند
شعری از روزبه کمالی،حدیثِ ژینا و همرازها و روشناهایِ خیابان با صدا و اجرای شاعر
من برای گرفتن چیزی به جنگ نمی‌روم، من برای اینکه خودم را از شرّ “ناموس‌بودن” رها کنم، خودم را از سنگینی هرآنچه بر قامتم دوخته‌اند رها کنم، برای اینکه هیچ نداشته باشم از شما و از نو آغاز کنم، من به راستی برای از دست دادن به میدان آمده‌ام.
گروهی از فعالان ادبیات و هنر کودکان و نوجوانان، با صدور بیانیه‌ای با عنوان «صدای آزادی، صدای وطن و صدای ایران» به مناسبت روز جهانی
خانه سینمای ایران در اعتراض به ادامه خشونت‌ها علیه مردم ایران و به دلیل احضار و بازداشت پی در پی اعضا خود هشدار داد چنانچه تهدیدها و بازداشت‌ها علیه سینماگران پایان نیابد و سینماگران بازداشت شده آزاد نشوند، از اعضا خود خواهد خواست دست به اعتصاب زده، از همکاری با پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی خودداری کرده و در برابر سازمان سینمایی تحصن کنند.
«اینجا در واترتاون همه «زخم انار» را دم می‌گیرند. ولی خوب بود از پیش به دوست و رفقا می‌گفتی که دارد پخش می‌شود. یکی مثل سونیا توقع داشت بداند. می‌رود و می‌آید و «وارتگزِ خودمان» از دهانش نمی‌افتد. من گفتم دست کم به جای انار عکس خودت را روی یوتیوب بگذارند.
تمام دختران خودکشی کرده‌اند/تمام مادران اعتراف کرده‌اند/تمام پیراهن‌ها به دروغ سیاه شده‌اند/تمام اشکها شادی در خون است/ما تمام قد دروغگویان تاریخیم /ما مادر زاده نشدیم /مهسا نیکا سارینا حدیث مینو هَدیه حنانه هاجر غزاله
خانواده و دوستان غلامحسین ساعدی، نویسنده فقید ایرانی اعلام کردند که شنبه ۵ آذر / ۲۶ نوامبر در سی و هفتمین سالگرد درگذشت این نویسنده تبعیدی ساعت ۱۱ صبح بر مزار او در پاریس در قطعۀ ۸۵، گورستان پر لاشز گرد هم می‌آیند.