حسن حسام: «ما کودکانِ گنهکار!» – با یاد هزاران کودک قتل‌عام شده در غزه

با زانوانِ خسته

                 پاهای تاول‌زده

                                 گرسنه و تشنه

زیربارش ِبمب‌ها

                   خمپاره‌ها

                               موشک‌ها

نفس‌زنان می‌دَویم

                      در جاده‌های پُر از سرباز

از شمال به جنوب

                     از جنوب به شمال                                     

*

سلامه‌ی کوچک، همپای ماست

                    با عروسک خونالودش

وزخم ِچرک ِگلوگاهش

عقیله اما نیست

زیر آوارِخانه گُم شده است

مثل همبازی‌ام حارث

مادرم با چهره‌ی غبارگرفته

انگار آتش گرفته است!

میان ِبتون‌های فروریخته می‌چرخد

وَ زار می‌زند:

صدای نفس‌های دخترم را می‌شنوم

صدایش را می‌شنوم

*

برادرم حنظله را دیروز، 

 ترکش خمپاره برد

من مانده‌ام با سلاله خواهرکم

می‌دویم، با پدربزرگمان عدنان

در جاده‌های ناامن

بی آب‌و دانه

بی‌سرپناه و مرهم زخم

بی‌سایه‌ی دستی مهربان

می‌دَویم

              می‌دَویم نفس زنان

از شمال به جنوب

                     از جنوب  به شمال

*

ما کودکانِ گناهکار فلسطینی،

                              به فرمان ِ فاتح ِ بی‌لبخند،

همچنان می‌دَویم،

زیر بارش ِبمب‌ها

                     خمپاره‌ها

                                  و موشک‌ها

با همکلاسانِ مدرسه‌ی  ویران

                                    و همسالان ِگریان

با پدرانمان؛

         آن‌ها که نای دویدنشان هست

با مادرانِ رنج

باکوله‌بارهایِ پُر از خالی

مدام اما کَم می‌شویم!

مدام اما گُم می‌شویم!

در سرزمین نفرین‌شده

درسرزمین ویران

۱۸/۱۱/۲۰۲۳

پاریس

از همین شاعر در بانگ:

بانگ

«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته است.

شبکه های اجتماعی

شعری از محسن عظیمی کابوس قتل مهرجویی و همسرش آریامن احمدی: نگذارید ما را بکُشند! علی باباچاهی: ای… هیهات از صبح ریزش، الهام گردی سارا بریار: قسم چه مادرانی تهمینه! حسن حسام: رنگین کمان برگ‌ها رازهای مردگان