یل را گذاشته بودند در گور، بر نعش پهلوان هم خاک ریخته بودند تا گور سرانجام بسته شده بود. آن نور دیده را سامانش کرده بودند. پدر بر مزار پهلوان هایمدال، از بچه‌‌های هفت حوض چندک زده بود، به آواز می‌خواند: من یه آرزو دارم تو سینه که چشمم روزی تو رو ببینه.
راوی «مرثیه ای برای یک یل» نوشته حسین نوش آذر نمی‌خواهد روی گور آن پهلوان اعدامی بسته شود، روی زخم‌های روح. دلش می‌خواهد تا زمانی که خود عدالت را به چشم نبیند، روی گور محسن، روی زخم روحش باز بماند. تا آن زمان جایی برای پناه گرفتن جز دست‌های یکدیگر نداریم.
وجیهه پری زنگنه، گرافیست و تصویرگر به دلیل گلدوزی جمله‌ای از خامنه‌ای بر روی لباس‌اش به شش سال حبس تعزیری محکوم شد. دادگاه بدوی او را به ۱۵ سال زندان محکوم کرده بود.
شب بود. اولین شب بعد از در خاک شدن‌ات. شهر مثل یک فرشته با دو بال سفید که کارمند سازمان زندان‌ها با کمر سفت و مردی معیوب از مقعد به او تجاوز کرده باشد، به خود می‌پیچید و می‌نالید و می‌گریست.
صدها نویسنده، مترجم، پژوهشگر و فعال فرهنگی که در میان آنان نام ده‌ها نفر از چهره‌های سرشناس نیز وجود دارد، با انتشار بیانیه‌ای، ضمن مخالفت
نیکی کریمی، بازیگر و کارگردان سینمای ایران با انتشار پوستر «زن، زندگی، آزادی» در صفحه اینستاگرامش و با هشتگ «اعدام نکنید» اعلام کرد که در همراهی با مردم ایران، بعد از چند ماه «خفقان و ارعاب» همه قراردادهایش را فسخ کرده است.
نگاهش کردم. هنوز روبروی آینه بود و سر و روی خودش را مرتب می‌کرد. من خندیدیم – با همین النگوهای توی دستت می‌خوای بیای؟ پرسید – مگه النگوهام چه ایرادی دارن مامان بزرگ. خودت برام خریدی.
نگاهش کردم. هنوز روبروی آینه بود و سر و روی خودش را مرتب می‌کرد. من خندیدیم – با همین النگوهای توی دستت می‌خوای بیای؟ پرسید – مگه النگوهام چه ایرادی دارن مامان بزرگ. خودت برام خریدی.
از درد گلو و نفس‌تنگی بیدار می‌شوم. صبح شده است. احساس می‌کنم حسرت دوباره دیدن مادر و خواهر و در چشم‌های بانو نگاه کردن حتا طلوع آفتاب را هم از زیبایی انداخته است.
به گزارش رادیو زمانه، نزدیکان ترانه علیدوستی اطلاع داده‌اند که نیروهای امنیتی شنبه ۲۶ آذر پس از تفتیش خانه این بازیگر سرشناس سینمای ایران او را بازداشت کرده‌اند. مطابق معمول نهاد بازداشت‌کننده، اتهامات علیدوستی و محل نگهداری او فعلا مشخص نیست.
طناب گفت: به مادر بگو ببخشاید مامورم و معذور! محسن گفت: چرا من ؟! طناب گفت:برای عبرت دیگران
انجمن قلم آلمان با انتشار بیانیه‌ای خواستار پایان دادن به سرکوب اعتراضات توسط حاکمیت، آزادی همه معترضان و همچنین حکم تبرئه برای آتفه چهارمحالیان، شاعر و کنشگر مدنی شد.
نام بیرون شلیک است/نام بیرون مرگ/نام بیرون بر تو /گوش تو از ترس جوانانی خواهد ریخت که دور اشک همکلاسیشان حلقه زده‌اند/و نام تو را زیر لب می‌جوند
«مجازات اعدام نه فقط برای معترضین و نیروهای سیاسی، بلکه باید به طور کل لغو شود. ما تنها با تلاش جمعی برای “الغای اعدام” می‌توانیم “زندگی” را محقق کنیم. زندگی‌ای که یکی از ارکان اصلی قیام جاری است و علیه ارتجاع، کشتار و عادی‌سازی از حربه‌ی اعدام در مقام تاکتیکی سرکوبگر علیه اعتراضات برحق مردمی است.»
از وقتی آمده‌ام اینجا و اتاق طبقه بالای این خانه روستایی را برای کوتاه مدتی اجاره کرده‌ام، درست سه ماه می‌شود. در این مدت، جز وقت‌هایی که برای قضای حاجت یا اندک خرید مایحتاج روزانه یا حمام کردن سریعی از پشت پنجره دور شده‌ام، تمام مدت همین‌جا بوده‌ام.
آتفه چهارمحالیان، شاعر و فعال حقوق کودک که در مهر سال جاری بازداشت شده بود، با قرار وثیقه آزاد شد. هوشیار انصاری‌فر، شاعر و منتقد ادبی این خبر را تأیید کرده است.
جمعه ۱۸ آذر آزمون گاج برای پایه دوازدهم علوم انسانی برگزار می‌شود. روزنامه فرهیختگان که بعد از ماجرای «استخر فرح» با کشاکش‌هایی به دست دار و دسته علی اکبر ولایتی از نزدیکان خامنه‌ای افتاد در گزارشی نوشته «اشعاری که برای این آزمون انتخاب شده‌اند همه اشعاری هدف‌دار و سیاه بوده‌اند.»
زخم اعدامیان آیا شفا پیدا کرده است؟ به یاد می‌آورند به دست چه کسانی کشته شده‌اند؟ در دست آنها چیست؟ در چشم‌های اعدامیان چه می‌بینی؟ تهدید یا تمنا؟
کمیته نویسندگان زندانی با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی نویسندگان، روزنامه‌نگاران و مترجمان ایرانی شد که از اواخر شهریور با وقوع جنبش رهایی‌بخش «زن، زندگی، آزادی» بازداشت شده‌اند و محل نگهداری برخی از آنها هم مشخص نیست.
مونا نقیب، کودک هشت ساله، به گلوله‌‌ی مرگ‌سرشتان جمهوری‌ی اسلامی کشته می‌شود. او ساکن شهرک آسپیچ در حومه‌ی شهر سراوان است که جمعیت‌اش به سه‌هزار نفر نیز نمی‌رسد. مونا شکوفه‌ای است که پیش از آن‌که شکوفا شود، برباد می‌شود.
محسن ابریشم‌چی هستم. بله. برِخیابان ولی‌عصر، پایین‌تر از خیابان توانیر، توی پله‌ی هفتم، دفتر املاک داریم. بیست سال است کل محل من را می‌شناسند. والله شش ماه است من دارم بازجویی می‌شوم.
