«کمین بود» روایت فاجعه است. روایتِ فاجعه‌ی «گذشته و آینده‌ی استمراری» این جامعه، روایتِ «خواستن»ی که در «شد»ها و «بود»ها به خون می‌نشیند، نشسته است، بارها نشسته است، و «خواهد» نشست.
خوشحال از این که حافظه‌ام روز به روز بهتر می‌شود و هر شب بهتر از شب گذشته می‌توانم خاطراتم را برای بانو بنویسم نوشیدن مشروب و حتا گرسنگی را تا وقتی صدای ترمز ماشینی را نمی‌شنوم فراموش می‌کنم. از پنجره‌ی آشپزخانه بیرون را نگاه می‌کنم. بانو را نمی‌بینم.
نزدیکان محمد رسول‌اف کارگردان زندانی با انتشار عکسی از او همراه با مصطفی عبدی از دراویش گنابادی و اکبر نعیمی فعال مدنی آذربایجانی از آزادی او در شامگاه یکشنبه ۲۳ بهمن خبر دادند.
موسوی چهارشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۱ بعد از حوادث مرتبط با قتل حکومتی مهسا امینی و همزمان با اعتراضات ۱۴۰۱ ایران در قم بازداشت شد. او شنبه ۱۲ آذر در اینستاگرم نوشت ۲۵ روز در انفرادی بوده و به دو سال زندان محکوم شده و سپس ۱۷ بهمن اعلام کرد حکم دو سال زندان او تایید شده است.
از نمایشگاه مرگ دست‌ساز تا هتل وحدت، پاسدارها چفت به چفت هم تونلی ساخته بودند و هزار بار بدتر از مشت و لگد مرسومشان، شاخه نبات و کتاب مهریه می‌زدند به سر و صورت خانواده عروس. سرهنگ یک دم فکر کرد این دیگر عروسی با زهر عزاست و هیچ ربطی ندارد به «عزای عمومی، عروسیه!»
سارینا آواز اشتیاقِ عطر سرسبزی است که به تلخ خاکِ نیستی می‌افتد. مرگ او خوابِ درخشان چشم‌داشتی است که به تله‌ی خشک‌سالی‌ی عفونت‌بار می‌افتد.
گردبادی که در سال‌های ۷۰ـ ۱۹۷۷ به نام انقلاب در سرتاسر ایران وزید و چرخید و همه چیز را درهم ریخت، ابتدا قیام عظیم همه توده‌ها بود.
برای عاشقان دربند: نیما یوشیج در «افسانه» آغاز دوران نوینی در ایران را نوید داده است. دورانی که پایان افسانه و آغاز پرسش‌گری از نهاد اوست.
بسیاری از بازیگران نامآشنا که حجاب اجباری از سر برداشتند، نقش‌های ثابتی دارند که نمی‌توان از امروز به فردا جایگزینی برای آنان یافت. رئیس سازمان سینمایی دولت سرکوبگر می‌گوید اگر سینماگران نادم باشند، راه برای آنان به رغم همه مخالفت‌هایشان باز است.
گرجستان زادگاه استالین است و در همان حال تاریخ مشترکی هم با ایران دارد. داستان سیطره شوروی بر روشنفکران گرجستان در موزه آثار ادبی این کشور قابل مطالعه است. ما تنها ملتی نیستیم که برای آزادی بیان بهای سنگینی می‌پردازیم.
غزل از مأموری که به چشمش شلیک کرد، پرسیده بود: «چرا منو زدی؟ چرا لبخند روی لب‌هات بود؟ » این سؤال همه است. و سؤال سلمان رشدی نیز می‌تواند باشد.
ترانه «برای» ساخته شروین حاجی‌پور که به ترانه اصلی جنبش سراسری «زن، زندگی، آزادی» تبدیل شد، برنده «بهترین ترانه تأثیرگذار در تغییرات اجتماعی» در مراسم گرمی ۲۰۲۳ شد. دو ایرانی دیگر نیز در قالب گروهی موفق به دریافت جایزه گرمی شدند.
طره‌های آفتاب دم ظهر روی سروصورت متین فردوسیان می‌پاشید. وقتی کلاه نقاب‌دارش را از روی نیمکت برداشت، فوتش کرد و گذاشت روی سرش، یک‌ساعتی بود که نشسته بود آنجا. هر کس جز او بود، سرش را که برمی‌گرداند و دورتر را نگاه می‌کرد، می‌توانست شیروانی قرمز خانه‌ی سینا را ببیند. اما او فقط عصا را بالا و پایین برد و نوکش را طوری به زمین زد انگار می‌خواست چیزی را آن زیر بیدار کند.
چهار فیلمساز برجسته اعلام کرده‌‌اند که از نمایش آثارشان در جشنواره فیلم فجر بی‌اطلاع بوده‌اند. رئیس سازمان سینمایی دولت سرکوبگر به روی خودش نمی‌آورد که این آثار را به تاراج برده‌اند. می‌گوید این فیلمسازان حق انصراف ندارند.
روابط عمومی کانون کارگردانان سینمای ایران اعلام کرد که جعفر پناهی، فیلمساز نامآشنا سینمای ایران بعدازظهر جمعه ۱۴ بهمن، با قید وثیقه از زندان آزاد شد.
انیشا اسداللهی در اینستاگرام شرحی از ملاقات با برادرش در زندان فشافویه به دست داده است که در ادامه می‌خوانید. روایتی از سرزندگی، شادابی و پایداری.
چهار فیلمساز برجسته اعلام کرده‌‌اند که از نمایش آثارشان در جشنواره فیلم فجر بی‌اطلاع بوده‌اند. سایر فیلم‌های خارجی، به جز دو فیلم یا ساخته ایرانیان است و یا از میان آثار فیلمسازان مهاجر انتخاب شده است.
فرهاد میثمی اعلام کرده در ۱۰ روز آینده آبی که می‌نوشد را تلخ خواهد کرد تا نشانه‌ای از «روزگار تلخ‌تر از زهری» باشد که حاکمان جمهوری اسلامی «از جمیع جهات برای همگان آفریده‌اند». رضا عابد شعری کوتاه اما گویا درباره تلخی این این ایام سروده است:
فیلمساز ۶۲ ساله نام آشنای ایرانی نوشته است مانند بسیاری از «مردم گرفتار ایران» چاره‌ای ندارد جز آنکه با عزیزترین دارایی‌اش، یعنی جان‌اش، به رفتارهای غیر انسانی اعتراض کند.
خبرگزاری قوه قضاییه در واکنش به حکم مجموعا ۲۱ سال زندان برای آستیاژ حقیقی و امیرمحمد احمدی، زوج بلاگر، گزارش داد آنها فراخوان اعتراضات از جمله «فراخوان ۴ آبان» را در اینستاگرام خود منتشر کرده و به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به پنج سال زندان محکوم شده‌اند.
چهره‌ی زن از زاویه‌ی سنتی با فضیلت‌های آرمانی خویشتن‌داری، تحمل، مراقبت و شکیبایی همراه می‌شود؛ توازنی که در نهایت، تحت مناسبات پدرسالاری، نه به‌مثابه‌ی الگویی برای سایر مناسبات اخلاقی، بل‌که به‌عنوان جایگاه محدودیت و استثمار عمل می‌‌‌‌‌کند. در این‌جا کیفیت‌هایی که بامراقبت و با «دست‌یابی به دیگری» از طریق تلاش در پرداخت به آسیب‌پذیری نیازهای مرد یا زن همراه شده‌اند، در خدمت ساختار خانواده‌ی کلاسیک قرار گرفته‌اند و این ساختار را حفظ می‌کنند.
