
شعرهایی از گلرخ ایرایی از زندان اوین
ما سفر کردیم، از زِهدان مادر، تا تلاقی عرف و سنت، و مذهبی را زیستیم که هرگز بر آن نماز نبرده بودیم ،بزرگسالیمان، از آن شبی آغاز شد که بوی خاک و خون و باروت، از خانهی لو رفتهی همسایه، خواب محله را در هم شکست.
ما سفر کردیم، از زِهدان مادر، تا تلاقی عرف و سنت، و مذهبی را زیستیم که هرگز بر آن نماز نبرده بودیم ،بزرگسالیمان، از آن شبی آغاز شد که بوی خاک و خون و باروت، از خانهی لو رفتهی همسایه، خواب محله را در هم شکست.
از آنجا که وضع موجود، ما را به سمت خودبیانگری و حدیث نفس میبرد، گاهی موثرترین شیوهی اعتراض برای هنرمندان این است که این وضع را پس بزنند.
حسین آتشپرور در پژوهش «تکامل داستان امروز» خلاصهای از رویکرد ادبی «مفید» را به دست داده است. با توجه به درگذشت شهروز جویانی و اهمیت او در روزنامهنگاری فرهنگی، نمایه ادبی مفید را میبینید.
گروهی از هنرمندان موسیقی افغانستانی با ارسال دادخواستی به دادگاه عالی پیشاور، تصمیم دولت پاکستان مبنی بر اخراج پناهجویان افغانستانی را به چالش کشیدند.
رسانههای آلمانیزبان، یک صدا بیانیه یورگن هابرماس، جامعه شناس و فیلسوف مکتب فرانکفورت در حمایت تلویحی از حملات اسرائیل به غزه را با تیتر «از نظر اصولی موجه» پوشش دادهاند.
«قدرمرد» غرقه در تاریکی و شرجی، از صدای نفسهای غیرعادی «تمساح» بیدار شده بود. دو و نیم صبح بود. با این که دستور داده بود بعد از یک ساعت بیدارش کنند، محافظ وفادارش فقط تا درگاه اتاق خواب آمده بود.
به دنبال پروانهای از دروازه گذشت، اما جانور دور شد، روی پیچکی نشست، روی شمعدانی، روی شببو، باغچههای ما پر از عطر و بو و حاصلخیزند، به ندرت حصار سنگی هست، دورتادور زمینها با گیاهان حصار شدهاند که در پیادهرو سر ریز کردهاند، پروانه در سمت خانهی بیانل میپرید که سهرهای او را قاپید.
خلاصهای از داستان قتل حکومتی مهدیس حسینی را میتوانید به شکل چندرسانهای در این نشانی (+) خارج از قاب بانگ ببینید و بخوانید. تا یازدهم آذر ۱۴۰۱ در
امیر رئیسیان، وکیل توماج صالحی ۱۷ آبان خبر داده بود که پس از شکایت توماج صالحی علیه مقامات و برخی رسانهها، محدودیتهایی علیه او وضع شده است.
کلمهی زیبایی در نظر ف با عشق، جدایی، دلشکستگی و جبر همراه شد و کلمهها آهنگی عاشقانه را در گوشش به صدا درآوردند.
به سالگرد قتل حکومتی کیان پیرفلک نزدیک میشویم. فرشته مولوی، داستاننویس برجسته به این مناسبت شعر معروف «حسنی، دویدم و دویدم» را با توجه به قتل کیان بازنویسی کرده است. میشنوید:
این برنامه ۴ نوامبر/۱۳ آبان سال جاری در یک فضای کاملاً حرفهای و با سازماندهی خوب و پذیرایی آبرومند از مهمانان و مخاطبان و علاقمندان به شعر متعهد فارسی برگزار شد.
توان و قدرت زبان تا کجاست؟ توان زبان در رساندن منظور گوینده تا به چه حد است؛ آیا افزوده بر آن دارای آن قدرت هست که ذهنیت و زیست ما در گسترهی زیست را شکل دهد؟
دختری با گیسوان پریشانش لای نسیم نفسهایم میرقصد و رقصکنان با ضربهی دست چادرپوشی نقابزده
به کما میرود کنج بیمارستان قلبم که دهیلز به دهیلزش پر شده از جسدهای زندهی دخترکانی با گیسوانی بریده!
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) چهارشنبه ۱۸ آبان اعلام کرد که دفتر توسعۀ کتاب و کتابخوانی وزارت ارشاد اسلامی سامانهای به نام سامانه نظارت مردمی بر کتابهای منتشر شده را برای سانسور کتابهای سانسور شده راه انداخته است.
هیأت داوران جایزه گنکور سهشنبه ۷ نوامبر/۱۷ آبان اعلام کرد این نویسنده ۵۲ ساله فرانسوی، معتبرترین جایزه ادبی فرانسه را به خاطر رمان «مراقبش باش» دریافت میکند.
داستان بلند «یکروز با هفتهزار سالگان» که به غزل میماند، ذهنهای «معمولی» را با اندیشهها، احساسات و خاطرههای گفتنی آنها بهگونهای فارغ از منطق، دستور زبان یا کنترلهای اخلاقی، توضیح میدهد. بدین قرار نویسنده «واقعیت» را به دست آشفتگیهای اندیشه سپرده تا به «رمان واقعیتگرایانه» آنقدرها لطمه نزند.
شهروز (محمدرضا) جویانی، روزنامهنگار و از دست اندرکاران ماهنامه «مفید» از نشریات مهم ادبی در سال های دهه ۱۳۶۰ دوشنبه ۱۵ آبان در ۷۳ سالگی در یک خانه سالمندان درگذشت. او به آلزایمر و پارکینسون مبتلا بود.
کارگاه داستاننویسی شهریار مندنیپور برای دورۀ «ده و دو شب» چند عضو جدید ثبتنام خواهد کرد. در این کارگاه ضمن بررسی و تحلیل آثار نویسندگانِ
در افسانهی کهن غولی از عمق اعصار، ناتوان از رهپویی، به ترفندی رذیلانه بر دوش سلیم نامی مینشیند و پاهای تسمهوار خویش بر بدن او دوال کرده و هرآنچه خواهد فرمان میدهد.
اکبر گلپایگانی مشهور به گلپا، خواننده ایرانی در ۸۹ سالگی درگذشت. گلپا از مشهورترین خوانندگان موسیقی ایران در سالهای پیش از انقلاب بود و شهرت او به برنامه موسیقی «گلها» در رادیو ملی ایران برمیگشت.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربهها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنیپور و حسین نوشآذر اداره میشود.