گلشیفته فراهانی، بازیگر تبعیدی ایرانی در مصاحبه با هفته‌نامه پاری مچ (Paris Match) از دولت فرانسه خواست به اعتراضات جوانان دلیر ایرانی اهمیت بیشتری بدهد.
به خاطر بسپاریم این روزها و پیام‌های زندگی بخشی را که در این جنبش سراسری از گلوی آنان فریاد می‌شود و در هرجا که هستیم به یاری آنها برخیزیم.
اگر صدای مردم باشی، تو را می‌شنوند. تو را می‌بینند. نمونه: ترانه «برای» شروین حاجی‌پور
مدیر نشر کیان‌افراز در تهران اعلام کرد در اعتراض به سکوت اعضای صنف ناشران کشور «در مقابل درد و رنج مردم ستمدیده جان به‌‌لب رسیده» مجوز نشر خود را به سطل زباله می‌اندازد. آیا ناشران شریف دیگر ایرانی نیز هم‌صدا با مریم کیان‌افراز به وزارت ارشاد اسلامی که به تعبیر مریم کیان‌افراز «سلاح‌‌خانه فرهنگ و هنر و ادبیات ایران» است پشت می‌کنند؟
نشریه فرانسوی شارلی ابدو با انتشار کاریکاتوری از یک آخوند با دست آغشته به خون، در اعتراض به سرکوب اعتراضات سراسری در ایران به طعنه نوشت: «پیشرفت در محضر ملاها.»
در حالی که جنبش زن، زندگی، آزادی وارد مرحله اعتصابات سراسری می‌شود و جمهوری اسلامی هم از درک آن ناتوان است و در تکاپوست که معترضان را وابسته به قدرت‌های خارجی جلوه دهد، همبستگی با زنان شجاع و طلایه‌دار ایران، منطقه را فرامی‌گیرد. در ترکیه این همبستگی جلوه ویژه‌ای دارد.
شماری از نویسندگان ایرانی با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند وظیفه خود می‌دانند که بی‌هیچ قید و شرطی از جنبش زن، زندگی، آزادی دفاع کنند.
کیهان کلهر، نوازنده و موسیقی‌دان در حمایت از مردم ایران و خطاب به «بالانشینان حاکم» نوشت: «در این چهار دهه سعی کردیم با شما نیز به جای زبان لعن و نفرین و اعدام و حد و تعزیر، به زبان فرهنگِ برخواسته از تمدن‌مان سخن بگوییم اما پیداست که نیاموختید و کماکان بر سر کبر و تفرعُن‌اید، البته اُمویان هم نیاموختند و شد آنچه باید می‌شد.»
۱۰۰ سینماگران ایرانی در بیانیه‌ای با حمایت از معترضان از یگان‌های نظامی خواستند به سمت مردم و جوانان ایرانی اسلحه نگیرید.
نویسندگان این بیانیه با اشاره به قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی و جنبش «زن، زندگی، آزادی» هدف از خیزش مردم ایران را «پایان نظامی دین‌سالارانه» دانسته‌اند که «خشونتی چندجانبه علیه بدن‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده اعمال می‌کند.»
اولش ۴۰ – ۵۰ نفر بودن آخرش دو سه هزار نفر می‌شدن. میله‌های وسط خیابون رو کندن و خیابون رو بند آوردن. میگه گارد و نیرو زیاد بوده اما مردم هم خیلی بودن و جاهای دیگه شلوغ بوده مجبور بودن هی این ور و اون ور برن.
شاید بتوان اسد سیف را تنها نویسنده‌ى ایرانى دانست که کار اصلى‌اش را بررسى ادبیات و نقد و معرفى آثار ادبى تعیین کرده است. معمولا این عرصه به‌شکلى فرعى جزو کارهاى نویسندگانى است که خود جزو خالقان ادبى جامعه هستند.
نشریه ادبی بانگ اعلام می‌کند: سوگمند مهسا امینی هستیم. سرکوب عمدی زنان آزاده ایران را محکوم می‌کنیم .
خبر قتل مهسا امینی بر سر حجاب اجباری، جامعه ایران و فضای مجازی فارسی‌زبان را در بهت فرو برد و موجی از خشم برانگیخت. کانون نویسندگان ایران بیانیه داد. می‌خوانید:
«فصل های برزخ» شهریار مندنی‌پور که با عنوان « Seasons of Purgatory» و به ترجمه سارا خلیلی فعلا فقط به زبان انگلیسی در دسترس است، نامزد جایزه کتاب ملی آمریکا شد.
با مرگ خاویر ماریاس(Javier Marias) ، نویسنده‌ی اسپانیایی در روز یکشنبه ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲ نویسنده‌ی دیگری به فهرست اسم‌های جاودانه افزوده شد. Tomás Nevinson یکی از کارهای بزرگ اوست که بی‌گمان تا دیرباز خوانده و بازخوانده خواهد شد.
یدالله رویایی، از پیشگامان شعر مدرن ایران و یکی از بنیانگذاران شعر حجم شامگاه چهارشنبه ۱۶ سپتامبر/۲۵ شهریور در تبعید در پاریس درگذشت.
وزارت ارشاد اسلامی می‌خواهد به بهانه صرفه‌جویی در هزینه‌ها کتابخانه‌‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را در نهاد کتابخانه‌‌های عمومی کشور ادغام کند. این امر به معنای یک فاجعه فرهنگی است. فرج سرکوهی کیفیت فاجعه را توضیح می‌دهد.
خابیر ماریاس، نویسنده تحسین‌شده یکشنبه ۱۱ سپتامبر/ ۲۰ شهریور در سن ۷۰ سالگی درگذشت. آثار ماریاس به ۴۶ زبان ترجمه شده و تقریباً ۹ میلیون نسخه در ۵۶ کشور جهان به فروش رفته است.
به تازگی «تسخیر حاجی هوتک» نوشته جمیل جان کوچای، نویسنده افغان مقیم آمریکا که پدیده تازه‌ای است در سپهر ادبیات جهانی، به زبان انگلیسی منتشر شده است. اثر قبلی این نویسنده ۹۹ شب در ولایت لوگر نام داشت. منتقد گاردین این رمان را بررسی کرده است.
نویسنده در این کتاب با توجه ویژه به آثار احمد محمود و هوشنگ گلشیری تلاش کرده است برخی از تأثیرات نظام جمهوری اسلامی ایران بر ادبیات داستانی معاصر را آشکار کند.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
