رویدادهای فرهنگی و هنری

این کتاب به طور مفصّل و مصوّر به بنیاد خانواده، زنان و رابطه‌های جنسی در دوران‌های مشروطه، پهلوی اول، دوران مصدق، دوران پهلوی دوم، دوران حکومت اسلامی و جنبش مهسا پرداخته است.

هیئت داوران، حجت بداغی، سمیه جلالی، فروغ سجادی و نیما صفار را به عنوان شاعران برگزیده در این دوره از جشنواره «زن، زندگی، آزادی» شناخت و از آزیتا قهرمان، ساجد فضل‌زاده و فرشته اقبالی هم تقدیر کرد. علاوه بر این لوح تقدیر «یادمان بکتاش آبتین» به مریم حسین‌زاده شاعر و نقاش برای یک عمر فعالیت هنری، ادبی و مدنی تعلق گرفت.

کانون نویسندگان ایران در سالگرد قتل این دو زنده یاد بیانیه ای منتشر کرده است:

فرهنگ کسرایی در برابر ناهنجاری‌های سیاسی و فشار و سانسور بی‌تفاوت نبود و علیرغم اینکه هرگز پناهنده‌ی سیاسی نبود، پای ثابت در امضای بیانیه‌های اعتراضی هنرمندان تبعیدی در اعتراض به این فشارها بود.

ژوان ناهید، همکار داستان‌نویس و بازیگر ما اعلام کرده است که برای هنرجویانی که مایل‌اند به صحنه‌های تئاتر در آمریکا راه پیدا کنند و به یک معنا به طور حرفه‌ای وارد دنیای تئاتر شوند یک دوره آنلاین بازیگری برگزار می‌کند.

ین کتاب مجموعه‌ای است از جستارها که با جستاری به یاد شاهرخ مسکوب آغاز می‌شود و در جستارهای دیگر به میهن ایرانی و ادب و زبان فارسی و نیز ادبیات معاصر ایران پرداخته شده است.

شروع قوی، شخصیت‌پردازی دقیق، استفاده مناسب از میزانسن و لحظات اوج‌گیری از نقاط قوت نمایش است. نویسنده در ادامه، برخی ضعف‌های ساختاری مانند عدم انسجام در روایت و پایان‌بندی نامناسب را هم یادآوری می‌کند.

این اثر منحصربه‌فرد، با شجاعتی ستودنی در نمایش صادقانه و بی‌پرده لحظات ساده اما باشکوه زندگی، بیننده را با بنیادی‌ترین دغدغه‌های انسانی همچون تنهایی، عشق و مرگ روبرو می‌کند.

و اما تجربه‌‌ی شخصی من و اعتقادم در مورد سانسور در ایران مرا یاد این مصرع می‌‌اندازد:  «آن‌‌چه همه خوبان دارند، تو تنها داری!‌‌» من سانسور می‌‌کنم، تو سانسور می‌‌کنی، او سانسور می‌‌کند.

دبیرخانه فستیوال هنری بین‌المللی «زن، زندگی، آزادی» در ونکوور کانادا با انتشار فراخوان، از آغاز به‌کار دومین دوره‌ی خود خبر داد. در این دوره بخشی هم برای «شعر» در نظر گرفته شده است.

به مناسبت روز نویسندگان زندانی، کانون نویسندگان ایران بیانیه‌ای صادر کرده است که می‌خوانید:

حذف کلمات در ایران ابزار پیچیده‌ای در دست قدرت است و این ماجرا در تمام تاریخ ما حضور داشته است. دلایل حذف می‌تواند بسیار ابتدایی و بچگانه باشد اما تا وقتی قیچی در دست کسانی‌ست که از این راه نان می‌خورند ادامه دارد.

رمان «مدار» نوشته سامانتا هاروی،به عنوان اثر برگزیده معتبرترین جایزه ادبیات داستانی بریتانیا انتخاب شد.

کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده است که تنها با دسترسی به رسانه‌های آزاد می‌توان از حقیقت رویدادهایی مانند ماجرای آهو دریایی و خودکشی دختر افغان مطلع شد. این بیانیه را می‌خوانید:

زندگی مجازی سال‌هاست که بخشی از زندگی ما شده است. چند تا از داستان‌ها چگونگیِ برخوردِ زندگیِ سنتی با دنیای مجازی را دستمایه قرار داده‌اند. دو داستان هم به تناقضات و آشفتگی‌های زندگی در مهاجرت پرداخته‌اند.

  “ایوان” – هرچند به ظاهر حزبی است – در واقعی بودن و وجود حضرت “عیسی مسیح” تردید ندارد و حاضر نیست باورهای ایده‌ئولوژیک حزبی خود را به ساحت مقدس شعر خویش وارد کند. ناگزیر به او انگ “دیوانه‌گی” خورده، در یک بیمارستان روانی بستری ‌می‌گردد تا شاید “آدم” شود.

مشکل این بود که «بررس» معتقد بود زن و مردی که در این رُمان هستند و با هم رابطه دارند، رسمن مزدوج نیستند. چندین مورد دیگر هم ایراد گرفته بودند که چندان جدی نبود.

قطعه والس ناشناخته‌ای که گفته می‌شود توسط آهنگساز لهستانی، فردریک شوپن نوشته شده است، نزدیک به ۲۰۰ سال پس از نگارش آن، در مخزن کتابخانه