هادی مطر، متهم به حمله با چاقو به سلمان رشدی در مصاحبه‌ای با نیویورک پست گفت به آیت‌الله روح‌الله خمینی احترام می‌گذارد اما نمی گوید پیروی فتوای بنیانگذار جمهوری اسلامی بوده است.
پلیس نیویورک اعلام کرده که سلمان رشدی از ناحیه گردن چاقو خورده و با آمبولانس هوایی به بیمارستان منتقل شده است. به گفته پلیس وضعیت جسمی سلمان رشدی پس از این حمله «نامشخص» است.
از خبرهاى ادبى مورد علاقه من، خبر انتشار رمانِ “شب‌هاى طاعونى”، اثر تازه‌ى اورهان پاموک نویسنده ترکِ برنده‌ى نوبل ادبیات است پس از حدود پنج سال که از انتشار رمان قبلى‌اش مى‌گذرد.
هوشنگ ابتهاج مشهور به سایه شاعر غزلسرای ایرانی که در اسفند ۱۳۰۶ در رشت به دنیا آمده بود ۱۹ مرداد/۱۰ اوت در آلمان درگذشت. اوبه هنگام مرگ ۹۴ سال داشت.
انتشارات امیری در کابل با انتشار اطلاعیه کوتاهی اعلام کرد رمان «شام آخر افغانی» نوشته محمد آصف سلطان‌زاده، نویسنده سرشناس را منتشر کرده است. این اثر هم مانند بسیاری از آثار دیگر آصف سلطان زاده یک رمان تاریخی است.
میر می‌گوید سخت‌ترین قسمت ترجمه اولیسس جیمز جویس به کردی، ترجمه بدزبانی‌ها و شوخی‌های کثیف راوی داستان بود. چگونه می‌توان scrotum-tightening sea را به زبانی که در محدوده‌ای از کوه‌ها و دشت‌های محصور در خشکی متولد شده است، ترجمه کرد؟ چگونه می‌توان اشاره به خودارضایی با شمع را به زبان کردی از کار درآورد؟
آنژیلا عطایی – مرگ‌اندیشی، جنون شاعرانه و بازخوانی متون کهن به شیوه نگین فرهود از ویژگی‌های این مجموعه شعر هستند.
در این بیانیه به ویژه بر اثرگذاری فرزانه در ایجاد پلی بین فرهنگ ایران و غرب و همچنین نقش او در شناساندن صادق هدایت به فرانسوی‌ها تاکید شده است.
به گفته نزدیکان بهرامی، او حوالی ۱۱ صبح شنبه اول مرداد ماه ۱۴۰۱ در حال بازگشت از محل کار خود در محدوده خیابان انقلاب بود که توسط چند لباس‌شخصی احاطه و دستگیر شد.
بختیار علی، نویسنده کرد می‌گوید: هیچ کس به ما کمک نمی‌کند مگر اینکه خودمان به خودمان کمک کنیم. تظاهرات در خیابان‌ها و تکان دادن پرچم‌ها کافی نیست. برای کردها، این تغییری ایجاد نمی‌کند. ما باید از نقش قربانی جدا شویم.
مصطفی فرزانه در سال ۱۳۰۸ در تهران متولد شد. او بیشتر با کتاب «آشنایی با صادق هدایت» شناخته می‌شد. او که از پیشگامان سینمای مستند نیز شناخته می‌شود، در سه جشنواره کن، ونیز و لوکارنو نیز حضور داشته است.
«بیدارباش واژگان؛ شعر در برابر سانسور» به کوشش علی صبوری چندین نمونه از اشعار سیاسی با مضامین اجتماعی در سال‌های قبل و بعد از انقلاب را ارائه داده است. با توجه به تحولات اجتماعی در ایران و مبارزات مدنی مردم این گزینش هوشمندانه به نظر می‌رسد.
سپیده رشنو، داستان‌نویس و ویراستار ۲۸ ساله در پی اعتراض به تذکر حجاب در اتوبوس بی‌‌آرتی دستگیر شده و «آمر به معروف» و عامل تهدید و حمله فیزیکی، آزاد است. فارس از شناسایی و پیگرد معترضان دیگر خبر داد.
۱۴۰ شخصیت فرهنگی، نویسنده، شاعر، روزنامه‌نگار و هنرمندِ مقیم خارج با انتشار بیانیه‌ای بازداشت سینماگران را محکوم کردند و خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط آنان شدند. می‌خوانید:
نشریه ادبی بانگ در هماهنگی با گروه تئاتر دریچه این برنامه را در بانگ – نوا و بانگ- نما پوشش می‌دهد.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای از بازداشت‌های اخیر در ایران به عنوان «فرمان سرکوب دیگران و دگراندیشان» یاد کرد و خواهان آزادی بدون قید و شرط بازداشت‌شدگان روزهای اخیر و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی شد.
این اثر نگاهی است ویژه درقالب یک نمایشنامه به زندگی محمدرضا شاه و برش گونه‌ای کلی، از دوران سلطنت او براساس اسناد و حوادث تاریخی.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه کوتاهی می‌نویسد خانه‌ی این دو کارگردان سینما توسط ماموران تفتیش شده است و نزدیکان محمد رسول‌اف اعلام کرده‌اند که تفتیش خانه‌ی او چند ساعت ادامه داشته است.
مجموعه شعر مهدی گنجوی با عنوان «غریبه‌هایی که در من زندگی می‌کنند» منتشر شد. پیش از این بخش‌هایی از این مجموعه شعر در مجله «ناممکن» منتشر و در «تریبون زمانه» بازنشر شده بود.
داستان روایتی است از یک روز از زندگی او به شیوه جریان سیال ذهن و با این تمهیدات خواننده می‌بایست با پیامدهای مهاجرت آشنا شود. در همان حال موضوعاتی مانند جوانی و سالخوردگی، احساس سرخوردگی، پوچی، مرگ‌خواهی و عشق درآمیخته با یأس یک انسان مهاجر ایرانی و مفهوم غربت و وطن بیان ادبی می‌یابد.
این رمان درباره یک زندانی کرد است که در اثر شکنجه و آزار چنان لاغر و نحیف شده که باد او را از زمین می‌کند، به پرواز درمی‌آید و از زندان رهایی می‌یابد. رمانی درباره سرنوشت فرد در کانون‌های بحران‌زده خاورمیانه در جریان تندبادهای حوادث.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
