نشریه ادبی بانگ دوسیه سانسور و خودسانسوری «آوای تبعید» به کوشش اسد سیف و بهرام مرادی را بازنشر می‌کند. این دوسیه یک تصویر کلی از ساز و کار سانسور حکومتی در حکومت جمهوری اسلامی را آشکار می‌کند. نخست مقدمه اسد سیف را می خوانیم.
در بین خبرهای جنگ، خبری به کل فراموش شد: ۱۱ اکتبر سال جاری رسانه‌های کره‌ای اعلام کردند که هان کانگ نخستین نویسنده از این کشور که جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرده، در اعتراض به جنگ اوکراین و همچنین جنگ غزه و حمله اسرائیل به جنوب لبنان از برگزاری هرگونه نشست خبری خودداری کرده است.
اولین دوره نمایشگاه کتاب فارسی «الف» در روزهای دوم و سوم نوامبر ۲۰۲۴ با حضور ناشران و کتابفروشان از آمریکای شمالی، اروپا، و همچنین با عرضه کتاب‌های منتشر شده در ایران و افغانستان در تورنتو برگزار خواهد شد و برنامه‌های متنوعی نظیر سخنرانی‌ها، پنل‌ها، مراسم رونمایی و کارگاه‌های هنری و ادبی در آن گنجانده شده است.
طارق صدیق در «فرهنگ جدید اعتراض» یک تحلیل جامع و به‌روز از جنبش‌های اعتراضی معاصر ارائه می‌دهد و به خوانندگان کمک می‌کند تا به درک عمیق‌تری از این جنبش‌ها و چالش‌های پیش روی آن‌ها دست بیابند.
آنتونیو اسکارمتا، که به عنوان یکی از پیشگامان ادبیات شیلی شناخته می‌شد، در دوران دیکتاتوری خونین این کشور ناچار به ترک وطن و پناهندگی به آلمان شد. او که در طول سال‌های تبعید، همچنان به خلق آثار ادبی ارزشمند ادامه داد، بعدها به عنوان سفیر شیلی در آلمان منصوب شد. این نویسنده بزرگ در سن ۸۳ سالگی چشم بر جهان ما فروبست.
پابلیشینگ پرسپکتیوز با یورگن بوس، مدیر نمایشگاه کتاب فرانکفورت گفت‌وگویی انجام داده که ترجمه آن را در بانگ می‌خوانید:
هیات داوران در بیانیه خود آورده است که این جایزه را به خاطر «نثر سخت شاعرانه‌ای که به آسیب‌های تاریخی می‌پردازد و شکنندگی زندگی بشری را آشکار می‌کند» به این نویسنده اختصاص می‌دهد.
از نظر درونمایه و موضوع، شعرهای این دفتر گستره‌ی رنگارنگ و گونه‌گونی را در بر می‌گیرند و شاعر در دام این یا آن دبستان و نگره‌ی شعری و ادبی نیفتاده، بلکه زبان و نگاه خود را دارد.
بر اساس اطلاعیه کانون نویسندگان ایران، احمد درخشان، نویسنده و معلم، به شعبه ۱۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب کرج احضار شده است.
با مرگ فریدون تنکابنی ادبیات معاصر ایران یکی دیگر از بازماندگان نویسندگان دهه چهل خود را از دست داد. از او هیجده اثر به یادگار مانده است.
وایت داستان از زبان اول شخص همراه با صداقت و صمیمت منولوگ‌هایش، ارتباط حسی و جغرافیایی پرکششی با مخاطب برقرار می‌سازد. خواننده که از همان ابتدا می‌خواهد بداند چرا و چه وقت این اتفاق افتاده‌است، این سئوال تا پایان رمان با او پیش می‌رود.
«ماه تا چاه» نوشته حسین آتش‌پرور از مهم‌ترین رمان‌های پست مدرن در زمینه زندگی شهری در ایران در نشر مزدا به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر شد.
فریدون تنکابنی (فریدون آموزگار) نویسنده سرشناس بامداد شنبه ۲۸ سپتامبر/۷ مهر در ۸۷ سالگی در یک آسایشگاه سالمندان در شهر کلن آلمان درگذشت.
بیضایی در تازه‌ترین اثرش داستان داش آکل هدایت را از منظر مرجان روایت می‌کند. تفسیر تازه‌ای از یکی از مهم‌ترین داستان‌های عاشقانه در فرهنگ عامیانه ما.
محمد ابراهیم اقلیدی مترجم و ویراستار پس از یک بیماری طولانی بامداد یکشنبه ۲۵ شهریور در تهران درگذشت. او در سال ۱۳۲۷ در اقلید فارس
خوری که در بیروت به دنیا آمده و در همین شهر هم بزرگ شده بود، از مدافعان آزادی بیان و از منتقدان سرسخت از دیکتاتوری‌ها در خاورمیانه از جمله حکومت بشار اسد و همچنین از مدافعان مردم فلسطین بود. او در دانشگاه لبنان و سپس در دانشگاه سوربن پاریس تحصیل کرد و دکترای تاریخ اجتماعی گرفت.
رمان با نثری صریح و بی رحم و با کلماتی گاهی دوست نداشتنی به حرکت در می‌آید و وقتی در فضای رمان رها شدی جدا شدن از آن دشوار است. انگا ر در متن داستان در جستجوی خویشتنی و در جستجوی آدمیانی که می‌شناسی، تصویر واقعی از کسانی که هر روز در آینه یا در خیابان می بینی و این جستجو و تصاویر تا پایان رهایت نمی کند.
«موسیقی در لبهٔ پرتگاه: مسیر آهنگسازان ایرانی پس از انقلاب ۵۷ » (به زبان انگلیسی) به بررسی تأثیر عمیق انقلاب ۱۳۵۷ بر موسیقی ایران می‌پردازد. در این پژوهش، با توصیف و تحلیل داستان‌های منحصر به فرد آهنگسازان معاصر، انواع موانع و چالش‌های گسترده‌ی سیاسی-اجتماعی که این هنرمندان با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند به تصویر کشیده شده است .
محمد ابراهیم اقلیدی مترجم و ویراستار پس از یک بیماری طولانی بامداد یکشنبه ۲۵ شهریور در تهران درگذشت. علیرضا بهنام، شاعر و از خویشاوندان او این خبر را در گفت‌وگو با نشریه ادبی بانگ تأیید کرده است.
کانون هنرمندان ایرانی فیلم و تئاتر برون‌مرز، در بیانیه‌ای در آستانه دومین سالگرد قیام ژینا اعلام کرد «به پیروزی این جنبش در برابر بیش از چهار دهه سرکوب فیزیکی، روانی و فرهنگی، جامعه ایران باور دارد.»
در این میزگرد آرش نصرت‌اللهی در گفت وگو با علی قنبری، شیدا محمدی و نسیم مرعشی توان ادبیات در ارتقای زیست اجتماعی انسان را به سنجش می‌گذارد.
