نفیسه زمان‌زاده، شاعری که تخلص «آرام» شعر می سرود، بامداد ۹ اردیبهشت در جریان یک آتش‌سوزی مشکوک در منزل خود واقع در بندرعباس، جان خود را از دست داد.
اسفندیار کوشه، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی در آستانه روز جهانی کارگر با ایمان گنجی، نویسنده و روزنامه‌نگار که آثاری را همراه با کیوان مهتدی ترجمه کرده، درباره اندیشه‌ها، فعالیت‌ها و دلمشغولی‌های این عضو زندانی کانون نویسندگان گفت‌وگویی انجام داده است.
این اثر که توسط مهرنوش مزارعی و اسد سیف برای انتشار آماده شده، چهار دفتر را شامل است: «دفتر نخست؛ زندگی و آثار»، «دفتر دوم؛ نمونه‌هایی از آثار»، «دفتر سوم؛ نگاهی به آثار ملیحه تیره‌گل» و «دفتر چهارم؛ به یاد ملیحه تیره‌گل». تعدادی عکس و اسناد، این اثر سیصد صفحه‌ای را به پایان می‌برد.
سپهر اندیشه اعلام کرده است که در زمینه علوم انسانی و بر بنیان آزادی بی‌خصر و استثنای اندیشه و بیان منتشر می شود با این هدف که دریچه‌ای بگشاید «برای نظرها و دیدگاه‌های همه آنانی که رشد و شکوفایی علوم انسانی و اجتماعی و فرهنگ را برای امروز و فردای ایران بایسته می دانند.»
وزارت میراث فرهنگی و گردشگری با صدور ابلاغیه‌ای ورود زنان با پوشش اختیاری به موزه‌ها را ممنوع اعلام کرد.
ناصر پاکدامن، فعال فرهنگی و سیاسی فقید در گفت‌وگو با رضا علامه‌زاده از ضرورت دفاع بی‌قید و شرط از حقوق زندانیان سیاسی سخن می‌گوید. سندی از ضرورت بازنگری در تاریخ.
ناصر پاکدامن (متولد ۱۳۱۱)، اقتصاددان و پژوهشگر سیاست و فرهنگ صبح یکشنبه ۲۳ آوریل/ ۳ اردیبهشت در اثر پیامدهای ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستانی در پاریس درگذشت.
نشر آفتاب در نروژ به تازگی «سمر سه‌یار» مجموعه‌ای از سه داستان پیوسته با نام‌های «بودیار»، «ماه‌یار» و «دل‌یار» نوشته وحید ذاکری را منتشر کرده است. در میزگرد بانگ علاوه بر نویسنده، دکتر فرزان سجودی و امیر حسین یزدان‌بد نیز حضور دارند.
کانون نویسندگان ایران در سالگرد تأسیس‌اش: ناوابستگی به قدرت و اراده‌ی جمعی راز دوام و سربلندی تشکلی است که ۵۵ سال برای تحقق آزادی بیان برای همگان و برچیده شدن بساط سانسور رودرروی حکومت‌ها، خواه حکومت شاه خواه حکومت جمهوری اسلامی، ایستاده است.
رمان «ژان» به قلم پیمان یاریان که نشر روناک در هلند آن را به تازگی منتشر کرده رمانی است درباره تاریخ معاصر کردستان ایران در سال‌های بعد از انقلاب ۵۷، با تأکید بر جنگ ۲۴ روزه سنندج از منظر دانای کل و با شخصیت های متعدد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، الهه محمدی، خبرنگار بازداشتی بعد از شش ماه که از دستگیری او می‌گذرد همچنان در زندان قرچک ورامین در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد.
رضا علامه‌زاده، فیلمساز، نویسنده و مترجم نام‌آشنا در صفحه فیسبوک خود خبر داده که کتاب تازه‌ای از او در راه است: «گشت و گذاری در حکایت‌های هزار و یک شب». به گفته علامه‌زده او در حال بازخوانی و آماده کردن این اثر برای انتشار است.
جشنواره فیلم کن همواره در سال‌های اخیر با این انتقاد مواجه بود که از فیلمسازان زن غفلت می‌کند. تی‌یری فرمو اعلام کرد که این بار شش کارگردان زن در بخش اصلی حضور دارند.
رویکرد نویسنده در این داستان‌ها اجتماع‌گرایانه است. نامجو در تلاش است که به نیاز اجتماعی یک دوران خاص پاسخ دهد و برای این منظور از خانه خارج می‌شود و ما را به خود به درون اجتماع می‌برد.
۲۰۰ روز از بازداشت نیلوفر حامدی، خبرنگار روزنامه شرق می‌گذرد. حامدی در بند هشت زندان قرچک ورامین زندانی‌ست، تاریخ رسیدگی به پرونده او را اعلام نکرده‌اند و وکیل هم پرونده را ندیده است.
کیومرث پوراحمد در یک فایل صوتی افشا شده: «عشق، نان شب و نفسم فیلمسازی است، همه زندگی برای من ابتدا فیلم است و بعد جنبه‌های دیگر، ولی دیگر نمی‌توان فیلم ساخت و شرایط به‌شدت بد شده است.»
گروهی از اعضای کتابخانه ملی در اعتراض به حجاب اجباری و تعلیق برخی اعضا به علت حجاب، در محوطه‌ی کتابخانه تحصن کردند. برخی اعضای مرد نیز در همبستگی با زنان روسری سر کرده و در آخر روسری‌ها را در حوض پرتاب کردند.
برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی نوشته‌اند پوراحمد با نوشتن یک نامه هشت صفحه‌ای خود را حلق‌آویز کرد.
کیومرث پوراحمد با حرفها و کنش ها و اعتراضات و در آخر با مرگش پیام بزرگی به ما داد. پیامی در اعتراض به دو تیغ سانسور و سرمایه های هدایت شده که سینمای ایران را به پرتگاه سقوط برده است.
محسن حمید نویسنده تحسین شده پاکستانی-بریتانیایی در «آخرین مرد سفیدپوست»، تازه‌ترین رمان خود می‌پرسد چه اتفاقی می‌افتد اگر یک مرد سفیدپوست یک روز صبح از خواب بیدار شود و متوجه شود که رنگ پوستش تیره شده است. تمثیلی کافکایی درباره نژادپرستی و تبعیض‌های روزمره.
گروهی از عکاسان خبری ایران مقیم خارج از کشور عکسی از خانواده مهسا امینی در بیمارستان را به عنوان عکس سال ۱۴۰۱ انتخاب کردند. این عکس را نیلوفر حامدی، خبرنگار زندانی گرفته است.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
