مرجان ساتراپی، فیلمساز ایرانی مقیم فرانسه همراه با گروهی از دختران رقصنده در حمایت از دختران اکباتان در مقابل سفارت ایران در محله هفتم پاریس
شامگاه دوشنبه ٢٩ اسفند، شهروندان شیرازی که در حافظیه حضور داشتند، با فریاد «زن، زندگی، آزادی» به پیشواز سال نو رفتند.
تا بهار دلنشین آمده سوی چمن، باز لاله می‌دمد از خون جوانان وطن. جانا! اما به کوری چشم دشمنان باهار و نوروزان ایران، باز هم در سفره‌مان: سبزه و سپیدی و قرمزی ماهیِ دلخون…
علاقمندان به کتاب به نشانه همبستگی با شهر کتاب بابل در ویترین سوخته این کتابفروشی هفت‌سین نوروزی چیدند.
سال ۱۴۰۱ با پخش سرود «سلام فرمانده» از صدا و سیمای جمهوری اسلامی آغاز شد، به ریزش متروپل و اعتراضات خوزستان رسید و سپس با بگیر و ببندهای گشت ارشاد در تابستان ادامه یافت و سرانجام به اعتراضات شهریور انجامید که به یک موقعیت انقلابی بدل شد. رویدادهای ۱۴۰۱ در یک نگاه:
دخترانی که ویدئوی رقص گروهی آن‌ها هم‌زمان با روز جهانی زن بازتاب گسترده یافته بود، وادار به «اعتراف اجباری» شده‌اند. روایتی از همبستگی با آنان.
وب‌سایت جایزه نوبل از کنزابورو اوئه به عنوان نویسنده‌ای یاد کرده است که در آثارش «با نیرویی شاعرانه و در حدفاصل بین واقعیت و اسطوره، جهانی را می‌آفریند که نمایانگر مخمصه‌ها و نگرانی‌های انسان در عصر کنونی‌ست.»
بخشی از این ایجاد فشار با احضار پدر و خواهر ابوالفضل به شعبه ۹۰۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۹ مشهد اعمال شده است، اما بخش غیررسمی ولی ملموس این فشار، تلاش برای ترساندن صاحب‌خانه آن‌ها و بیرون کردن خانواده ابوالفضل، پیش از موعد اتمام قرارداد اجاره است.
در «انفجار بزرگ» هوشنگ گلشیری، آن حادثه بزرگ و تحول‌آفرین رقص چند جوان است. ۳۰ سال بعد دنیای این داستان بیش از هر موقع دیگری به ما نزدیک است. پس از انتشار ویدیویی از رقص پنج دختر جوان در شهرک اکباتان تهران، گزارش‌هایی از تلاش نیروهای امنیتی برای شناسایی و بازداشت این دختران و اعمال فشار بر مربی آنان منتشر شده است.
اعضای خانواده کیوان مهتدی دوشنبه ۱۹ دی در شبکه‌های اجتماعی خبر دادند که این مدافع حقوق کارگران به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به پنج سال حبس و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شده و حکم او را به وکیل‌اش ابلاغ کرده‌اند.
. نویسندگان این بیانیه نوشته‌اند «کنار دانش‌آموزان، دانشجویان و مادران و پدرانشان» ایستاده‌اند و خواهان شناسایی «هر چه سریع‌تر عوامل این رفتارهای طالبانی و پایان‌دادن به این وضعیت اسف‌بارند.» آن‌ها یادآوری و تأکید کرده‌اند که زنان ایران حق تحصیلی را که «به بهایی گزاف به‌دست آورده‌اند هرگز و با هیچ تهدیدی از دست نخواهند داد.»
احتمالن باید پاییزِ ۱۳۵۴ بوده باشد ــ پنج شش ماه بعد از ورودِ من به مسجد سلیمان ــ که نخستین بار، یارعلی پورمقدم را بعد از مراسمِ صبح‌گاهِ ” دبیرستان نیروی زمینی ارتش” در مسجد سلیمان دیده‌ام.
پدر «سامان یاسین (صیدی)»، خواننده کُرد اهل کرمانشاه، با انتشار متنی در صفحه اینستاگرامش تایید کرد که حکم اعدام صادر شده برای فرزندش، «نقض شده است.»
به گزارش رادیو فردا رضا خندان مهابادی، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران که به‌تازگی از زندان آزاد شده است، در یادداشتی تأکید کرد که آزادی او و چند عضو دیگر این کانون «با قدرت جنبش مردم ممکن شد.» خندان مهابادی هشدار داد که دستگاه بگیر و ببند متوقف نشده است.
یارعلی پورمقدم، از نویسندگان نسل سوم جمعه ۱۲ اسفند در هفتاد و یک‌سالگی در تهران درگذشت. کانون نویسندگان ایران و محمد ولی‌زاده، یکی از دوستان پورمقدم درگذشت او را تایید کرده‌اند.
امضاکنندگان این بیانیه نوشتند که هدف از این حملات تروریستی «جز ایجاد رعب و وحشت و بالا بردن هزینه برای بدیهی‌ترین حقوق دختران جامعه» چیز دیگری نیست. آن‌ها با اشاره به فاجعه اسیدپاشی‌های اصفهان در سال ۱۳۹۳ یادآوری کردند نهادهای امنیتی و اطلاعاتی حاکمیت هم در آن زمان مانند امروز سکوت پیشه کرده اند.
عده پرشماری از اعضای کتابخانه ملی خطاب به ریاست این سازمان نامه‌ای در اعتراض به تعلیق اعضا به دلیل عدم رعایت حجاب تحمیلی تنظیم کرده‌اند که در مدت فقط سه روز به امضای ۹۰۰ نفر از اعضا رسیده است.
سید جواد طباطبایی، فیلسوف و نویسنده ایرانی، در ۷۷ سالگی در بیمارستانی در لس‌آنجلس درگذشت. تلاش او در جهت سازگاری ناسیونالیسم ایرانی با اسلام بود.
خواهر این شاعر شامگاه سه‌شنب ۹ اسفند با انتشار تصویرهایی از مقابل زندان فشافویه از آزادی برادرش خبر داد. پیش‌تر اعلام شده بود که نخستین جلسه دادگاه او در چند روز گذشته برگزار شده است.
یک شاگرد از دکتر صدرالدین الهی می‌گوید در بستر خاطراتی از بودن‌ها و شدن‌ها با استادش، با پدرش. شخصیتی که استاد مسلم روزنامه‌نگاری مدرن بود، علاوه بر دیگر کیفیت ها و استاد به معنای معلمی که دست شاگرد را می‌گرفت و هم‌چون مادری پا به پا می‌برد.
حکمت در سرآغاز قیام ژینا همراه با سینماگران دیگر در بیانیه‌ای اعلام کرده بود «در کنار جوانانی از جان گذشته و خردمند که رهبران و پیشروان حقیقی جنبش‌اند» می‌‌ایستد.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
