«بی‌باد، بی‌پارو» مجموعه‌ای از ۱۲ داستان است که هر یک سرگذشت زنی را روایت می‌کند. این کتاب را نشر چشمه در سال ۱۳۹۵ منتشر کرده است.
پزشکزاد در رمان «دایی جان ناپلئون» موفق به برنمودن یک دوران رو به زوال از طریق شخصیت‌های داستانی خودش می‌شود. دوره‌ای که بیمارگونگی‌اش از طریق نوکرِ ارباب به دوره‌های بعد انتقال می‌یابد. دوره «مش‌قاسم‌ها». سال‌ها پیش ایرج پزشکزاد در نشست انجمن فرهنگ آزاد در پاریس سخنانی درباره طنز ایراد کرد. می‌خوانید:
ندانیان سیاسی در دو زندان تهران بزرگ و رجایی‌شهر در دو بیانیه جمهوری اسلامی را مسئول مرگ بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز و عضو کانون نویسندگان ایران دانستند و از «بی‌توجهی» نهادهای بین‌المللی به کشتن زندانیان سیاسی در ایران انتقاد کردند.
جلسه محاکمه احمد زاهدی‌لنگرودی، نویسنده، شاعر، روزنامه‌نگار و مستندساز عضو کانون نویسندگان ایران، چهارشنبه ۲۲ دی در شعبه ۱ دادگاه کیفری (مطبوعات) شهرستان رشت برگزار می‌شود.
مدیر و ۲۲ تن از داوران جایزه مهرگان به مرگ دلخراش شاعر و هنرمند آزادیخواه ایران بکتاش آبتین اعتراض کردند. کانون نویسندگان ایران (در تبعید) و انجمن قلم از ایرانیان آزادیخواه دعوت کردند در یک تجمع اعتراضی در ونکوور شرکت کنند.
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، شامگاه شنبه ۱۸ دی تجمع سوگواران بکتاش آبتین، عضو به قتل رسیده کانون نویسندگان ایران مقابل بیمارستان ساسان تهران را به هم زد. مردم قصدی جز روشن کردن شمع به یاد هنرمند و شاعرشان نداشتند.
بکتاش آبتین (۱۴۰۰- ۱۳۵۳)، شاعر، فیلمساز و عضو پایدار و برجسته کانون نویسندگان ایران در اثر ابتلا به کرونا در زندان‌های جمهوری اسلامی درگذشت.
به اسارت کشیدن هنرمندان، آزادی‌خواهان و به بند نگه‌داشتنشان در زندان‌های همیشه کرونایی، ادامه قتل‌های زنجیره‌ای است، با شیوه‌ای دیگر…
نسیم خاکسار، نویسنده تبعیدی که عمری را در راه آزادی بیان و مبارزه با سانسور سپری کرده بیانیه‌ای در نگرانی از وضعیت بکتاش آبتین منتشر کرده است. می‌خوانید.
کانون نویسندگان ایران، پرونده‌سازی و قتل خاموش نویسندگان آزادیخواه را محکوم کرد. کانون خواهان بستن پرونده‌های قضایی، آزادی کامل، بی قید و شرط و فوری اعضای دربند خود و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی شد.
چالش غرب و غرب‌ستیزی از چه زمانی در ایران آغاز شده، و چه تحولی داشته است؟ آیا در ایران فرهنگ و اندیشه غربی را درست می‌شناسیم؟ نشریه اجتماعی – فرهنگی «آسو» این پرسش را با محمد رضا نیکفر، نویسنده و اندیشمند در میان گذاشته است. این گفت‌وگو قلمروهای وسیعی از تاریخ تمدن ایران با توجه به تحولات در غرب از دوران روشنگری به این سو را در برمی‌گیرد و به خاستگاه‌های غرب‌ستیزی در تاریخ معاصر ایران، از جمله به اندیشه‌های جلال آل‌احمد راه می‌برد.
جمعی از زندانیان سیاسی زندان اوین: در حالی که زندانیان اختلاسگر وابسته به حکومت در خانه‌ها، ویلاها، شرکت‌ها و کارخانه‌هایشان به سر می‌برند، «بکتاش آبتین صرفاً به جرم خلق اثر هنری و فعالیت اجتماعی مؤثر علیه سانسور در کانون نویسندگان ایران روی تخت بیمارستان به خواب مصنوعی برده شده تا جسم نیمه‌جان او اکسیژن کمتری مصرف کند.»
این نشر پیشرو در مبارزه با سانسور، در سال ۲۰۲۱ به طور رسمی به عضویت اتحادیه بین‌المللی ناشران مستقل درآمد و در کنفرانس این اتحادیه در کشور اسپانیا نیز شرکت داشت. چند تن از نویسندگان نشر نوگام، اکرم پدرام‌نیا، مترجم سرشناس، شیوا شکوری، امین انصاری و بی‌تا ملکوتی به مناسبت دهمین سال تأسیس نوگام پیام داده‌اند.
درگذشت یکی از برجسته‌ترین روزنامه‌نگاران وطنمان در غربت، دکتر صدرالدین الهی را به جامعه فرهنگی کشور و هر که به ایران و ایرانی می‌اندیشد تسلیت می‌گویم. فکر کردم حال که در سوگ او هستم به جای پرداختن به سیاهه‌ی پربار آثار جاودانه‌اش که در زمانه‌ی اینترنت در دسترس علاقمندان امروز و نسل‌های آینده است، به بازنشر معرفی و بررسی کتاب ارزشمندش، “سید ضیاء، مرد اول یا دوم کودتا” اقدام کنم که در وقت انتشارش نوشته بودم.
صدرالدین الهی، روزنامه‌نگار و از استادان روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی در سال‌های قبل از انقلاب در ۸۷ سالگی در آمریکا درگذشت. او از سال‌های دهه ۱۳۳۰ روزنامه‌نگاری را از کیهان آغاز کرد و از بنیانگذاران مجله کیهان ورزشی بود. پاورقی‌های «برزو» و «رانده» به قلم او خوانندگان پرشماری یافت.
او در یک گفت‌وگوی کمیاب خودمانی گفته بود: خدایا قلبم را آنقدر بزرگ گردان که محبت همگان در آن جای گیرد و آنرا آنقدر کوچک گردان تا کینه و نخوت هرگز در آن جای نگیرد.
عباس شکری با نثر شیوا، روان و بی‌آلایش‌اش از چگونگی رابطه‌های میان انسان‌ها می‌گوید و طرز فکرشان به مقوله‌های بسیاری از جمله برخورد با بچه‌ها و تربیت آن‌ها، عشق، داستان‌سرایی و قصه‌گویی، اقتصاد و اجتماع.
در این یادداشت به هوشنگ چالنگی می‌پردازم، کسی که حضورش به گروه «شعر دیگر» اعتبار بیشتری داد. شاعری که با ظرفیت‌های ذاتی شعرش که از زیست و اقلیم زندگی او نشأت گرفته و در کنار شهود شاعرانه نیرومند و با دانش و آگاهی از اساطیر و فلسفه یونان درهم آمیخته بود اشعاری را سرود که جان‌مایه‌ی شب‌های تاریک و بلند مردمان سرزمین‌مان شده است.
شعر شوکا حسینی سرشار از جسارت و تازگی است و تصویرگر زندگی فکری، اجتماعی و سیاسی دوران ما با رویکردی فمینیستی. در عین تجربه‌گرایی در فرم، از میراث غنی زبان و ادبیات فارسی هم غافل نیست و ترکیب این دو سبب شده که شعری خواندنی، اندیشه‌ورز، جاندار و سرزنده بیافریند.
فلوبر بیشتر مایل بود یک شورشی در ازمیر باشد یا قوادی در رم باستان، شترچرانی در سیدی بوسیعید تونس، یا یک دزد دریایی در خلیج عدن، قایق‌رانی در رود نیل یا امپراطوری در شرق. برادران گنکور او را «تحصیلکرده وحشی» نامیده بودند. میشل فوکو از او به عنوان «استاد رویاپرداز» یاد می‌کرد.
منیرو روانی پور: «این کتاب داستان خاطره‌هاست. خاطره‌های نوشته شده و گفته شده، خاطره آنچه در کلاس اتفاق افتاد. گریه‌ها، حسرت‌ها، خنده‌ها و شادی‌ها… شما در این کتاب شیوه رهیابی و کوچینگ یک مدرس خاطره‌نویسی را می‌بینید.»
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
