انجمن فرهنگی سینما و سخن هایدلبرگ برنامه آینده خود در ۲۸ نوامبر را به مجموعه داستان “سودابه در آتش” نوشته خورشید رشاد و رمان “گربه‌های پرنده” نوشته احمد خلفانی اختصاص داده و از این دو نویسنده برای بحث و گفت‌وگو در مورد کتاب‌هایشان دعوت به عمل آورده است.
«کتابخانه بابل» جمعه ۲۸ آبان ساعت ۲۱ به وقت ایران در کلاب‌هاوس برنامه‌ای برگزار می‌کند در یادبود ۷۲ سالگی مؤسسه انتشارات امیرکبیرِ که به عبدالرحیم جعفری، ناشر فقید ایرانی تعلق داشت و اوایل انقلاب به حکم دادگاه انقلاب مصادره شد و در تملک سازمان تبلیغات اسلامی درآمد.
ایده ما فعلاً این است که هر ماه شماره‌ای را به یک شاعر فارسی‌زبان اختصاص دهیم، نمونه‌هایی از آثار او را منتشر کنیم و سپس شعر او را در مقالات و جستارهایی به سنجش بگذاریم و در همان حال با او در گفت‌وگو قرار گیریم.
آنچه که در این نشست مطرح نشد، مهم‌ترین چالش‌های جامعه مدنی ایران و مسأله دادخواهی و بحران معیشتی مردم ایران، در دوران تحریم‌های اقتصادی، فروپاشی اعتماد اجتماعی و اعمال سانسور و فترت فرهنگی در سال‌های اخیر بود. یک نشست ادبی در حد یک دورهمی.
نویسنده از دریچه چشم یک دختربچه سوری، روایتی از ۱۰ سال آوارگی مردمان تحت تبعیض سوریه را به دست داده. یک رمان ضد جنگ در فهرست یکی از مهم‌ترین جوایز ادبی آمریکای شمالی.
انتشارات سوژه در آلمان گزیده‌ای از داستانهای نسیم خاکسار را به زبان آلمانی با عنوان «بین دو در» ( Zwischen zwei Türen) منتشر کرده است.
نشر مهری در لندن مدتی است که رمان ویژه‌ای را منتشر کرده است: «درخشش چشمان کف دستم» نوشته مهدی رئیس المحدثین درباره ساختار خانوادگی مبتنی بر سرسپردگی بی‌چون و چرا در خانواده یک آخوند شیعه. نظر قباد آذرآیین درباره این کتاب:
سه ماهه‌ام. نود روز است که “او” در من زندگی می‌کند. در هزارتوی رگ‌ها و ریشه‌هایم جایش را پیدا کرده و زنجیریِ سلول‌های تن من شده است. اولش، همه‌ی تن با تک تک اعضای خُرد و درشتش، رگ به رگ، عضله به عضله، دست در دست، کنار یکدیگر ایستادند.
درمبخش گفته بود: «آدمک‌های من سمبل یک انسان خلاصه شده هستند. داستانهای من کوتاه است. وقت شما را نمی‌گیرد، با کمترین خط مفاهیم بزرگی را به شما نشان می‌دهد. آیا روزی می‌رسد که همه مردم جهان با یک زبان تصویری سخن بگویند؟! و مترجم‌ها را بیکار و دیکشنری‌ها را دور بیندازیم، من امیدوارم.»
محمد مبوگار سار گفته است هدفش از داستان‌نویسی این است که با ادبیات، قاره سومی را به عنوان بدیلی برای قاره سفید و سیاه بیابد: مکانی که در آن تبعیض‌ها و فاصله‌های بین انسان‌ها از میان برداشته شده باشد.
کانون نویسندگان ایران سه شنبه ۱۱ آبان اجرای حکم زندان آرش گنجی، نویسنده، مترجم و عضو هیئت دبیران این کانون را محکوم کرد و خواستار « آزادی بی قید و شرط او، دیگر اعضای در بندِ کانون و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی» در ایران شد.
چاپ و توزیع کتاب‌های بدون مجوز وزارت ارشاد اسلامی و البته بدون سانسور در داخل ایران به مرحله تازهای رسیده است.
بخشی از این شماره به بررسی رمان «من بودم و چند مسلیون نفر» مسعود کدخدایی اختصاص دارد. کدخدایی مسئولیت تهیه داستانهای این شماره آوای تبعید را نیز به عهده داشته است.
به امروز به یاد ندارم که در زمان نوشتن، طرح اولیه‌ای را جلویم گذاشته باشم. نهایت تصویری بوده و صدایی. من به آن جمله فاکنر معتقدم «تجربه، مشاهده و تخیل» این‌ها لازمه نوشتن هستند.
جواد مجابی درباره تاثیر نور در آثار ایران درودی گفته است: آگاهی شهودی نقاش به فرهنگ سرزمین خود عرفانی بدو بخشیده است که پیروزی نهایی نور را بر بسیط سرزمین مشرقی‌اش از همین حالا اعلام می‌کند.
آرامش دوستدار در زمان حیاتش با دو اثر «امتناع از تفکر دینی» و «درخشش‌های تیره» تأثیر ژرفی بر روشنفکران ایرانی گذاشت. گزیده‌ای از مهم‌ترین واکنش‌ها به درگذشت او:
نویسنده ما را با شخصیت اصلی بی‌نام داستان که به خاطر فراری دادن زنش از دست ماموران اطلاعات، به جنتلمن ملقب شده همراه می‌کند تا شاید بتوانیم از پشت میله‌های زندان به دوهزار و هفتصدو شصت‌وچهار روزی که او در ترس و تنهایی و شک زندگی کرده است نزدیک شویم.
نخستین بار احمد شاملو در مجله «خوشه» چالنگی را به جامعه ادبی ایران شناساند. چالنگی اما به زودی راه خود را از شعر سپید جدا کرد و با این‌حال معتقد بود که احمد شاملو بزرگ‌ترین شاعر معاصر ایران است، چنانکه شعر ایران را می‌توان به دوران قبل و بعد از شاملو تقسیم کرد. به تعبیر او شاملو «مشروطه‌ای در مشروطه شعر ایران» بود.
در نمایشگاه کتاب فرانکفورت انتشارات اعظم تنها نماینده افغانستان کتابی عرضه نکرد. روزنامه آلمانی‌زبان «تاتس» با یلدا عباسی، مدیر غرفه مصاحبه کرده است. می‌خوانید:
بنیاد ژاله اصفهانی در نظر دارد رمان «ماه تا چاه» نوشته حسین آتش‌پرور را در جلسه‌ای که به طور ویدیو کنفرانس در «زوم» برگزار می‌شود نقد و بررسی کند.
یوسف اسحاق‌پور از شناخته‌شده‌ترین روشنفکران ایرانی در فرانسه چشم بر جهان ما بست. تخصص و زمینه کاری او تأمل در مفهوم تصویر با توجه ویژه به مدرنیته بود. جلال رستمی گوران، مدیر انتشارات پیام در آلمان می‌گوید او جستارنویس برجسته‌ای بود.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
