«تن‌دادگی» نوشته ری را عباسی یک ساگای خانوادگی است که در سال‌های دهه اول شکل‌گیری و تثبیت انقلاب در ایران اتفاق می‌افتد. داستان عاشقانه‌ای که
ین جایزه ویژه شاعران جوان (زیر ۳۰ سال) از کشورهای فارسی زبان، از جمله ایران، افغانستان و تاجیکستان، و دیگر فارسی زبانان است. در این دوره نزدیک به ۲۰۰ شاعر جوان شرکت کرده بودند.
«بن بست قهرمانی» به شیوه جریان سیال ذهن بیش از ۵۰ خاطره را در خود جای داده که هر یک به نوعی در هزارتوی جامعه قدم می‌زند تا آینه‌ای تمام قدی باشد از روزهایی که بیشتر ما ندیدیم و تجربه نکردیم. گذشته‌ای را پیش روی ما می‌گذارد تا امروز اگر قرار است به کردار آن‌ها داوری داشته باشیم، با توجه به پیشاتاریخ داوری‌مان، به قضاوت برویم.
سه شعر نخست کتاب به آلمانی سروده شده و سایر اشعار از فارسی ترجمه شده است. ترجمه شعرها را علی عبداللهی، فرهاد احمدخان، سوزان باغستانی و کورت شارف بر عهده داشته‌اند. ترجمه‌ها را سپس ماکس چولک، دانیه‌لا دانتس و یان واگنر، سه شاعر آلمانی‌زبان از سوی شاعران آلمانی‌زبان با نظارت شاعر ویرایش کرده‌اند.
«ساعت شماطه‌دار» نوشته اکرم مولاوردی به عنوان داستان اول جایزه ادبی صادق هدایت معرفی شد و تندیس هدایت به او اهدا شد.
داستان بیانگر روحیات یک مادر ایرانی در متن جامعه سنتی ایران است. زنی که توانایی انتخاب را از او گرفته‌اند، نمی‌داند به کجا تعلق دارد و مثل این است که زندگی او در فاصله بین دو ایستگاه اتفاق می‌افتد و هرگز هم به مقصد نمی‌‌رسد.
محمدرحیم اخوت، از نویسندگان نزدیک به حلقه «جنگ اصفهان» شنبه ۲۳ بهمن در ۷۶ سالگی از دنیا رفت و در بهشت رضوان اصفهان به خاک سپرده شد.
عیار نوشته زکریا هاشمی توسط نشر مهری در لندن منتشر شد. این رمان روایتی است مستند از سرگذشت مردی که از روی تنگدستی و برای گذران زندگی دزدی می‌‌کند.
دانشگاه‌های آمریکا چه امکاناتی را می‌توانند برای نویسندگان سانسورزده ایرانی فراهم کنند؟ مهرک کمالی پاسخ می دهد.
مراسم پایانی دوازدهمین دوره جشنواره جایزه شعر ژاله اصفهانی جمعه ۱۸ فوریه/ ۲۹ بهمن در سالن برونای گالری، مدرسه مطالعات شرقی و آفریقائی دانشگاه لندن، SOAS، مشترکاً با انستیتوی خاورمیانه این دانشگاه برگزار می‌شود.
ضیا موحد، شاعر و سعدی‌شناس اعمال تبعیض در عرصه زبان مادری را رد کرد و خواهان شناسایی همه زبان‌ها در فلات ایران شد.
علی دهباشی، مدیر مجله فرهنگی بخارا از درگذشت هاشم رضی، ایرانشناس نام‌آشنا خبر داد. حکمت خسروانی، اوستا،گاهشماری جشن‌های ایران باستان، آیین زروانی دین و فرهنگ ایرانی در عهد اوستایی از آثار اوست که در سال‌های اخیر مجوز چاپ دوباره دریافت نکرده است.
کوشیار پارسی: مجموعه «دوبلینی‌ها»، گردآوری داستان‌های جدا نیست، ترکیب‌بندی دقیقی است که جویس، شهر را چون اندامواره‌ای با رده‌های گوناگون زندگی نقش زده است. همه جا ناتمامی و ناتوانی حضور دارد و هیچ کسی نمی‌تواند از حالت فلج‌گون ِ دوبلین بگریزد.
«گذرنامه» مجموعه‌داستانی خواندنی است با نثری ساده و روان و چون نمی‌خواهم با خلاصه‌گویی شوق خواندنش را کاهش دهم، تنها به نکته‌هایی چند در باره‌ی آن اشاره می‌کنم.
این بیوگرافی که اکنون با عنوان «اوکتاویو پاز در زمانه‌ی خود» به ترجمه عاطفه طاهایی به زبان فارسی هم منتشر شده، به ما امکان می‌دهد وسعت زندگی پاز، شخصیت منحصر به فردش و همچنین عشق او به شعر را درک کنیم.
انتشارات پیام در آلمان سرانجام به یک سایت معرفی و سفارش کتاب هم مجهز شد.جلال رستمی گوران مدیریت نشر پیام را به عهده دارد.
احمد خلفانی، نویسنده مقیم آلمان در برنامه انجمن ادبی ایرانیان فرانکفورت در طی سخنانی کتاب «داستان در بوته» مجموعه مقالات رضا خندان مهابادی را بررسی کرد. متن سخنان خلفانی را می‌خوانید:
بیش از ۴۰۰ نفر از اهالی فرهنگ و اندیشه و کنشگران اجتماعی و سیاسی بیانیه‌ای انتشار دادند و در آن خواهان دادخواهی مرگ بکتاش آبتین و آزادی زندانیان سیاسی و نویسندگان زندانی شدند.
دانشگاه کارولینای شمالی برنامه‌ای را به گفت‌وگوی مهرک کمالی و شهریار مندنی‌پور اختصاص داد. این برنامه به زبان انگلیسی در روز شنبه ۲۹ ژانویه/ ۹ بهمن برگزار شد.
کلوب ادبیات فارسی دانشگاه بریتیش کلمبیا با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که برنامه‌ای را با عنوان «زیستگاه جنگ، انسان مهاجر» به داستان‌خوانی ری‌را عباسی، نویسنده معاصر اختصاص داده است.
خانواده بکتاش آبتین با انتشار اطلاعیه‌ای ضمن سپاسگزاری از حمایت همه‌جانبه مردم، نویسندگان و هنرمندان، دوستان، و یاران او در کانون نویسندگان ایران، اعلام کرد که خانواده «تا زمان مراسم یادبود چهلمین روز درگذشت زنده‌یاد آبتین پنج‌شنبه‌ها ساعت ۳ بعد از ظهر بر مزار او واقع در امام‌زاده عبدالله شهرری» پذیرای دوستداران او خواهند بود.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
