تلویزیون برابری به مناسبت دهمین سالمرگ غزل بانوی ایران، سیمین بهبهانی مستندی از ساخته‌های احمد نیک آذر را منتشر کرده است: برابری می‌نویسد: «فیلمبرداری این
چندی‌ست که نشر «آزادان» (Azadan Books) رمان «کمین بود» نوشته فرشته مولوی را خارج از ایران منتشر کرده است. نخستین فصل از این رمان را با صدا و اجرای نگین کیانفر را می‌شنوید:
بادکنک قرمز به کارگردانی آلبرت لاموریس درباره پسربچه‌ای‌ست که یک روز صبح در راه مدرسه، به بالن قرمز بزرگ و پر از هلیومی در خیابانی از خیابان‌های پاریس برمی‌خورد. او به زودی متوجه می‌شود که بالن موجود مستقلی‌ست.
«فانی، فانی» سروده محسن عظیمی در رثای رضا رسایی را می‌شنوید: غلامرضا رسایی شناخته‌شده با نام رضا رسایی (۵ اسفند ۱۳۶۷ – ۱۶ مرداد ۱۴۰۳)
Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an Ein Beitrag geteilt von Mohammad Hatami (@hatami_mmd) صباح شریعتی فرنگی کار سنگین وزن که با پرچم جمهوری آذربایجان
شروین حاجی‌پور در ویدیویی اعلام کرد که دادگاه انقلاب حکم سه سال و هشت ماه زندان او را تأیید کرده است. او می‌گوید در حکم تجدید نظر ممنوع‌الخروجی او برداشته شده و در همان حال یادآوری میکند که به خاطر برخی مشکلات خانوادگی و تعلق خاطرش به ایران قصد خروج از کشور را ندارد.
مسعود کدخدایی، نویسنده، فیلم شعرخوانی خویی را در اختیار نشریه ادبی بانگ قرار داده است با این یادآوری که این فیلم تنها نسخه موجود از جلسه شعرخوانی خویی در ۱۱ مه ۲۰۰۷ در کپنهاگ است. از شما دعوت می‌کنیم از پس همه این سال‌ها که بر ما گذشته است، این برنامه را ببینید:
یک لوح گلی در موزه بریتانیا درک بابلیان از جهان پیرامونشان را آشکار میکند. هایده ترابی با بررسی این لوح گلی، پیشینه خلیج فارس را نشان می‌دهد.
«سرود هوری‌ها» نخستین نمونه‌ی شناخته‌شده‌ی نت‌نویسی موسیقی در تاریخ تمدن بشری‌ست که قدمت آن به حدود قرن سیزدهم قبل از میلاد می‌رسد. این سرود بر روی یک لوح گلی به خط میخی نوشته شده است.
شعری خطابی از حسن حسام برای یادآوری آنان که هنوز به صندوق‌های رأی در جمهوری اسلامی چشم امید دوخته‌اند….
مادر سیاوش، زنی‌ست بی‌نام و نشان با پدری میگسار که از خانه گریخته و به دشت و صحرا پناه برده که از بخت بد به طوس و گیو برمی‌خورد و آن‌ها هم چنان فریفته زیبایی کمال مطلوب او می‌شوند که در سودای تصاحب او به جان هم می‌افتند.
چشمِ بی‌پلک
چشمِ لخت
چشمِ تماماً چشم
چشمی که پارچه‌ای سفید می‌کشند روی سرش
و دو دست می‌رسد به هم.
۲۷ ژانویه ۱۹۸۴ میلان کوندرا مهمان برنامه «آپوستروف» تلویزیون فرانسه بود. سه نویسنده بزرگ در مرکز توجه این برنامه بودند: کافکا، پروست و کوندرا.
در فرازی از این برنامه کوندرا انسان‌ها را از نظر نیازشان به توجه و تحسین به چهار گروه تقسیم میکند
یکی از چالش‌ها در زبان نوشتار فارسی تفاوتی‌ست که بین است، هست و می‌باشد قائلیم. کدام درست است و کدام نادرست؟
به تازگی فاطمه احمدی آذر داستان‌های کوتاه تد چیانگ، یکی از مهم‌ترین نویسندگان علمی – تخیلی جهان را به فارسی ترجمه و در نشر دانوب منتشر کرده است. او در برنامه‌ای در تهران درباره این کتاب توضیحاتی می‌دهد که می‌بینید.
مزدک بامدادان اصلاح‌گر اجتماعی در زمان شاهنشاهی ساسانی و در دوران پادشاهی قباد یکم بود. احمد بارکی‌زاده در مجموعه چهره‌نگاری‌هایش از شخصیت‌های فرهنگی و تاریخی ایران درباره او توضیح می‌دهد:
ایران فرهنگی کجاست؟ آیا چنین ایرانی وجود دارد؟ اسماعیل خویی، شاعر فقید در شعر «از میهن آنچه که در چمدان دارد» مختصات ایران فرهنگی را به ما نشان می‌دهد. می‌شنوید:
ورجه وورجه یا ورجه ورجه کردن در معنای جست و خیز کردن، بالا و پایین پریدن از کجا آمده است؟ سیامک رستمی توضیح می‌دهد.
کلمات، هراسان و گریزانند، انگار، از پای چوبه‌های دار گریخته باشند، شاید هم احساس می‌کنند که تحت تعقیب‌اند…
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سوم مه را روز « روز جهانی آزادی مطبوعات » اعلام کرده است. آثاری از علائین با درونمایه آزادی بیان و سرکوب آن را را به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات می‌بینید.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
