بانگ – نوا

بانگ - نوا

وقتی با اشک‌های هم اشک می‌ریزیم

پری فیلمی به‌کارگردانی و نویسندگی داریوش مهرجویی ساخته سال ۱۳۷۳ است. این فیلم اقتباسی از رمان فرانی و زویی و داستان‌کوتاهِ یک روز خوش برای موزماهی نوشتهٔ جروم دیوید سالینجر است.

ادامه مطلب »
بانگ - نوا

ساموئل بکت، یک مورد ویژه

ساموئل بِکِت (۱۹۰۶ ـ ۱۹۸۹) شاعر، نویسنده و نمایشنامه‌نویس بزرگ ایرلندی است. هنرمندی است درون‌گرای، عبث‌اندیش و پوچ ‏‏باور، و همزمان نگرانِ پیامدهای پرخاشجویی‌ها، جنگ‏‌زدگی‌ها، و نابسامانی‌هایی که در جهان می‌گذرند.

ادامه مطلب »
بانگ - نوا

یلدا یا زایش

گرچه بر سر ریشه‌های باستانی یلدا اختلاف‌ نظرهایی وجود دارد، اما در سال‌های اخیر شب یلدا جایگاه خود را به عنوان یکی از مراسم اصلی و غیر مذهبی ایرانیان، پس از نوروز، بیشتر از گذشته تثبیت کرده است.

ادامه مطلب »
بانگ - نوا

«دختر آتش!»، قتل حکومتی ماهک هاشمی به روایت روژان کلهر

ماهک از خانه بیرون می‌زند. هرجایی که مناسب می‌بیند فراخوانی روی دیوار می‌چسباند. خیابان به خیابان می‌رود و می‌رود و بی‌توجه به نگاه عابران و مردم فراخوان‌ها را می‌چسباند. «اعتصاب سراسری، ۱۴ تا ۱۶ آذر. همه باهم به اعتصابات سراسری می‌پیوندیم.

ادامه مطلب »
بانگ - نوا

شعری از علی اسداللهی

«حفره‌ای به کالیبر پنج و چهل و پنج صدمِ میلی‌متر در دهلیز قلبی که خون را بعد از بیست و شش سال به جای رگ‌ها در آسمان پمپاژ می‌کند» را اگر کیانوش صدا بزنید، «عبور سلانه‌سلانه‌ی گلوله به وقتِ چرخ‌کردنِ گوشت و استخوان دنده با هم» نام خانوادگی‌اش آساست.

ادامه مطلب »
بانگ - نوا

سالگرد قتل حکومتی کومار درافتاده – بهروز شیدا: «کومار ما رفته است»

کومار در آیینی قربانی می‌شود که در آن فریاد آرزوی بذر و باران هم‌خوانی نمی‌شود. حدیث حادثه از هیچ سر برمی‌آورد. شلیک خشک‌خواهان صحنه و سکانسی می‌سازد که او بی‌شرکت در هم‌خوانی‌ی‌ یاران هم‌‌راه، صدایش می‌برد.

ادامه مطلب »
ابوالفضل آدینه‌زاده، پوستر: ساعد
بانگ - نوا

بهروز شیدا: «ابوالفضل ما رفته است» – خوانش تکه‌هایی از فاجعه‌ی قتل ابوالفضل آدینه‌زاده در چند خط

شباهنگام از سکوت تا خُرخُر خفقان با کدام هق‌هق برود. همه باید بدانند پسر در دام شفق‌سوزان سر سودایی داده است. ابوالفضل ما به گلوله‌ی رنگین‌‌کُشان رفته است. ابوالفضل ما رفته است.

ادامه مطلب »