«سرود هوری‌ها» نخستین نمونه‌ی شناخته‌شده‌ی نت‌نویسی موسیقی در تاریخ تمدن بشری‌ست که قدمت آن به حدود قرن سیزدهم قبل از میلاد می‌رسد. این سرود بر روی یک لوح گلی به خط میخی نوشته شده است.
شعری خطابی از حسن حسام برای یادآوری آنان که هنوز به صندوق‌های رأی در جمهوری اسلامی چشم امید دوخته‌اند….
مادر سیاوش، زنی‌ست بی‌نام و نشان با پدری میگسار که از خانه گریخته و به دشت و صحرا پناه برده که از بخت بد به طوس و گیو برمی‌خورد و آن‌ها هم چنان فریفته زیبایی کمال مطلوب او می‌شوند که در سودای تصاحب او به جان هم می‌افتند.
چشمِ بی‌پلک
چشمِ لخت
چشمِ تماماً چشم
چشمی که پارچه‌ای سفید می‌کشند روی سرش
و دو دست می‌رسد به هم.
۲۷ ژانویه ۱۹۸۴ میلان کوندرا مهمان برنامه «آپوستروف» تلویزیون فرانسه بود. سه نویسنده بزرگ در مرکز توجه این برنامه بودند: کافکا، پروست و کوندرا.
در فرازی از این برنامه کوندرا انسان‌ها را از نظر نیازشان به توجه و تحسین به چهار گروه تقسیم می‌‌‌کند
یکی از چالش‌ها در زبان نوشتار فارسی تفاوتی‌ست که بین است، هست و می‌باشد قائلیم. کدام درست است و کدام نادرست؟
به تازگی فاطمه احمدی آذر داستان‌های کوتاه تد چیانگ، یکی از مهم‌ترین نویسندگان علمی – تخیلی جهان را به فارسی ترجمه و در نشر دانوب منتشر کرده است. او در برنامه‌ای در تهران درباره این کتاب توضیحاتی می‌دهد که می‌بینید.
مزدک بامدادان اصلاح‌گر اجتماعی در زمان شاهنشاهی ساسانی و در دوران پادشاهی قباد یکم بود. احمد بارکی‌زاده در مجموعه چهره‌نگاری‌هایش از شخصیت‌های فرهنگی و تاریخی ایران درباره او توضیح می‌دهد:
ایران فرهنگی کجاست؟ آیا چنین ایرانی وجود دارد؟ اسماعیل خویی، شاعر فقید در شعر «از میهن آنچه که در چمدان دارد» مختصات ایران فرهنگی را به ما نشان می‌دهد. می‌شنوید:
ورجه وورجه یا ورجه ورجه کردن در معنای جست و خیز کردن، بالا و پایین پریدن از کجا آمده است؟ سیامک رستمی توضیح می‌دهد.
کلمات، هراسان و گریزانند، انگار، از پای چوبه‌های دار گریخته باشند، شاید هم احساس می‌کنند که تحت تعقیب‌اند…
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سوم مه را روز « روز جهانی آزادی مطبوعات » اعلام کرده است. آثاری از علائین با درونمایه آزادی بیان و سرکوب آن را را به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات می‌بینید.
آه
چه کسانی
کارد سلاخی گرفته‌اند در دست
بی پروا
گل‌های سرخ نو شکفته را سر می‌برند
در سرزمین خسته و غمین
خالو حسین در جوانی یک پایش را در اثر اصابت گلوله از دست داد. در مدت کوتاهی سه فرزند و همسرش از دنیا رفتند و در جنگ ایران و عراق بی‌خانمان شد و دام‌هایش نیز تلف شدند.
جهش در هنر کاریکاتور را می‌توان به ساده‌ترین سخن در گسستن از عوالم کاسبکارانه «فکاهه و هزل» و پیوستن به جهان و زیرجهان درون‌کاو طنز خلاصه کرد. در آثار کلاوس پیتر چنین طنز درون‌کاوانه‌ای را می‌توان به خوبی سراغ گرفت. چند اثر از او را در بانگ، با اجازه کتبی هنرمند:
قطعه‌ی «به یاد اقبال» اثری برای پیانو از محمدرضا درویشی (اجرا پیمان یزدانیان) نمونه‌ای از تأثیرات جنبش آوانگارد در موسیقی ایران است.
اینها چگونه آدم‌هایی هستند؟ بر پشت دایره‌ها مثل خواب راه می‌روند، پرنده‌هایی هستند که با بال‌های حروف اسفرجانی، بر برگ‌های جهان خواب می‌روند
سیامک رستمی، زبانشناس به ما توضیح می‌دهد که چرا نباید کلمه «زغال» را با ذال بنویسیم.
نیمه‌ی راست صورتم، غم‌های بیشتری دارد، چروک‌های بیشتر…، موقع رفتن از نیمه‌ی راست صورتم گذشتی، و باران شروع به باریدن کرد. اشک‌ها دریا شدند و سوار بر قایقی که ساخته بودم
دور شدی
فرانک زنی است تاثیرگذار در دگرگونی‌های اجتماعی عصر خود، زیرا علاوه بر حفظ جان فرزند، مسئولیت سنگین دیگری هم دارد و آن هم پرورش و تربیت فردی است که باید جهان را از شر و بدی پاک کند.
«بانگ» یک رسانه ادبی و کاملاً خودبنیاد است که در خارج از ایران و به دور از سانسور و خودسانسوری بر مبنای تجربه‌ها و امکانات مشترک شخصی شکل گرفته و با کوشش شهریار مندنی‌پور و حسین نوش‌آذر اداره می‌شود.
